Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Van der Poel had plan om eerder aan te vallen: “Wilde een grotere voorsprong”
Nadat hij al twee keer de beste was in de Ronde van Vlaanderen, wist Mathieu van der Poel zaterdag voor de derde keer in zijn carrière een Monument te winnen. In Milaan-San Remo klopte hij niet de minsten: Filippo Ganna, Wout van Aert en Tadej Pogačar. “Dit is het enige monument waar deze top-5 mogelijk is. Daarom is het ook zo mooi om Milaan-San Remo te winnen”, zei hij na afloop tegen het Algemeen Dagblad.
De nieuwe edtie van RIDE Magazine is nu verkrijgbaar! Onze nieuwe 188 pagina’s dikke voorjaars-editie staat vol met schitterende wielerverhalen over o.a. Mathieu van der Poel, Lotte Kopecky, Demi Vollering, Sepp Kuss en Matej Mohoric. Verzeker je van jouw exemplaar en bestel hem nu online voor slechts € 9,95. Wil je RIDE extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang 20% korting!Maar het waren niet alleen de renners die hij versloeg, het was ook de manier waarop hij dat deed, die de zege voor Van der Poel zo bijzonder maakte. Hij liet de zojuist genoemde namen staan op de Poggio en soleerde vervolgens naar de finish in San Remo. “Alleen aankomen, dat doen er niet veel. Dit betekent zo veel voor mij. Het is de makkelijkste klassieker om te rijden, maar de moeilijkste om te winnen.”
Van der Poel plaatste zijn versnelling net voor de top van de Poggio, maar eigenlijk had hij eerder willen gaan. “Ik wilde een wat grotere voorsprong. Daarom was het plan om eerder aan te vallen. Maar het was genoeg. Ik heb de afdaling niet op de limiet gereden, maar op tachtig procent. Ik wilde het niet verpesten. Als ze terugkomen, kun je altijd nog winnen.”
“Eerder speculeerde ik te veel op mijn sprint”
Van Aert, Ganna en Pogačar kwamen in de afdaling niet terug. Daarna evenmin. “Ik heb niet omgekeken en ik heb ook niets in mijn oortje gehoord. Gewoon vol gas naar de streep. Dat is het beste. Natuurlijk was het wel een risico om alleen aan te vallen, maar ik voelde me gewoon echt goed en wilde dit doen. Dat is ook wel ervaring. Dit is mijn vierde San Remo en eerder speculeerde ik te veel op mijn sprint. Nu wilde ik meer het heft in handen nemen.”
In Milaan-San Remo stond er geen maat op Van der Poel, maar vorige week, in Tirreno-Adriatico, sprak hij nog zijn twijfels uit over zijn vorm. Waren die twijfels er echt? “Ik zou willen dat ik zo goed toneel kon spelen. Nee, je kunt het aan iedereen vragen: ik was daar gewoon niet goed. Ik ben ook niet het type om daar spelletjes mee te spelen.”
In gesprek met de NOS vertelde Van der Poel dat hij nooit heeft gepanikeerd. “Al had ik om eerlijk te zijn ook niet verwacht dat ik hier zó goed zou zijn. Ik ben beter geworden in het pieken naar bepaalde doelen. Daar voel ik me ook iets beter bij. Het is mentaal makkelijker vol te houden. Als het zo blijft gaan en ik heb zulke momenten als vandaag, dan is het heel leuk natuurlijk”, besluit de winnaar met een brede glimlach.
Vrij duidelijk dat hij bedoelt dat hij de afdaling op 80% heeft gereden dus met andere woorden geen onnodige risico's heeft genomen.
Het vlakke stuk was gewoon weer volle bak.
Ik denk dat MvdP een stuk sneller is dan Mohoric van top tot finish, met name doordat MvdP flink doortrapte op het vlakke.
Dit jaar deed was van der Poel na 3:36 beneden.