Het afsluiten van de paralympische spelen en haar seizoen, betekent weer het begin van een nieuw baanseizoen. Na een wel verdiende tijd van rust kwamen de fiets-kriebels weer, en reed ik op 6 november jl. het Nederlands Kampioenschap Team Sprint op de nieuwe wielerbaan van het Omnisport. Deze reed ik samen met Wietske Bloemhof, een sprintster uit de talenten-baanselectie. Voor een dag reed zij in de kleuren van D.R.C. de Mol, en gingen we samen ons uiterst best doen om het maximale er uit te halen.

De kwalificatie ging meteen goed: Wietske startte ontzettend goed, bracht mij goed op snelheid en we hadden een goede aflossing. De tweede ronde was voor mij, en er rolde en derde tijd uit: 36,5. Dit betekende dat we nog een keer moesten voor de bronzen finale!

Deze reden we precies hetzelfde. Wietske startte weer erg hard, zo hard dat ik moeite had om haar bij te benen. Maar met die enorme krachtsinspanning reden we wel twee tienden harder (36,5) als de kwalificatie, en mochten we de bronzen medaille ophalen!

Winst was er voor Kyra Lamberink en Shanne Branspennincx, zilver voor Hetty van der Wouw en Steffie van der Peet.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Sinds 15 augustus verblijf ik samen met de paralympische baanselectie in het Portugese Anadia. De afgelopen keren voor de wereld kampioenschappen heeft het zich bewezen dat we hier goed de puntjes op de i kunnen zetten richting een groot evenement. En zo verblijven we ook weer twee weken in Portugal.

In het Anadia Sport Centre slapen, eten en trainen we. De baantrainingen vinden plaats op de wielerbaan net 5km van het sport centre. Het fijne is dat we hier gemakkelijk op de fiets naar toe kunnen.

Met Larissa bereidt ik me hier optimaal voor op de 1km tijdrit die op 9 september in Rio op de planning staat. Om niets aan toeval over te laten, rijden we op een nieuwe baan tandem. Daarnaast hebben we nu ook een bijpassende wegtandem, waar we de wegtrainingen samen op vol kunnen maken.

Na de tweeweekse trainingskamp in Portugal, vertrekken we naar Brazilië voor de Paralympische Spelen in Rio. Voordat we het paralympisch dorp in trekken, verblijven we eerst in een hotel. Zodra het dorp open is, zullen we daar verblijven en gaan trainen op de wielerbaan. Naast ons hoofddoel, de 1km, rijden Larissa en ik ook de twee wegonderdelen: tijdrit en wegrit. Hier gaan wij uiteraard niet voor de medailles mee strijden, maar omdat de regels voorschrijven dat je minimaal aan 2 onderdelen mee moet doen, rijden we ook die onderdelen.

Voor de thuisblijvers zal de NOS dagelijks 2 programma’s maken. Op NPO 2 wordt van 19:20 tot 19:50 een magazine uitgezonden, waarin de sportieve gebeurtenissen van de dag op een rijtje worden gezet. Om 7:30 en 8:30 wordt op NPO 1 een selectie uitgezonden van de hoogtepunten van de voorbije nacht. Via nos.nl zijn vier livestreams beschikbaar en begin september gaat er een speciale site de lucht in. Ook via teamnl.org kunnen de prestaties van de paralympics gevolgd worden. Daarnaast zend de IPC (https://www.paralympic.org/) ook veel sport via verschillende livestreams uit.

Onderstaande een overzicht van komende tijd:
Algemeen
15/08-29/08: trainingskamp Anadia, Portugal
29/08: vertrek naar Rio de Janeiro, Brazilië
29/08-19/09: verblijf in Rio de Janeiro, Brazilië
07/09-18/09: Paralympische Spelen Rio 2016
07/09: Openingsceremonie PS 2016 (niet aanwezig i.v.m. 48-uurs regel)
08/09-11/09: Baanprogramma PS 2016
14/09-17/09: Wegprogramma PS 2016
17/09: Huldiging medaille winnaars paralympic team NL in Rio
18/09: Sluitingsceremonie PS 2016
19/09: Terugvlucht naar Nederland
20/09: Terugkomst in Nederland (met ‘Welkom Thuis’ voor familie en vrienden)
21/09: Indien van toepassing, huldiging medaille winnaars Grote Kerk, Den Haag

Baanprogramma
Vrijdag 9 september 2016 – Woman’s Individual Kilo – B Final
Start tijd Rio: +/- 10:00-10:48
Start tijd NL: +/- 15:00-15:48

Wegprogramma
Woensdag 14 september 2016 – Woman’s Time Trial – B
Start tijd Rio: +/- 13:30-16:00
Start tijd NL: +/- 18:30-21:00

Zaterdag 17 september 2016 – Woman’s Road Race – B
Start tijd Rio: +/- 13:00-15:35
Start tijd NL: +/- 18:00-20:35

Op woensdag 13 juli stond een bijzondere dag op het programma, de presentatie van Olympic en Paralympic TeamNL in het Kurhaus te Scheveningen.

Vanaf 12:00 werden we in het Kurhaus verwacht in het representatiepak van SuitSupply. Samen met een grote meerderheid van de paralympische groep hadden we een laatste bijeenkomst in de trend van drie bijeenkomsten, ‘Ready, Steady, Go!’. De eerste, Ready,  was in het najaar van 2015 op Papendal waar we verschillende workshops met het thema Rio hadden. Maar belangrijkste op die dag was het passen en aanmeten van de Asics en SuitSupply kleding, en het maken van accreditatiefoto’s. Vervolgens kwam Steady, waar de chef de mission een training kwam bijwonen. En zo op 13 juli de laatste bijeenkomst, Go. Hier hadden we een interactief vragenuurtje met Pieter van den Hoogenband, en kregen we veel te horen over zijn ervaringen met de Spelen.

 

Na de bijeenkomst werden er een aantal groepsfoto’s gemaakt. Eerst met alleen het paralympisch team, en vervolgens een grote foto samen met het olympisch team.

Vervolgens begon het programma voor de pers, waar we opnieuw het podium op kwam en we voorgesteld werden als Paralympic TeamNL. Met 114 sporters zullen we strijden om de medailles van 7 t/m 18 september in Rio de Janeiro. Vervolgens werd de Nederlandse vlag overgedragen aan de chef de mission, en behoorde we nu echt tot TeamNL!

Tussen de dagelijkse trainingen in het Sportpaleis van Alkmaar, zijn we met de paralympische baanselectie van 5 t/m 10 juli op trainingskamp naar Roubaix (Frankrijk) gegaan. In eerste instantie omdat de baan in Roubaix het meeste op de baan in Rio leek, en daarnaast was het ook goed om er met de ploeg tussen uit te zijn.

Voordat we naar Frankrijk vertrokken, konden we dinsdag ochtend ons Asics en SuitSupply kledingpakket voor de Spelen ophalen op Papendal. Dit is de kleding die we in Rio (naast de wielerkleding) zullen dragen. Een ongelofelijk gaaf pakket hebben we allemaal in ontvangst mogen nemen, en met deze bijeenkomst wordt de ‘Road 2 Rio’ elke dag kleiner en komen de Paralympics steeds dichterbij.

In Roubaix liepen onze trainingen zoals we ze in Alkmaar deden gewoon door. Dagelijks reden we op de baan en hebben we ook één dag in het krachthonk gestaan. Na de trainingen was het relaxen op de hotelkamer, en ’s avonds gezellig eten met de ploeg. Daarnaast hebben we op de dag na aankomst een test kilometer gereden. Dit om de kilometer weer eens een keertje te hebben gereden, om te zien waar we momenteel staan en waar we de komende twee maanden nog aan moeten werken.

Naast de baantrainingen hebben we ook een paar keer een ritje op de weg gemaakt. Zo hebben we ook een paar rondjes over de beroemde finish van de eendaagse Parijs-Roubaix, en een kasseienstrookje meegepakt. Helaas niet een heel erg groot succes met de tandem!

Al met al hebben we er een goed trainingskamp van gemaakt, en kunnen we nu met nog 58 dagen te gaan tot de Paralympische Spelen in Brazilië er goed tegen aan!

Op zaterdag 25 juni 2016 stond voor Larissa en mij het Nederlands Kampioenschap op de weg in het programma. Normaal gesproken zouden wij als baanwielrensters een wegwedstrijd laten lopen, maar omdat wij op de spelen in Rio zeer waarschijnlijk ook op de wegwedstrijd uit gaan komen, leek het ons wel handig om eens een wegwedstrijd te fietsen.

De afgelopen weken hebben we na onze baantrainingen ook geregeld op de weg getraind. Dit natuurlijk niet als voorbereiding voor het NK, maar zodat we meer inhoud in de benen krijgen. En dat kunnen we dan weer op de baan vertalen door in de kilometer minder snel stil te vallen.

In Bladel was een ronde van iets meer als 3 kilometer uitgestippeld. Met 3 lange stukken en daarbij 3 bochten, was het geen zwaar parkoers. Samen met de mannen/vrouwen cycling en de mannen tandems, gingen we van start voor een wedstrijd van 1 uur + 1 ronde. Alle klassen reden door elkaar, maar in de uitslag werd alles weer uit elkaar gehaald.

Vanaf we start konden Larissa en ik mee met de mannen tandems, en konden dit anderhalf ronde volhouden. Vervolgens gingen de mannen voor ons te hard, en reden we verder met de C1-C3 mannen. Doordat we een sterke start hadden, reden we meteen onze (enige) concurrentes (Loes Bloo & Demi Stadtman) op een groot gat. We reden sterk met de cycling mannen mee, maar toen we met nog +/- 4 rondes te gaan werden gedubbeld door de tandem mannen, konden we niet meer aanpikken. Helaas was ons grote gat op de dames ook erg verkleind doordat ze een tijdje met de mannen tandems meegelift hadden. Wij werden ingehaald door de dames tandem, maar wisten het in de te voorspellen eindsprint af te maken.

Het NK was ontzettend goed en professioneel georganiseerd door de Acht van Bladel, en daar wil ik ook graag mijn complimenten naar uiten! Ontzettend mooi om te zien hoe mensen zich hard kunnen in spannen om onze wedstrijden goed te laten verlopen.

Naast de gezellige dag van zaterdag, kwam er vrijdag ook ontzettend goed nieuws naar voren:

Achttien wielrenners gekwalificeerd voor Paralympische Spelen

ARNHEM – Achttien wielrenners zijn vandaag gekwalificeerd voor de Paralympische Spelen in Rio. NOC*NSF heeft de voordracht van de Koninklijke Nederlandsche Wielren Unie (KNWU) gehonoreerd.

De renners zijn gekwalificeerd op basis van hun prestaties tijdens het WK op de weg in het Zwitserse Nottwil van 29 juli tot en met 3 augustus in 2015, het WK baan van 17 tot en met 20 maart in het Italiaanse Montichiari en de World Cup 4, van 20 tot en met 22 mei in het Belgische Oostende.

Het gaat om de volgende renners:

– Arnoud Nijhuis (C1)
– Vincent ter Schure met piloot Timo Fransen (B tandem)
– Jetze Plat (H5)
– Tristan Bangma met piloot Teun Mulder (B tandem)
– Stephen de Vries met  piloot Patrick Bos (B tandem)
– Johan Reekers (H5)
– Tim de Vries (H5)
– Daniel Abraham Gebru (C5)
– Alyda Norbruis (C2)
– Laura de Vaan (H5)
– Larissa Klaassen met  piloot Haliegh Dolman (B tandem)
– Odette van Deudekom met piloot Kim van Dijk (B tandem)
– Jennette Janssen (H5)

Later wordt bekend wie op welke onderdelen op de baan en op de weg uitkomen.

(https://teamnl.org/artikelen/2016/06/achttien-wielrenners-gekwalificeerd-voor-paralympische-spelen)

Natuurlijk waren wij zelf al wat eerder hiervan op de hoogte gebracht, maar nu is het hoge woord er uit! Ik ben ontzettend blij dat ik samen met Larissa naar mijn eerste Paralympische Spelen mag, en we daar ons beste zelf kunnen laten zien. Daarnaast gaan we met een ontzettend leuk, positief en sterk team naar de spelen, iets waar we als klein landje erg trots op mogen zijn.

Nog 74 dagen om hard te trainen en ons voor te bereiden op ons onderdeel, de kilometer!

Voor het WK in Montichiari, vertrokken we met de voltallige selectie voor twee weken naar het Portugese Anadia. Hier verbleven we net als vorig jaar in het Anadia Sports Centre. De dag bestond meestal uit ’s ochtends een baantraining, ’s middags losrijden op de weg. De baan in Anadia is erg goed om op te trainen. Via onze verblijfplaats is het ongeveer 15 minuten fietsen naar de baan – dus is de warming up al bijna gedaan – en rijden we zo de baan op. Op de baan is het lekker warm, een factor die altijd belangrijk is! Omdat het nog twee/tweeënhalf weken tot aan het WK is, trainen we nog best hard. Daarom is ’s middags de uitrijdtraining heel belangrijk. Zo rijd je je benen los en kunnen we de volgende dag er weer tegen aan. In Anadia konden we gelukkig best veel op de weg rijden, maar een paar keer stapte we op de roller of tacx vanwege het slechte weer.

Na de twee weken vertrokken we vanuit Portugal naar Italië. Dus geen tussenstop thuis, we gingen meteen door. Voor ons was dit best belangrijk om een keer te doen, omdat het plan staat dat we dit zo ook voor de spelen gaan doen. Zo hebben we het een keer meegemaakt en staan we straks in de zomer niet voor een verassing.

In Montichiari aangekomen moesten we nog een dagje wachten op de vrachtwagen die met onze spullen zouden komen. Zo konden we mooi het kleine stukje van het hotel naar de baan lopen, en even op de wielerbaan kijken. ’s Middags was de vrachtwagen er gelukkig al en konden we die middag meteen al de baan verkennen. De baan in Montichiari reed best goed, de baan had ruime bochten die je goed kon nemen. De dagen tot aan de kilometer bestonden uit één training op de baan, en vervolgens rusten in het hotel.

Zaterdag 19 maart was het dan eindelijk zo ver, laat in de middag reden we de kilometer. Omdat we vorig jaar tweede werden en goed in de UCI-ranking stonden, startte Larissa en ik al één na laatste. Grote concurrenten Australië, Japan en Nieuw-Zeeland startte een paar heats voor ons, uittreden wereldkampioenen Groot-Brittannië als laatste na ons. Voordat wij in de startblokken gingen, had het Australisch koppel een snelle tijd van 1.07,5 neergezet. ter vergelijking, met die tijd wonnen de Engelsen vorig jaar in Apeldoorn. Larissa en ik reden vorig jaar 1.09,5. We moesten nu dus wel heel hard rijden om die tijd te verbeteren. En dat deden we. We verpulverde de snelste tijd met een nieuw persoonlijk record van 1.06,095, een tiende boven het huidig wereldrecord gezet op een hoogland baan. Zeker van zilver waren we met alleen de Engelsen nog te gaan, maar die kwamen met een tijd van 1.07,4 er niet aan. Wereld kampioen! Voor nu is dit natuurlijk geweldig en nog haast ongelofelijk, maar als ik dan verder denk aan aankomende zomer, lijken onze kansen op goud in Rio steeds maar groter te worden.

Na de euforie van de dag er voor, stond op zondag het sprinttoernooi op het programma. Helaas is dit geen onderdeel op de Spelen in Rio, maar is het wel een fantastisch onderdeel. Begonnen werd met de 200m vliegende start, waar we een derde tijd noteerde van 11,364, net geen persoonlijk record. Vervolgens moesten we in de kwartfinale tegen de Ierse dames, van wie we tactisch met 2-0 wonnen. Na de pauze stonden we in de halve finale tegen onze sterke concurrenten, de Engelsen. De eerste rit wisten we nog te winnen, maar onze tegenstandsters wonnen de tweede waardoor er een belle verreden moest worden. In die belle waren de Engelsen net wat slimmer en sneller als ons, waardoor wij naar de kleine finale verwezen werden. In die kleine finale moesten we tegen de Japanse dames, waar we al eerder tegen gereden hebben. We wisten de ritten slim aan te pakken en met de gedachten dat wij sneller waren wonnen we de twee heats en kregen we op het podium het verdiende brons om gehangen!

De uitslagen van dit WK beloven veel goeds voor aankomende Spelen. Niet alleen wij, maar de gehele baanselectie heeft fantastisch gepresteerd dit WK. Met 3x goud, 3x zilver en 3x brons kunnen we dat wel uitspreken. We kunnen zeker nog sterker en sneller worden, en hebben ook nog een paar maanden om daar hard voor werken. Next stop: Rio de Janeiro, Brazilië!

Foto’s: Anita Dolman, UCI

Samen met Larissa ben ik op 19 maart 2016 wereldkampioen geworden op de kilometer in het Italiaanse Montichiari. We reden een fantastische tijd, een dikke PR en bijna een wereldrecord van 1.06,095. In vergelijking: dat is bijna 3,5 seconden sneller als vorig jaar in Apeldoorn! We moesten lang wachten voordat we eindelijk aan de bak konden, maar toen we eindelijk waren vloog de tijd. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het nog niet helemaal besef wat voor ongelovelijks we hier hebben gepresteerd. We rijden de perfecte race en waren/zijn nu de beste. We hebben hier een fantastische stap richting de Paralympische Spelen gezet, en nu moeten we de lijn doorzetten. Maar eerst gaan we wat rust nemen, om dan over een paar weken weer te beginnen met de trainingen richting het doel, goud in Rio!

Uiteraard ben ik ook heel erg trots op de bronzen medaille in het sprinttoernooi. We hebben hard gestreden en hebben alles eruit gehaald wat er in zat. Over de races later meer, nu ga ik eerst op vakantie!

Nieuwegein, 16 februari augustus 2016 – De deelnemers aan de wereldkampioenschappen aangepast wielrennen op de baan zijn dinsdag bekendgemaakt door bondscoach Eelke van der Wal.

Vorig jaar vond het wereldkampioenschap op de baan nog plaats in Nederland (Omnisport Apeldoorn) wat de Nederlandse equipe destijds vier gouden medailles opleverde. Het tandemduo Stephen de Vries en Patrick Bos eindigde als eerste op het onderdeel 4 kilometer achtervolging en Alyda Norbruis stond maar liefst driemaal op de hoogste trede (scratch, tijdrit, individuele achtervolging). Daarnaast behaalden de Nederlanders ook nog drie zilveren en een bronzen medaille.

De wereldkampioenschappen aangepast wielrennen op de baan vinden dit jaar plaats van 17 tot en met 20 maart in Montichiari, Italië.

Selectie vrouwen
Alyda Norbruis (500m, 3000m, scratch)
Larissa Klaassen met pilote Haliegh Dolman (1000m, sprint)

Selectie mannen
Arnoud Nijhuis (1000m, 3000m, scratch)
Tommy van den Eijnde met piloot Yorick Bos (sprint)
Tristan Bangma met piloot Teun Mulder (1000m, sprint)
Vincent ter Schure met piloot Timo Fransen (4000m)
Stephen de Vries met piloot Patrick Bos (1000m, 4000m)

Paralympische Spelen
Bij dit kampioenschap krijgen de renners voor de laatste keer de kans om zich te kwalificeren voor de Paralympische Spelen later dit jaar in Brazilië. Ter voorbereiding op de wereldkampioenschappen vertrekken de deelnemers eind februari naar Portugal om daar te trainen op de wielerbaan in Anadia.

Op 31 januari 2016 stond de GP Sprint Jan Derksen in Sloten op het programma. We begonnen met een 200m kwalificatie, gevolgd door een aantal sprintritten.
De dag begon goed met een nieuw persoonlijk record op de 200m vliegende kwalificatie van 11,691. Met deze tijd werd ik 9e in totaal, en 1e vrouw. Vervolgens werden we ingedeeld in poules.

In de eerste ronde reden we met drie renners. De eerste over de meet promoveerde, de laatste degradeerde. Met een klein verschil werd ik net 3e, waardoor ik een poule naar beneden ging. Vervolgens werd er in die poule 3 races gereden, waarin iedereen twee keer uitkwam. Deze twee races wist ik te winnen, waarna de super finale gereden werd.
In de super finale moest ik het tegen Laurien van Riessen uit vechten voor de eerste plaats. Helaas was zij net een maatje te groot en werd ik uiteindelijk bij de elite vrouwen zeer tevreden tweede!