Remco Evenepoel: “Ik draag mijn zege op aan Nikolas Maes”
Remco Evenepoel kwam, zag en overwon tijdens de tweede etappe van de Volta ao Algarve. De renner van Deceuninck-Quick-Step wist op de Alto da Fóia naar de zege te sprinten, waardoor hij ook de leiderstrui overnam van zijn ploeggenoot Fabio Jakobsen. “Ik draag mijn overwinning op aan Nikolas Maes”, zo vertelde de winnaar na afloop.
Maes en zijn vrouw Katrijn Hullaert kregen vorige week een persoonlijk drama te verwerken, aangezien hun zoontje Maurice enkele dagen voor de geplande geboorte overleed. “Sommige dingen in het leven zijn belangrijker dan wielrennen en een overwinning. Ik draag mijn zege op aan Nikolas en zijn vrouw”, betuigt Evenepoel steun aan zijn landgenoot, die ook actief is in de Volta ao Algarve.
De 20-jarige Evenepoel werd voor de start van de Volta ao Algarve al gerekend tot een van de topfavorieten voor de eindzege, maar de Belg lijkt nu helemaal de voornaamste kanshebber op de leiderstrui. “Mijn ploeggenoot João Almeida deed echt geweldig werk in de laatste twee kilometer. Hij wist een hoog tempo te ontwikkelen.”
“Ik voelde dat ik nog wat over had in de finale. Ik heb de afgelopen week hard getraind en het is mooi dat het er nu uitkomt”, aldus Evenepoel, die zijn voorsprong zondag kan vergroten in de afsluitende individuele tijdrit. “Maar er volgt zaterdag nog een belangrijke etappe. We zullen proberen om de leiderstrui te verdedigen. Ik hoop zondag de ronde te winnen.”
Ik vind het een mooi gebaar.
Maes heeft het verlies bekend gemaakt op IG.
Op de eerste plaats: goed dat hij oog heeft voor de dingen naast het wielrennen, en een overwinning in perspecief kan plaatsen. Zoals eerder ook bij Bjorg Lambrecht. Dat siert hem.
Maar ik kreeg ook het gevoel van "zo, die heeft dan wel heel veel zelfvertrouwen"; als je de dag vooraf al nadenkt over wat je gaat doen of zeggen bij een overwinning. De één vindt dat misschien mooi; ik zie liever wat meer bescheidenheid en spontaniteit.
Ik denk dat het juist dit soort kleine dingen zijn waarom ik deze jongen nog niet in mijn wielerhart heb gesloten.
Schoonzoon vergelijking is wat mij betreft boenk erop...
Ik destijds sowieso niet...
Wel wat saai. MvdP, WvA, EB, RE, TP... Allemaal relaxte en nuchtere gasten. Waar zijn de etterbakken gebleven?
Nu jullie weer, zure Nederlanders!
Voor de rest zou ik hetvolgende willen vragen: Wielerflits redactie, zou het mogelijk zijn om consistent àlle België vs Nederland commentaren te verwijderen? Dat is zo overbodig en het verziekt de hele website.
De reactie van Nikolas Maes liet niet op zich wachten. Op zijn InstagramStories looft hij Remco. “Ik heb in mijn carrière al veel kopmannen zien passeren, maar iemand op zo’n jonge leeftijd zo’n klasse zien etaleren zowel op als naast de fiets is nieuw voor mij. Mijn vrouw en ik danken je voor het opdragen van je zege aan ons tweede zoontje Maurice en bewonderen jouw persoonlijkheid.”
Veel respect voor wat Remco hier doet. Niet des Remco’s (iedereen versmachten met een hoog tempo bergop) maar de machtsprinters in de luren leggen door net wat vroeger volle bak aan te gaan. Alle shots die ik gezien heb zag ik zijn gezicht aardig neutraal staan. Die gaat een leuke Giro tegemoet!
We moeten wel over hem blijven praten hé......
Verlies je de zege en staat die op iemands anders zijn naam? Krijgt de ander het prijzengeld en of dergelijke?
Ik zie geen enkele waarde in iets opdragen als het enkel zeggen is, dan is het enkel (al dan niet oprecht) mooi doen voor de bühne.
Kan iemand uitleggen wat het wezenlijk inhoud.
Is inderdaad "voor de bühne". Maar overwinningen of doelpunten opdragen of gebaren maken (zoals naar de hemel wijzen) is tegenwoordig zo gebruikelijk dat het bijna raar is als iemand het niet doet. Zoals ik uit de reactie hierboven begrijp is het in dit geval zelfs zo dat de degene voor wie het is bedoelt (Nikolas Maes) het ook erg kan waarderen.
Desalniettemin heb ik er persoonlijk niks mee. In mijn optiek heeft het de meeste waarde als je (ook) buiten de bühne om je medeleven laat blijken. Maar dat zal Remco waarschijnlijk ook wel hebben gedaan, dus dat ik niks met deze traditie heb heeft ook niks met Remco te maken.
Ik vind het soms zelfs storend dat dit tegenwoordig de standaard is. Zo bleek dat Mathieu van der Poel geen behoefte had om in Tabor met een vinger omhoog te wijzen (na het overlijden van zijn opa). Desalniettemin werd het hem na de finish door de interviewer in de mond gelegd dat zijn zege voor zijn opa was.