KOERS KORT. Alaphilippe pakt eerste seizoenszege

Nans Peters heeft de Trofeo Laigueglia op zijn naam geschreven. De 28-jarige Fransman van AG2R-Citroën won na een solo van 28 kilometer. Zijn ploeggenoot, Andrea Vendrame, kwam als tweede over de streep. Alessandro Covi werd derde.

Julian Alaphilippe heeft de Faun-Ardèche Classic (Fra/1.1) op zijn naam gebracht. In een sprint met twee versloeg hij zijn landgenoot David Gaudu. De Deen Mattias Skjelmose won het sprintje om de derde plaats van een groepje met favorieten.

Met Julian Alaphilippe, Rui Costa, Diego Ulissi, Mattias Skjelmose, Sergio Higuita, David Gaudu en Quinn Simons stonden heel wat sterke renners aan de start van de Franse semiklassieker.

De wedstrijd over 168,5 km, met onderweg veel heuvels en zo’n 3100 hoogtemeters, was voor de renners met een portie klimtalent. Al nam dat niet weg dat twee mindere klimgeiten meeschoven in de vroege vlucht na een felle strijd: Rémi Cavagna en Valentin Ferron.

Het duo werd gegrepen in de finale, met een aanval, ingeleid door Ilan Van Wilder. Op de laatste passage over de Saint Romain de Lerps, 6,3 km aan 7%, ontdeed Julian Alaphilippe zich van de andere favorieten. Enkel David Gaudu wist aan te pikken.

Het duo werkte goed samen en reed een bonus van eerst een halve minuut, later een minuut bij elkaar op een groepje met onder meer Victor Lafay, Mattias Skjelmose, Aurélien Paret-Peintre, Alexander Jefferson Cepeda, Romain Bardet, Rui Costa en Sergio Higuita. Tussen beide groepen wilde ook nog Maxim Van Gils de oversteek maken, maar zonder succes.

Zat de winnaar vooraan met enkel nog de Val d’Enfer, 1,6 km aan 10,3%, op het programma, waarna het vijf km naar de finish was? Jawel, het achtervolgend groepje kwam niet dichter. Alaphilippe versnelde bergop nog even om Gaudu van zich af te schudden, maar zonder succes, ze trokken samen naar de finish.

In de sprint om de zege zette Alaphilippe van op kop aan en sprintte hij naar de zege. Hij volgt op de erelijst Brandon McNulty op, die momenteel de UAE Tour rijdt. Gaudu werd tweede, hij won in 2021.

Egan Bernal (26) blijft op de sukkel. De Colombiaan geeft definitief forfait voor Parijs-Nice. Dat is dan de derde wedstrijd die hij van zijn programma haalt na het Colombiaans kampioenschap en de Ruta del Sol. Volgens Rod Ellingworth gaat het nochtans “goed” met de ex-Tourwinnaar, “maar Parijs-Nice komt te vroeg.” Bernal is nog altijd op de terugweg na een zware botsing op training, in januari vorig jaar. Begin dit jaar maakte hij zijn rentree in de Ronde van San Juan in Argentinië: dat leek eerst goed te gaan, met een vierde plaats in de koninginnenrit, maar een dag later gaf hij op met kniepijn. Sindsdien heeft Bernal niet meer gekoerst. “We kunnen nog niet zeggen wanneer hij opnieuw in competitie zal komen”, zegt Ellingworth. De blessure is volgens hem niet heel ernstig. “We geven Egan gewoon tijd om goed op te bouwen. Nog even afwachten dus.”

De zesde etappe in de Ronde van Rwanda (2.1) is een prooi geworden voor Matteo Badilatti. De renner van Q36.5 Pro Cycling Team soleerde na 157 kilometer naar de zege. Het peloton der favorieten, met leider William Junior Lecerf, finishte een handvol seconden later. Lecerf blijft leider met twee seconden voorsprong in het klassement.

De zesde etappe was er opnieuw een voor klimmers met onderweg bijna 3.200 hoogtemeters en vier gecategoriseerde beklimmingen, twee van buitencategorie en twee van eerste categorie. Ook de aankomst lag bergop.

Vijf renners kozen voor de vroege vlucht. Onder hen geen landgenoten, wel Matteo Badilatti, Aklilu Arefayne, Fabien Grellier, Moise Mugisha en James Fouché, eerder al in de aanval deze week.

Badilatti was duidelijk de sterkste bergop en ontdeed zich op 35,5 km van z’n metgezellen. Met nog 3 minuten bonus reed hij leider Lecerf virtueel ook uit het geel. Het peloton zag dat liever niet gebeuren en versnelde. Op 10 km werden Tarozzi en Arefayne gegrepen door het peloton, Badilatti had toen nog 1:30 bonus.

Zou dat volstaan voor de zege? Het werd nipt, want op 4 km was z’n bonus gezakt naar 35 seconden. Het sein wat later voor meesteraanvaller Nsengimana, al verschillende keren in de aanval in deze Afrikaanse rittenkoers, om z’n slag te slaan. Hij viel aan op 3 km en probeerde de oversteek te maken, maar zag zich op 1 km opnieuw bijgebeend worden door de groep der favorieten.

Zij kwamen wel te laat voor de dagzege, die ging naar de 30-jarige Zwitser, goed voor z’n eerste profzege, de tweede van het seizoen voor het nieuwe Q36.5 Cycling Team na de Clasica Almeria met Matteo Moschetti.

Alec Segaert maakt nu al de overstap naar het ProTeam van Lotto Dstny. Zijn wedstrijdprogramma, met daarin enkele belangrijke doelen in de beloftecategorie, blijft ongewijzigd.

“Alec Segaert is een van de grootste talenten van ons development team”, verduidelijkt sportief manager Kurt Van de Wouwer. “Vandaar ook dat we vorig jaar al overeengekomen waren dat hij tot en met 2025 bij de ploeg zou blijven. Samen met hem hebben we een plan opgesteld waarmee we denken dat hij zich het beste kan ontwikkelen. Aan dat plan houden we vast, ook al is hij vanaf nu officieel profrenner.”

De 20-jarige Segaert heeft nog enkele belangrijke doelen in de beloftecategorie en die zal hij ook als lid van het ProTeam nastreven. “We hebben de mogelijkheid om renners van ons ProTeam op te stellen in wedstrijden die we met ons Development team rijden. Door de overstap nu al te maken, kan hij tegelijkertijd een onmiddellijke meerwaarde vormen voor het ProTeam en meehelpen bouwen aan de toekomst van de ploeg”, besluit Van de Wouwer.

“Ik voelde eind vorig seizoen al dat ik een serieuze stap had gezet en tijdens de stage met de profs werd dat bevestigd”, aldus Segaert. “Iedere jonge renner droomt ervan om ooit prof te worden. Ik ben trots dat die droom nu in vervulling kan gaan. Natuurlijk heb ik nog veel te leren en daarom ben ik blij dat mijn persoonlijke ontwikkeling voorop staat bij Lotto Dstny.”

De Internationale Wielerunie (UCI) heeft woensdag de kalender van de Wereldbeker veldrijden voor het seizoen 2023-2024 bekendgemaakt. De nieuwe Wereldbeker bestaat net als vorig jaar uit veertien crossen.

In vergelijking met het voorbije seizoen verdwijnen het Amerikaanse Fayetteville, het Tsjechische Tabor, het Nederlandse Beekse Bergen, het Franse Besançon en de cross in ons land in Overijse van de kalender. Hun vervangers zijn Dendermonde, Namen, het Nederlandse Hoogerheide en de Franse crossen in Troyes en Flamanville. Enkel Troyes is helemaal nieuw. De overige crossen werden de voorbije jaren al eens opgenomen in de Wereldbekerkalender. De Wereldbeker vindt plaats in zeven landen, dat waren er vorig jaar nog acht.

In vijf Wereldbekermanches (Troyes, Dublin, Namen, Antwerpen en Hoogerheide) komen ook de jongerencategorieën in actie.

In de wandelgangen was er de voorbije weken sprake van wereldsteden als Londen, München, New York of Johannesburg als organisator van een Wereldbekercross, maar zover komt het voorlopig niet.

De eindzege in de Wereldbeker was in het voorbije crossseizoen voor Laurens Sweeck. Bij de vrouwen zegevierde de Nederlandse Fem van Empel.

Henok Mulubrhan (Green Project-Bardiani CSF-Faizanè) heeft de derde etappe in de Ronde van Rwanda (2.1) gewonnen. De Eritreeër toonde zich na 199,5 km in Musanze sneller dan onze landgenoot William Junior Lecerf (Soudal - Quick Step Devo Team). Hij is ook de nieuwe leider.

Het peloton kreeg dinsdag de langste rit van deze Afrikaanse rittenkoers voorgeschoteld met ook heel wat hoogtemeters: zo’n 3300, met vooral in de laatste 100 kilometer enkele stevige hordes. Er moesten maar liefst zes gecategoriseerde beklimmingen overwonnen worden, één van derde categorie, twee van tweede en drie van eerste categorie.

Kortom, het rijk van tweevoudig ritwinnaar Ethan Vernon was hoogstwaarschijnlijk uit na de derde rit. Drie renners trokken al vroeg op avontuur en sloegen de handen in elkaar: Jean Bosco Nsengimana, Marc Oliver Pritzen, beiden al eerder in de aanval, en James Fouché.

Het trio verzamelde een maximale bonus van 12:30 op het peloton. Op de tweede klim van de dag toonde Nsengimana zich de sterkste en liet zijn metgezellen achter, maar de renner had zich vergaloppeerd en zag het duo nog terugkeren. Finaal werd hij op 30 km van het eind gelost. Intussen begon het ook te regenen in het peloton en zagen we enkele valpartijen waardoor Carl Frederik Hagen uit de wedstrijd verdween. In het peloton zat men ook niet stil en was leider Vernon intussen gelost. De bonus zakte onder de twee minuten op 25 km van het eind.

Een aantal renners probeerden de oversteek te maken en Bouché begon in zijn eentje aan de slotklim met een kleine marge op een groep van negen. De laatste vluchter werd ook gevat en in de sprint om de zege toonde Henok Mulubrhan, eerder al tweede en derde de voorbije dagen, zich sneller dan onze landgenoot William Junior Lecerf.

Ethan Vernon heeft de tweede etappe in de Ronde van Rwanda gewonnen. De Brit van Soudal-Quick.Step sprintte na 132,9 km in Gisagara naar de zege voor Henok Mulubrhan (Green Project-Bardiani CSF Faizane) en Jeroen Meijers (Terengganu Polyon Cycling Team). Zondag won hij al de openingsrit.

De Ronde van Rwanda, met drie Belgen aan de start, Gil Gelders, William Junior Lecerf en Lars Crap voor het opleidingsteam van Soudal-Quick.Step, was maandag toe aan z’n tweede etappe, met onderweg zo’n 2000 hoogtemeters verspreid over 132,9 km.

Geen gemakkelijke koek en één renner, Marc Oliver Pritzen van het EF Education-NIPPO Development Team, koos al vroeg het hazenpad. Enkele renners probeerden nog naar de Zuid-Afrikaan te rijden, maar zonder succes.

In het peloton bepaalden de twee grote ploegen, Israel-Premier Tech en Soudal-Quick.Step Devo Team, het tempo. De eenzame koploper bleek een vogel voor de kat, in de finale probeerden vervolgens nog zes renners het peloton te verrassen, onder hen één Belg, William Junior Lecerf, maar ook zij haalden het niet tot het eind.

In de sprint, licht oplopend, stond geen maat op Vernon die zelfs kon uitbollen aan de meet en zo zijn tweede zege op rij scoorde.

Aurélien Paret-Peintre (AG2R-Citroën) heeft de slotrit in de Tour des Alpes Maritimes et du Var op zijn naam gebracht. De Fransman sprong weg uit een groep met favorieten en bleef hen net voor in Vence. De sprint om plek twee kwam op naam Mattias Skjelmose (Trek-Segafredo). Hij haalde het voor Kévin Vauqelin, die wel de eindwinst pakt.

De derde en laatste etappe was de lastigste rit in deze Franse rittenkoers met 2.400 hoogtemeters en vier gecategoriseerde beklimmingen onderweg, onder meer de bekende Col d’Eze. Aangezien de verschillen in het klassement nog klein waren, lag de strijd nog helemaal open.

En dat leidde er toe dat de grote namen zich meteen roerden op de eerste col van de dag, de Col d’Eze. Zo reden onder meer David Gaudu en Romain Bardet weg en maakten ze deel uit van een kopgroep van tien. Zij vormden een gevaar voor het klassement, en dus moest de ploeg van de leider aan de bak.

Er volgde een hergroepering op de tweede klim van de dag, maar ook daarna viel het niet stil met onder meer een bedrijvige Romain Gregoire. Ook zijn poging zou stranden. Er volgde een tweede hergroepering, al bleven enkel de favorieten nog over.

Aan de tussensprint, op 30 km van het eind, werd stevig gebikkeld om de bonificatieseconden. Aurélien Paret-Peintre won die voor Powless en Vauquelin. Powless bracht zijn achterstand op de Fransman terug met een seconde en naderde tot op zes tellen.

De Amerikaan, eindwinnaar in de Ster van Bessèges, probeerde daarna op de slotklim, maar hij raakte niet weg. Dat lukte Paret-Peintre wel. De Fransman soleerde naar de zege, maar kwam zeven seconden tekort voor de eindwinst die naar Vauquelin gaat. Paret-Peintre veegt ook de nul van tafel voor zijn team AG2R-Citroën.

Omar Fraile heeft de slotrit in de Ruta del Sol op zijn naam gebracht. De Spanjaard van Ineos Grenadiers sprintte na 184,3 km in Alhaurin de la Torre naar de zege voor Alessandro Covi en Andrea Pasqualon. De eindwinst gaat naar de Sloveen Tadej Pogacar, die ook drie ritten won.

Op papier was de laatste etappe in deze Ruta del Sol een mogelijke kans voor sprinters, maar dan wel voor snelle mannen met heel wat punch in de benen, want de slotkilometer ging nog fel omhoog en net zo goed konden aanvallers hun slag slaan.

Zeven renners sloten de handen al vroeg in elkaar, onder hen twee landgenoten: Vincent Van Hemelen en Dries De Bondt, eerder al mee in een vroege vlucht op de dag dat Tim Wellens de rit won.

Maximaal gunde het peloton hen 3:45, toen de bonus nog amper een handvol seconden bedroeg, besloot De Bondt alleen zijn kans te gaan op 30 km van het eind. Hij bleef het peloton voor tot op 8,5 km.

Toen hij bij de lurven werd gevat, maakte het peloton zich daarna op voor de sprint, maar UAE Team Emirates, in de vier vorige etappes aan het feest, was iets van plan, zo bleek na heel wat onderling gebabbel in de finale.

En dat werd ook bewaarheid in de slotfase. Leider Pogacar sleurde in de lastige finale op kop en trok het peloton op een lint. Toen hij afzwaaide, effende Wellens het pad voor snelle man Covi, maar die zag op de lastige aankomst Omar Fraile nog over zich walsen. Geen vijf op vijf dus voor de ploeg, maar de eindwinst gaat wel naar Pogacar die heer en meester was in Spanje.

De openingsetappe in de Ronde van Rwanda (2.1) is een prooi geworden voor Ethan Vernon (Soudal-Quick.Step). De Brit sprintte na 115,6 km in Rwamagana naar de zege voor Emilien Jeannière (TotalEnergies) en Henok Mulubrahn (Green Project-Bardiani CSF-Faizane).

Met Israel-Premier Tech, met onder meer Chris Froome, staat er één World Tourploeg aan de start in de Ronde van Rwanda. Het team heeft een fietsproject in het land en wil met zijn deelname fietsen ondersteunen op het Afrikaanse continent. Voorts staan nog enkele Europese procontinentale ploegen aan de start zoals TotalEnergies, Q36.5 Pro Cycling Team en de opleidingsploegen van EF Education-EasyPost en Soudal-Quick.Step dat drie Belgen in strijd brengt, een Nederlander en de Brit Ethan Vernon die normaal bij de profs rijdt. Tot slot willen heel wat Afrikaanse nationale ploegen zich in de kijker rijden.

De vroege vlucht kwam in deze korte etappe op naam van twee renners: Jean Bosco Nsengimana en James Fouché. Veel voorsprong kregen ze nooit, maximaal 3:15 op het peloton waar Soudal-Quick.Step het achtervolgingswerk op zich nam. Op 30 km van het eind was hun verhaal uit.

In de sprint nam Ethan Vernon vervolgens ruim de maat van zijn tegenstanders en mocht hij al vroeg juichen. Vernon is de eerste leider.

Voor de 22-jarige Vernon is het zijn tweede zege van het seizoen in zijn derde wedstrijd. Eerder won hij de Trofeo Palma en eindigde hij als tweede in de Trofeo Ses Salines.

Victor Campenaerts is in de eerste ronde van WK Zwift uitgeschakeld. Hij moest bij de eerste dertig rijden, maar eindigde 32ste. “Ik ben wat verrast in de sprint. Ik voelde mij een hele rit best goed en ik dacht de laatste 45 seconden van de koers maar aan 90 % te rijden met het oog op de volgende ronde, maar de anderen sprintten beter dan ik dacht. In de laatste 200 meter zag ik dat die 90% niet zou volstaan, maar toen was het al te laat om nog iets recht te zetten. Ik kon niet meer corrigeren”, aldus Campenaerts. Met Rinus Verhelle (14de), Lionel Vujasin (15de), Bart Van Den Eeckhaut (20ste) en Kjell Power (23ste) stoten wel vier andere Belgen door naar de tweede ronde. (BVDC)

Mattias Skjelmose heeft de tweede etappe in de Tour des Alpes Maritimes et du Var (Fra/2.1) gewonnen. De 22-jarige Deen van Trek-Segafredo haalde het na 179,4 kilometer in Antibes voor de Amerikaan Neilson Powless (EF Education-Easy Post) en de Fransman Kévin Vauquelin, die zijn leidersplaats in het klassement wel behoudt.

Vier renners tekenden present in de vroege vlucht. Onder hen geen Belgen, wel Marco Brenner, Lorenzo Milesi, Adne Holter en Mathieu Burgaudau die vrijdag ook al meeschoof. Veel bonus kregen ze nooit van het peloton waar EF Education-EasyPost voor Powless, Uno-X en Trek-Segafredo het commando voerden.

Op 7,2 km werd Burgaudu als laatste vluchter gegrepen waarna zich een interessante finale ontspon met aanvallen van Thibaut Pinot, Romain Gregoire en David Gaudu. Op 2,7 km van het einde viel leider Vauquelin aan, Gaudu sprong op z’n wiel, maar ze werden bijgebeend op 1,2 km van het einde.

Op de slothelling was het finaal Skjelmose die over de sterkste benen beschikte en het sprintje bergop won voor Powless, goed voor z’n tweede zege op twee weken tijd na eerder een rit met aankomst op Le Mont Bouquet in de Ster van Bessèges.

Vauquelin blijft leider met zeven seconden voorsprong op Powless.

Organisator Flanders Classics heeft donderdag het parcours voor de Ronde van Vlaanderen 2023 voorgesteld. Zoals eerder bekend raakte gaat Vlaanderens Mooiste na zes keer Antwerpen weer van start in Brugge - de twee steden zullen elkaar de komende vijf jaar afwisselen. Dat brengt natuurlijk een kleine wijziging in de eerste kilometers met zich mee. Daar waar de Lippenhovestraat en de Paddestraat in Zottegem vorig jaar de eerste kasseistroken waren, is die eer nu weggelegd voor de Huisepontweg en de Korte Ast. De intussen gekende finale blijft ongewijzigd, met onder meer drie beklimmingen van de Oude Kwaremont en twee keer de Paterberg. De finish blijft in Oudenaarde liggen.

Streep door het voorjaar voor Marc Hirschi. De Zwitserse poulain van Fabian Cancellara bij UAE Emirates is niet ongehavend uit de eerste rit van de Ronde van Algarve gekomen. De 24-jarige puncher brak bij een val zijn rechterspaakbeen. Bij zijn team klinkt het dat Hirschi na de diagnose meteen terug naar huis trok voor verdere medische opvolging. Of er een operatie aan te pas komt, is nog niet helemaal duidelijk. Wat wel vast staat is dat Hirschi minstens 8 weken aan de kant staat en zo een streep moet trekken door zijn voorjaarsdoelen. Volgens zijn programma zou Hirschi dit voorjaar een mix rijden van Vlaamse- en heuvelklassiekers. Die plannen vallen dus in het water.

In de Ronde van de Algarve heeft Alexander Kristoff (35) woensdag de openingsrit gewonnen. De ervaren Noor van Uno-X was in Lagos nipt sneller dan onze landgenoot Jordi Meeus (Bora-Hansgrohe). Topfavoriet Fabio Jakobsen (Soudal-Quick.Step) werd goed gebracht, maar kwam te kort en werd vierde, vlak voor Tom Pidcock (Ineos Grenadiers). Kristoff is uiteraard ook de eerste leider in de Portugese rittenkoers.

Tom Pidcock werd na afloop van de etappe gedeclasseerd door de wedstrijdjury. De jury heeft gezien dat Pidcock een andere renner duwde. Daardoor wordt de Brit teruggezet naar een plaats 135.

Mathieu van der Poel rijdt tussen Milaan-Sanremo (18 maart) en de Ronde van Vlaanderen (2 april) enkel de E3 Saxo Classic (24 maart). Zijn klassiek programma was al grotendeels bekend. Het wordt de tweede beurt van de Nederlander in Harelbeke, in 2021 werd hij derde na winnaar Kasper Asgreen en Florian Sénéchal. Starten doet Van der Poel volgende maand in Italië, met de Strade Bianche, Tirreno-Adriatico en Milaan-Sanremo.

Om daarvoor klaar te zijn is Van der Poel nu - na een korte tussenstop in Dubai na het WK veldrijden - op stage in Spanje met zijn ploegmaats. De trainingskilometers en de hoogteprikkel in het Synchrosfera-hotel moeten hem klaarstomen voor het klassieke voorjaar.

De 29-jarige wielrenner Richard Carapaz (EF Education-EasyPost) heeft zondag een leemte op zijn palmares opgevuld door het nationaal kampioenschap van Ecuador te winnen. In Tulcan bleef de olympische kampioen en ex-Girowinnaar (2019) na 178,8 kilometer de neven Jefferson Alveiro Cepeda (Caja Rural-Seguros RGA) en Jefferson Alexander Cepeda (EF Education-EasyPost) voor. Het is de eerste nationale titel op de weg voor Carapaz, het Ecuadoraans kampioenschap tijdrijden won hij vorig jaar wel al eens.

Matteo Moschetti (Q36.5 Pro Cycling Team) heeft de Clasic de Almeria (cat. 1.Pro) op zijn naam gebracht. De Italiaan sprintte na 190,3 kilometer in Roquetas De Mar naar de zege, voor de Belgen Jordi Meeus (BORA - hansgrohe) en Arnaud De Lie (Lotto Dstny).

Sander De Pestel tekende samen met Luis Angel Maté en Eugenio Sánchez voor de vlucht van de dag. Het peloton gunde hen maximaal 6:30, maar de controle verloren ze nooit. Er stonden veel sprinters aan de start en dus werden de drie vluchters vogels voor de kat. Nadat ze al vroeg in de finale werden opgeraapt, probeerden enkele ploegen, waaronder een erg gretig INEOS Grenadiers, het peloton op waaiers te trekken. Dat lukte, onder meer Alexander Kristoff verzeilde met zijn nieuwe team UNO-X in een tweede groep. Na enkele kilometers keerden ze wel terug, waarna de rust op zo’n 16 kilometer van de finish terugkeerde en de focus werd verlegd naar de sprintvoorbereiding.

In die sprint was het chaos troef. Lotto Dstny was aanvankelijk goed georganiseerd, maar Arnaud De Lie verloor op het einde zijn treintje en ploegmaat Florian Vermeersch belandde plots in de buurt van Kristoff en de andere sprinters. De Lie zette nog aan op linkerkant, maar kwam te laat om Moschetti te remonteren, mede ook na een zwieper van een andere sprinter waardoor hij even uit koers raakte. Ook Jordi Meeus ging de Lie nog voor.

De zege voor Moschetti dus, de eerste voor zijn nieuwe team, dat dit jaar uit de startblokken schoot. Op de erelijst volgt hij de Noor Alexander Kristoff op.

Charlotte Kool (Team DSM) heeft de slotrit in de UAE Tour Women (WWT) op haar naam gebracht. De Nederlandse sprintte na 119 km in Abu Dhabi naar de zege voor de Italiaanse Chiara Consonni (UAE Team ADQ) en haar landgenote Lorena Wiebes (SD Worx). De eindwinst gaat naar de Italiaanse Elisa Longo Borghini, die zaterdag de koninginnenrit won.

Na de demonstratie van Trek-Segafredo op Jebel Hafeet en de zege en leiderstrui voor Elisa Longo Borghini waren de sprinters opnieuw aan zet op de vierde dag van de eerste editie van de UAE Tour voor dames.

Drie rensters tekenden voor de vroege vlucht. Petra Stiasny, Iris Monticolo en Aileen Schweikart verzamelden een bonus van ruim zes minuten, maar in de laatste 20 km bedroeg die nog amper een minuut.

De sprintersploegen gingen voluit en op 14 km van het eind werden de koplopers gegrepen waarna het niet stil viel. Diane Lippert, outsider voor het eindklassement, maar zaterdag gevangen in een waaier, wilde zich alsnog tonen en deed samen met haar ploegmaat Emma Norsgaard een alles-of-nietspoging op de lange brug waar de wind vrij spel had.

Het peloton brak in stukken, Trek-Segafredo moest aan de bak om hen terug te halen en dat lukte op 11,5 km. De rust keerde terug in het peloton, de voorbereiding van de sprint ging van start.

In die sprint was het chaos troef. SD Worx lanceerde Lorena Wiebes te vroeg en de Nederlandse werd overvleugeld door Charlotte Kool en Chiara Consonni. Een tweede zege voor Kool die ook naar huis mag met de puntentrui. De eindwinst is voor Elisa Longo Borghini.

Rohan Dennis zet eind dit seizoen een punt achter zijn wielerloopbaan. Dat maakte de 32-jarige Australiër vrijdag bekend op Instagram. Dennis is een tweevoudig wereldkampioen tijdrijden. Vorige maand won hij nog een rit in de Tour Down Under.

Dennis begon zijn post op sociale media met een ode aan zijn vrouw Melissa. Nadien volgde een dankwoord voor de wielersport. “Het wielrennen heeft me veel gegeven en ik zal altijd dankbaar blijven”, zo klonk het. “Ik heb nog een lang seizoen voor de boeg, maar het zal zeker mijn laatste zijn als prof.”

Dennis is aan zijn tweede seizoen bij Jumbo-Visma, de Nederlandse ploeg van Wout van Aert, bezig. Voordien verdedigde hij ook de kleuren van de Amerikaanse teams Garmin-Sharp en BMC. Hij was ook al actief bij Bahrain-Merida en het Britse INEOS.

Naast zijn twee wereldtitels tegen de chrono won de Australiër ook tijdritten in de Tour (2015), de Giro (2018) en de Vuelta (2x in 2018).

De Nederlandse wielrenster Lorena Wiebes heeft de tweede etappe gewonnen van de UAE Tour Women, een vierdaagse rittenkoers voor de WorldTour in de Verenigde Arabische Emiraten. Na een waaierrit haalde ze het in de sprint voor haar land- en oud-ploeggenote Charlotte Kool, die haar in de openingsrit geklopt had.

Leidster Charlotte Kool en Europees kampioene Lorena Wiebes maakten een goeie beurt in het waaierwerk en begonnen in polepositie aan de sprint van een uitgedund peloton. Die kreeg het tegenovergestelde verloop als de spurt van donderdag: Kool zette deze keer als eerste aan, maar nu was het Wiebes die vanuit het wiel met overmacht kwam winnen. De eerste seizoenszege voor Wiebes dus, die rijdt voor SD Worx. Kool en de Britse Pfeiffer Georgi eindigden op de tweede en derde plek. Wiebes gaat ook naar de leiding in het algemene klassement.

Zaterdag wordt de koninginnenetappe van de UAE Tour Women afgewerkt.

Stefan de Bod heeft zich vrijdag tot Zuid-Afrikaans kampioen tijdrijden gekroond. De 26-jarige renner van het Amerikaanse EF Education-Easypost, een teamgenoot van Jens Keukeleire, was de beste na 28 km met start en aankomst in Oudtshoorn. Hij finishte in 32:12 (gem. 52,18 km/u) en was 1:40 sneller dan Alan Hatherly, een teamgenoot uit de jongerenploeg van EF Education. Brandon Downes vervolledigde het podium op 1:44.

Uittredend kampioen Byron Munton (Epronex) strandde op de vierde plaats, op 2:13. Voor De Bod is het de eerste nationale tijdrittitel bij de senioren. In 2019 werd hij Afrikaans kampioen tegen de klok.

De renner stapte eind vorig seizoen van Astana over naar EF Education. Hij werkte vrijdag zijn eerste wedstrijd af voor zijn nieuwe ploeg.

Jordi Warlop (26) rijdt eind deze week de Muscat Classic en de Ronde van Oman. De Belgisch kampioen strandracen leek deze winter zonder ploeg te vallen, na het debacle met B&B Hotels. Warlop vond onderdak bij het development team van Soudal-Quick.Step.

Warlop mag nu ook aantreden bij de hoofdploeg door ziekte van de Brit James Knox. Warlop vervangt hem in de Muscat Classic (10 februari) en in de Ronde van Oman (11-15 februari).

Tweevoudig tourwinnaar Tadej Pogacar (UAE Team Emirates) heeft zijn programma voor het voorjaar uit de doeken gedaan. Op 4 maart treedt hij samen met Mathieu van der Poel en Wout van Aert aan in de Strade Bianche. Nadien gaat hij via Tirreno-Adriatico en Milaan-Sanremo richting de Ronde van Vlaanderen.

Na zijn eerste kennismaking met de Ronde van Vlaanderen (4e), waarin hij zich door Mathieu van der Poel liet ringeloren in de sprint, staat hij op 2 april opnieuw aan de start van Vlaanderens Mooiste. Om het klassieke luik af te sluiten, rijdt de Sloveen ook nog de Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik.

De Colombiaanse wielrenner Esteban Chaves heeft zich zondag voor het eerst tot nationaal kampioen van zijn land gekroond. In Bucaramanga finishte de 33-jarige renner van EF Education na 213,6 kilometer met een voorsprong van 41 seconden op Daniel Felipe Martinez (INEOS Grenadiers). Nairo Quintana, nog zonder team na zijn ontslag bij Arkéa-Samsic, mocht als derde mee het podium op. Op de erelijst volgt Chaves Sergio Higuita op.

Het Colombiaans kampioenschap tijdrijden werd donderdag gewonnen door Miguel Angel Lopez (Medellin-EPM). Zijn ploegmaat Walter Vargas en Rodrigo Contreras (Colombia Pacto por el Deporte) flankeerden “Superman” op het podium.

Mads Pedersen (Trek-Segafredo) heeft de afsluitende tijdrit in de 53ste Ster van Bessèges-Tour du Gard (cat. 2.1) op zijn naam geschreven. De 27-jarige Deen klokte na het 10,6 kilometer lange traject, met start en aankomst in Alès, af in een tijd van 15:25. De Britten Joshua Tarling en Ben Tulett, teamgenoten bij INEOS grenadiers, werden respectievelijk tweede en derde op zeven en tien seconden.

Neilson Powless (EF Education-EasyPost) is de eindwinnaar. De 26-jarige Amerikaan reed de tijdrit vijf seconden sneller dan Mattias Skjelmose en dat volstond net om de Deen in extremis de eindzege af te snoepen. In de eindstand heeft Powless één seconde voor op Skjelmose. De Fransman Pierre Latour is op twaalf seconden derde. Arnaud De Lie, winnaar van de eerste en de derde rit, is met een zevende plaats op 2:04 beste Belg .

De tijd van de Brit Simon Carr, als eerste gestart, bleef een hele tijd op het bord staan tot Mads Pedersen er 49 seconden vanaf deed. Carr zou nog naar de vijftiende plaats zakken, maar aan de tijd van Pedersen kwam niemand meer. Dylan Teuns, eerder deze week nog ten val gekomen, klokte af na 16:28 en was met een 25e plaats beste Belg in de rituitslag. Skjelmose startte als allerlaatste in de rode leiderstrui, maar moes dat kleinood nog afstaan. Op de erelijst volgt Powless de Fransman Benjamin Thomas op.

De Brit Tao Geoghegan Hart (INEOS Grenadiers) heeft zaterdag de vierde en voorlaatste etappe van de 74e Ronde van Valencia (2.Pro) gewonnen. De Italiaan Giulio Ciccone (Trek-Segafredo) behoudt zijn leiderstrui.

Onderweg werd het peloton getest met twee beklimmingen van tweede categorie en twee van derde categorie om uiteindelijk te finishen op de acht kilometer lange Alto de Cova Santa (cat. 2). Geoghegan Hart, Giro-winnaar in 2020, was in de sprint de snelste van een elitekopgroep, voor zijn landgenoot Thomas Gloag en Ciccone. De Rus Aleksandr Vlasov en de Spanjaard Mikel Landa vervolledigden de top vijf.

In de stand telt Ciccone vier seconden voorsprong op Geoghegan Hart. De Spanjaard Pello Bilbao, zaterdag zesde, volgt als derde op zeven seconden. Vlasov, die vorig jaar de eindzege pakte voor Remco Evenepoel, is vierde op acht seconden.

Zondag volgt de slotetappe over 93,2 kilometer van Paterna naar Valencia. De Oronet (cat. 2) en La Frontera (cat. 1) staan op het menu, waarna een lange afdaling volgt richting de meet.

Mattias Skjelmose (Trek-Segafredo) heeft de vierde en voorlaatste etappe in de Ster van Bessèges (cat. 2.1) op zijn naam geschreven. De Deen neemt de leiderstrui over van onze landgenoot Arnaud De Lie, die achtste werd op 1:34.

Na 147,5 kilometer tussen Saint-Christol-Lèz-Alès en Le Mont Bouquet haalde Skjelmose het nipt voor de Amerikaan Neilson Powless, goed voor de derde zege in zijn carrière na een etappe en de eindwinst in de Ronde van Luxemburg vorig jaar. Het duo trok op avontuur tijdens de slotklim. De Fransman Pierre Latour vervolledigde het podium op 13 seconden.

Arnaud De Lie besefte gisteren na zijn tweede ritzege in deze Ster van Bessèges dat het vandaag geen sinecure zou worden om zijn leiderstrui te behouden, gezien de pittige aankomst bergop. De slotklim naar Le Mont Bouquet was bijna vijf kilometer lang aan een gemiddeld stijgingspercentage van 9,1 procent.

De Lie finishte weliswaar als beste Belg, maar slaagde er zoals verwacht niet in zijn leiderstrui te behouden. In het klassement staat de youngster wel nog altijd knap vijfde op een dikke minuut van Skjelmose.