Vuelta a España start volgend jaar in de kathedraal van Burgos
De renners die volgend jaar zullen deelnemen aan de Vuelta a España, moeten zich tegen die tijd verzamelen in Burgos. Daar start de drieweekse ronde in de beroemde kathedraal van Burgos. Dat heeft de organisatie laten weten in een persbericht.
De kathedraal van Burgos is een rooms-katholiek bouwwerk in de Spaanse stad Burgos, toegewijd aan Maria. De bouw van de kathedraal begon in 1221 in opdracht van Ferdinand III van Castilië, volgend jaar precies achthonderd jaar geleden. Sinds 1984 staat de kathedraal van Burgos op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.
In de kathedraal komen gelovigen normaal tot bezinning, maar volgend jaar (14 augustus 2021) is het de plek waar de renners zullen beginnen aan de 76e editie van de Vuelta a España. Eind vorig jaar werd er al gespeculeerd over een start in de beroemde kathedraal, vandaag is het dus officieel gecommuniceerd.
De kathedraal van Burgos is het beginpunt van een korte individuele tijdrit door de stad Burgos. De renners finishen weer pal voor La Santa Iglesia Catedral Basílica Metropolitana de Santa María.
@Adrie - Qua esthetiek snap ik je, maar als Utrecht opeens met een bedrag dat 10x hoger is dan een willekeurige Spaanse stad aankomt dan is die beslissing snel gemaakt door de organisatie.
Wat mij betreft hoeft het dus niet, start er lekker voor.
Overigens gaat mijn reactie over een wielertocht starten in een cathedraal en is derhalve niet bedoelt om een eventuele Godsdienst is een sprookje, of welke andere religie-discussie dan ook te starten. Ook dat hoeft niet.
Ik neem aan dat de organisatie het akkoord heeft van de mensen die zich eventueel rechtmatig beledigd kunnen voelen.
Ik weet dat je het goed bedoelt, maar de laatste tijd horen we iets te vaak 'ik voel me niet beledigd, maar ik kan me inbeelden dat anderen zich beledigd voelen, dus laten we het maar niet doen'. Vraag het hen toch gewoon?
Los van het feit dat dit anders zou kunnen lijden tot onnodige zelfcensuur (wat - misschien wel terecht - kan leiden tot een groeiende afkeer van politieke correctheid), getuigt het ook niet echt van respect voor de betrokken groep of persoon dat mensen over hun hoofd zomaar aannames maken over hun gevoelens, zonder hen hierbij gewoon even te consulteren.
Dat is een mening, geen feit. Je kunt ook stellen dat het Sint Pietersplein in Rome niet bedoeld is om als startplaats te dienen voor een wielerkoers, maar het gebeurde wel (Giro 1974). Vanuit verschillende redenen heeft de katholieke kerk dikwijls verbinding gezocht met het alledaagse leven, inclusief de wielersport. Ontelbare keren is het peloton door pausen, bisschoppen (o.a. in Groningen 2002 bij de start van de Giro) en dorpspastoors gezegend met wijwater.
Vanuit deze traditie zullen de meeste gelovigen er waarschijnlijk weinig moeite mee hebben.
Ik snap waar je heen wilt maar ik denk dat ‘Ik kan me voorstellen dat mensen die dat wel zijn hier mogelijk aanstoot aan nemen’ heel zorgvuldig geformuleerd is.
Normaliter zou je iemand inderdaad eerst kunnen vragen, maar in deze situatie lijkt me dat praktisch onmogelijk. Sterker nog, ik vermoed dat je heel uiteenlopende antwoorden krijgt. Met alle opties die er zijn voor een start van een wielerkoers kan je er derhalve prima voor kiezen een andere optie te kiezen. Of is er een reden dat een wielerkoers per sé in een cathedraal moet starten? Doet het niet starten in een Cathedraal iets af van de waarde? Soms kan je ook preventief rekening houden met elkaar.
@Jacco
Poh, ik ben benieuwd hoeveel cathedralen er ooit gebouwd zijn met als doel om een wielerkoers in te laten starten. Jij enig idee? Op die manier kan een komkommer ook opeens 'bedoeld zijn om in je anus te stoppen'. Het heeft helemaal niets, maar dan ook niets te maken met de band die het christendom al dan niet met wielrennen heeft, dat staat volledig los van elkaar. Of zou jij ook een vette party organiseren op een begraafplaats? Ik neem aan dat iedereen die daar ligt + nabestaanden allemaal ook wel positief naar feestjes kijken, of, om in jouw woorden te blijven: weinig moeite mee hebben.
Maar ik wou mij hier eigenlijk niet uitspreken voor of tegen een start op een bepaalde plaats. Ik wou er gewoon op wijzen dat je reactie past in de trend van anderen te verdedigen zonder hun mening te vragen, wat in se eigenlijk wat paternalistisch is. Je ziet vaak dat diegene die het hardst moord en brand roepen (wat jij hier trouwens niet doet) dat vaak doen om anderen te verdedigen, die hier vaak niet eens om gevraagd hebben en het er ook vaak niet mee eens zijn.
Je mag best rekening houden met de gevoeligheden van anderen, maar dat doe je volgens mij dus best door de betrokkenen zelf hun mening te laten geven, als dat mogelijk is. En volgens mij kan dat hier dus prima door goedkeuring van de plaatselijke bisschop te vragen.
Bij mij in de straat, wonen diverse gelovigen van diverse groeperingen elk met hun eigen standpunt. Het gereformeerde gezin, wil en gaat nu nog geregeld naar de kerk omdat ze daar willen aanbidden. Ze zien de kerk dan ook als heilige plaats, gods huis op aarde, waar men respectvol mee om dient te gaan.
Het gezin naast me, is niet specifiek van een geloof. Maar bezoekt wel af en toe een kerk om te aanbidden. En na corona gaan ze wel weer nu niet. Voor hun is het kerkgebouw er enkel ter aanbidding en er iets anders mee doen is volgens hen disrespectvol.
Ook wonen er in de straat Jehovah's getuigen, zij zien god als een geestelijk wezen. En een geestelijk wezen heeft geen behoefte aan materiële bezittingen. Hun gebouw is er enkel om zo makkelijker met gelijkstemmende samen te zijn. Nu met corona doen ze, nog voor de regering ook maar de eerste coronamaatregelen trof, alles via zoom.
Allemaal verschillende kijken op geloofsbouwwerken. De ene krenk je doordat je gods huis onteert (in hun visie) de ander relatieveert het gebouw tot wat het is een constructie van aardse materialen gemaakt door mensen.
Een ieder heeft het recht om te doen en laten wat diegene wilt. Maar je hoeft niet altijd te doen wat je wilt. Je kan je afvragen is het noodzakelijk om door een gebouw te rijden? Is het, het waard om vele mensen te ontzetten? Als beide antwoorden ja, zijn prima rijd dwars door die kerk. Als er 1tje of meer nee is, kies dan een andere locatie uit respect voor de vrijheid om een ander niet te kwetsen.
Zelfcensuur kan heel menselijk en wenselijk zijn, maar ik denk dat we de laatste tijd iets te snel in een kramp denken te moeten schieten voor een ander, die daar vaak niet om gevraagd heeft en dit misschien niet eens nodig vindt.
Mogen we op televisie nog een grap maken over de dood? Want er zal zeker iemand kijken die iemand recent verloren heeft. Moeten we de toestemming vragen van al die personen die recent iemand verloren hebben? Dat is onmogelijk. Mogen we daarom geen grappen meer maken over de dood? Of moeten we dit gewoon wel doen, en het erbij nemen dat iemand zich mogelijk gekwetst kan voelen?
Als we een koers willen laten starten in een kathedraal, moeten we misschien wel gewoon toestemming vragen aan de bisschop. Als die zijn toestemming heeft gegeven, moeten we het er misschien maar bijnemen dat enkele mensen zich hier beledigd door zouden kunnen voelen. Als de bisschop zijn toestemming geeft, waarom zouden buitenstaanders zichzelf dan moeten censureren? Als het echt niet kan, zal de bisschop het wel weigeren, denk ik dan.
In dit geval kan de bisschop toch perfect zijn goedkeuring verlenen? Als de plaatselijke gelovigen dan verontwaardigd zijn, moeten ze zich maar naar de bisschop wenden.
De bisschop klinkt logisch, maar zou het niet ook de lokale overheid geweest kunnen zijn? Ik weet niet wie er technisch gezien 'eigenaar' van de cathedraal is en ik kan me voorstellen dat het in dit geval wie er is meegenomen wel uit kan(!) maken in de besluitvorming,
Maargoed, dat weten we niet dus moeten we ook niet teveel over willen speculeren. Laten we vooropstellen dat er iemand is die om toestemming gevraagd zal zijn en deze ook gegeven heeft. Mijn reactie vervolgens was dat voor mij(!) deze toestemming niet gehoeven had omdat ik me voor kan stellen dat je grote groepen mensen die zich hierover niet of lastig kunnen uiten tegen het zere been trapt. Anderen zullen daar anders over denken.
Ik snap ook wat je in essentie bedoelt. Ik denk, net als jij, dat dat niet goed is. Je moet in de regel niet zomaar invullen wat iemand anders wel of niet fijn vind.
Ik denk echter óók dat a) niet alles wat kan ook hoeft en b) er gevallen, zoals deze, zijn waarin veel van de betrokken mensen zich niet kunnen uiten. De lokale bisschop is natuurlijk niet democratisch door gelovigen gekozen. Dat je naar hem kijkt als persoon die zijn toestemming zou moeten geven is wmb logisch, maar er van uitgaan dat hij daarmee ook namens het gevoel van alle gelovigen spreekt is voor mij al een wat grotere aanname.
Voeg je A en B bij elkaar dan concludeer ik dat er gevallen kunnen zijn waarin je kan besluiten om iets niet te willen, of op een andere manier in te vullen. Afhankelijk van de opties die je hebt en de meerwaarde die een specifieke optie voor je heeft. De organisatie heeft hierin een besluit genomen (waarin ze natuurlijk volledig vrij zijn) wat van mij niet gehoeven had.
Je angst wat zelfcensuur betreft snap ik ook. Als we niemand willen kwetsen lijken we al snel overgeleverd aan wegkruipen in een hoekje en je mond houden. Die 'angst' is momenteel hot-topic. Toch snappen we denk ik allemaal nog steeds dat je niet op eigen intiatief in clowns costuum naar een crematie gaat, in je blote tampeloeres langs een basisschool loopt en in (openbaar) gezelschap geen grappen over gevoellige onderwerpen als kanker en de holocaust maakt. We snappen allemaal dus dat er echt wel een zwart, wit en grijs gebied is wat zelfcensuur betreft. Dat er grenzen zijn waar we ons aan moeten houden, zonder dat dat direct dat in het hoekje wegkruipen scenario inleidt.
Of moeten we dit gewoon wel doen, en het erbij nemen dat iemand zich mogelijk gekwetst kan voelen?
Hier wilde ik nog even apart op reageren. Ik denk dat hier dus mijn punt A geldt. Niet alles wat kan 'hoeft'. Je KAN een grap maken over de dood (in jouw voorbeeld), maar je kan ook realiseren dat het niet hoeft en een andere grap maken. In sommige gevallen is misschien de conclusie dat het wél moet, en in dat geval zou het sterk zijn als anderen dat ook kunnen zien ien accepteren inderdaad. Dat is denk ik ook een essentie van SAMENleven.
edit: Cyclinglife haalt dit overigens ook al mooi aan zie ik.