Alaphilippe heeft na onvoorstelbaar einde in 2019 eitje te pellen met Amstel Gold Race: “Het wordt uitputtingsslag”

Ja, dat was wat, twee jaar geleden. Mathieu van der Poel die als een duiveltje-uit-een-doosje in de laatste rechte lijn over Alaphilippe en Fuglsang heen kwam gesprint. Tot ontgoocheling van de Fransman. “Niet op het moment zelf, omdat ik niet kon vatten wat er precies was gebeurd”, herinnert hij zich. “Pas later drong het tot me door. Dat ik zelf nog alles had gegeven omdat Fuglsang niet meer overnam. En dat Mathieu met zoveel méér snelheid van achteruit kwam. Het deed mij/ons de race verliezen. Jammer.” Een revanchegevoel houdt Alaphilippe er niet aan over, zegt hij. “Zo zit ik niet in elkaar. Bij mij gaat de teller altijd weer op nul. Elke koers is een andere.”

Letterlijk zelfs, zondag. Een Gold Race ‘in rondjes’ als enige optie in coronatijden. In niets vergelijkbaar met de gebruikelijke formule. “Alles is nu gefocust op die laatste lus”, onthield Alaphilippe van de verkenning. “Wat het mogelijk nóg nerveuzer kan maken. Ik hou wel van circuitkoersen. Ze vragen veel energie en concentratie. Een sterk team ook dat je constant goed gepositioneerd houdt. Pour ne pas prendre de cassures. Om geen gaatjes te moeten laten en je na elke bocht telkens weer te moeten forceren. De opeenvolging van hindernissen en het gebrek aan recuperatie maken het lastig. Ça va user le peloton. Het wordt een uitputtingsslag.”

Alaphilippe is er naar eigen zeggen beter op voorbereid dan enkele weken geleden op de Vlaamse koersen. “Na de Ronde van Vlaanderen was ik een beetje moe. Ik heb de tijd genomen om goed uit te rusten. Een paar dagen heb ik de voet van het gaspedaal gehaald. Om dan een ministage in te bouwen in Zuid-Spanje. Niet in de Sierra Nevada, neen, in tegenstelling tot wat een foto met Evenepoel, Almeida en Masnada liet vermoeden. Eén dag deed ik een lange training met hen samen. Voor de rest volgde ik mijn eigen weg. Het was een verstandige keuze om er even uit te gaan. De voorbije dagen heb ik me goed gevoeld op de fiets. Ik kijk met vertrouwen uit naar de komende wedstrijden. Van de drie ligt een ‘normale’ Gold Race me in principe het minst. Nu is het uiteraard anders. De Waalse Pijl won ik al twee keer. Dus droom ik vooral van een zege in Luik-Bastenaken-Luik.”

Speel mee met de Gouden Klassiekers en win fantastische prijzen!