Alexander Kristoff wint het Circuit Franco-Belge, topfavoriet Biniam Girmay kust het asfalt en gaf er de brui aan

Vandaag stond de 81e editie van het Circuit Franco-Belge op het programma. De organisatie kon uitpakken met een knappe deelnemerslijst, want onder meer Fabio Jakobsen, Victor Campenaerts, Arnaud De Lie (die zijn leiderplaats in de Exterioo Cycling Cup verdedigde, red.), Caleb Ewan, Greg Van Avermaet en Biniam Girmay verschenen aan de start. Vorig jaar kwam Jakobsen als eerste over de streep in Doornik, maar voor deze editie wisselde het met La Louvière van start- en aankomstplaats. Het parcours was daardoor lastiger dan normaal.

Ayco Bastiaens (Alpecin-Deceuninck), Timo De Jong (Volkerwessels Cycling Team), Tim Naberman (DSM) en Tom Sexton (Bolton Equities Black Spoke Pro Cycling) kozen al vrij snel het hazenpad, maar de vier kregen nooit veel vrijgeleide. In het peloton kuste topfavoriet Biniam Girmay het asfalt. Hij ging aan een snelheid van 70 km/u tegen de grond. De Eritreeër heeft veel schaaf- en brandwonden op de heup, maar liep gelukkig geen breuken op. Ook outsiders Nizzolo en Mozatto gingen hard tegen de grond. Mozatto kon zijn tocht verderzetten, maar Girmay en Nizzolo moesten er helaas de brui aangeven. Fabio Jakobsen had dan weer pech en kwam nooit meer terug in koers.

Door het selectieve parcours voelden heel wat renners relatief vroeg hun benen jeuken. Onder meer Campenaerts, Van Moer en Van Avermaet trokken op 70 kilometer van de streep al stevig door. Filippo Baroncini, de wereldkampioen bij de beloften, voerde in de voorlaatste ronde een eerste schifting door. De Italiaan kreeg onze landgenoot Loïc Vliegen mee. Campenaerts, Theuns en De Bondt konden nog de oversteek maken. Maar even later kwam ook onder meer Van Avermaet, De Lie en Vanmarcke aansluiten. 

In de slotronde gooiden Van Gestel, De Buyst en Kristoff als eerste de knuppel in het hoenderhok en niemand leek nog terug te komen, maar dat was buiten een ijzersterke Victor Campenaerts gerekend die met een fenomenale inspanning kwam aansluiten. Campenaerts zette van ver aan, maar het was Kristoff die hem klopte op de streep. Opnieuw een overwinning voor Intermarché na een valpartij van hun kopman Girmay. De laatste keer dat Girmay een tuimelperte maakte, won Jan Bakelants de slotrit in de Ronde van Wallonië.

Legde Victor Campenaerts er zondag in Leuven nog Zdenek Stybar op in de sprint, lukte dat niet in La Louvière met Alexander Kristoff en Dries Van Gestel. Campenaerts voelde opnieuw zijn benen niet in en gaf op elke helling gas. In de slotronde maakte hij als enige van het peloton de sprong naar het koptrio Kristoff, Van Gestel en zijn ploegmaat Jasper De Buyst. “Jasper had aangegeven dat het beste er af was. Ik probeerde erop en er over te gaan, maar die lepe Van Gestel had het in de smiezen en nam niet over, waardoor ook Kristoff kon terugkeren”, zegt Campenaerts, die het dan maar op de verrassing probeerde in de sprint. “Ik zette al aan op vierhonderd meter van de streep en kreeg vijf meter ruimte. Achter mij hoorde ik ze kraken, maar Kristoff krijg je eigenlijk nooit kapot. Hij mag nog twee keer lossen en sterven, hij zal nooit opgeven.”

Na zijn vijfde plaats in de Ronde van Wallonië eindigde Greg Van Avermaet negende in Franco Belge. Twee keer top tien op rij, dat was al van maart 2021 geleden. Onderweg had de kopman van AG2R-Citroën zich ook al laten opmerken met enkele snedige demarrages. Komt hij weer boven water dankzij zijn favoriete warme weer? “Deze temperaturen zijn ook voor mij extreem. Toen ik voor de start het parcours zag, was ik een beetje teleurgesteld dat het maar 175 kilometer was, maar tijdens de koers was ik blij met zo’n korte koers. Ik heb echt wel afgezien.”

Van Avermaet oogt wat vermoeid, maar dat is net de bedoeling. “In juli heb ik hard getraind. Weer op de manier zoals ik het vroeger deed. Ik voel mij minder fris, maar in de koers kom ik wel beter tot mijn recht. Mijn niveau is nog niet helemaal wat het moet zijn, maar ik ben op de goede weg. Ik wil de komende weken bevestigen met top tien plaatsen. Nadien hoop ik door te groeien naar het podium en misschien zelfs een overwinning. Dit jaar nog eens winnen, zou een droom zijn”, zegt Van Avermaet, die piekt naar begin september met de GP’s van Quebec en Montréal. “Voordien rijd ik de Ronde van de Limousin, Hamburg en de Ronde van Duitsland.