Christophe Laporte is de winnaar van de 35ste editie van Binche-Chimay-Binche. De Fransman van Jumbo-Visma wist na een spannende finale zijn laatste vluchtkompaan Rasmus Tiller uit het wiel te kletsen op de oplopende kasseienstrook van Pépinière.

De 35ste editie van Binche-Chimay-Binche, ook wel bekend als de Memorial Frank Vandenbroucke, was een bijzondere: de wedstrijd stond namelijk in het teken van het debuut van wereldkampioen Remco Evenepoel in zijn regenboogtrui, maar ook van het afscheid van Philippe Gilbert in eigen land. In de finale kregen de renners vijf keer een lastig ronde van 16,2 kilometer voor de wielen geschoven, met op 900 meter van de finish nog de oplopende kasseienstrook van Pépinière. Naar goede Waalse gewoonte ging het constant op en af, en had ook de wind op de open, brede wegen vrij spel.

Gilbert en Evenepoel in actie – foto: Cor Vos

Met wereldkampioen Evenepoel als stralend middelpunt op de eerste rij, met naast zich de afscheidnemende Gilbert, werd het peloton net na het middaguur op gang geschoten. Zes renners vonden elkaar in een poging om een vroege vlucht op poten te zetten. De Australische hardrijder Luke Durbridge (BikeExchange-Jayco) kreeg het gezelschap van Torsten Demeyere (Tarteletto-Isorex), Karl Patrick Lauk (Bingoal Pauwels Sauces WB), Evaldas Šiškevičius (Go Sport-Roubaix Lille Métropole), Adam de Vos (Human Powered Health) en Yentl Vandevelde (Minerva Cycling).

Evenepoel schudt aan de boom 
Deze kopgroep kreeg de ruimte van het peloton, al werd het verschil nooit groter dan twee minuten. De kopgroep bleek met andere woorden een vogel voor de kat, zeker op het moment dat er werd doorgetrokken in het peloton. Met nog negentig kilometer te gaan besloot Victor Campenaerts de benen eens te testen en de Belg van Lotto Soudal wist zo heel wat slapende honden wakker te maken. De demarrage van Campenaerts bleek het startsein van een zeer nerveus koersverloop. De grote mannen gingen zich namelijk bemoeien met de achtervolging.

Zo zagen we wereldkampioen Evenepoel meerdere keren versnellen, gaf Christophe Laporte er een lap op en ook Biniam Girmay, Florian Vermeersch en Stan Dewulf lieten zich niet onbetuigd. Toch slaagde niemand erin om ook écht weg te rijden uit het peloton. Door de vele tempoversnellingen kwam er wel een einde aan het verhaal van de overgebleven koplopers: met nog goed zeventig kilometer voor de boeg was er sprake van een hergroepering. En was het wachten op nieuwe demarrages vanuit het peloton.

Mike Teunissen in de aanval – foto: Cor Vos

Omvangrijke groep – met Merlier en De Lie – rijdt weg uit het peloton
Bij het ingaan van de laatste vijftig kilometer zagen we dan eindelijk wat afscheiding. Een omvangrijke kopgroep van een twintigtal renners wist zich los te wrikken van het peloton. Met Belgisch kampioen Tim Merlier, Arnaud De Lie, Rasmus Tiller, Mike Teunissen, Bryan Coquard en Taco van der Hoorn waren er heel wat grote namen vertegenwoordigd. De grote afwezige was dan weer Evenepoel: de wereldkampioen bungelde achteraan het peloton, dat een halve minuut moest goedmaken op de koplopers. Dat bleek geen sinecure, aangezien de voorsprong lange tijd maar bleef schommelen rond de dertig seconden.

In de kopgroep werd er bijzonder hard doorgereden, wat ook wel bleek op de oplopende kasseienstrook van Pépinière. De voorste groep spatte volledig uiteen, maar hierdoor verdween ook de samenwerking. Het peloton kon zo – op iets minder dan dertig kilometer van de finish – alsnog weer aansluiten en zo was alles weer te herdoen. Voor Evenepoel was de koers inmiddels al gedaan: de moegestreden Belg liet zich uitzakken, gaf zijn ploegleider een vuistje en besloot in de laatste twintig kilometer rustig uit te bollen richting de streep. De wereldkampioen zou de koers met andere woorden niet winnen.

Nieuwe groep formeert zich in finale 
In de spits van de koers zagen we een oude rot nog eens in de aanval. De inmiddels 34-jarige Tony Gallopin ging er alleen vandoor en begon aan een ambitieuze solo. De renner van Trek-Segafredo reed al snel een halve minuut weg, maar bleek vooral een ideaal mikpunt voor tegenaanvallers. Onder meer Victor Campenaerts en Greg Van Avermaet probeerden naar Gallopin te springen en bleken zo de aanstichters van een achtervolgende groep van een vijftiental coureurs. Ook Laporte, Tiller, Gilbert en Florian Vermeersch wisten deze schifting te overleven.

Keisse en Evenepoel kwamen samen over de streep – foto: Cor Vos

Laporte was op papier misschien wel de snelste renner in de voorste groep, maar had geen zin om te wachten op de sprint. De Fransman trok door en alleen Tiller was in staat om hem te volgen. Laporte en Tiller reden vervolgens verder weg van de achtervolgers en mochten het onderling gaan uitmaken voor de zege. Spannend werd het echter niet meer in de finale, aangezien Laporte op de oplopende kasseienstrook van Pépinière ogenschijnlijk makkelijk wegreed van zijn Noorse rivaal. De coureur van Jumbo-Visma had in de laatste kilometer alle tijd om zijn overwinning te vieren.

Gilbert zesde in laatste koers op Belgische bodem
Het is voor Laporte zijn vijfde zege van het seizoen. Eerder won hij al een rit in Parijs-Nice, een etappe in de Tour de France en een rit en het eindklassement in de Ronde van Denemarken. Zijn werkgever Jumbo-Visma komt nu op 48 seizoenszeges. Tiller wist nog uit de greep te blijven van de achtervolgers en finishte als tweede. De Fransman Hugo Page van Intermarché-Wanty-Gobert won de sprint voor de derde plaats. Gilbert werd in zijn laatste koers op Belgische bodem knap zesde.