Oud-ploegleider Pevenage over Ullrich: ‘Doping verstopt in dubbelwandige colablikjes’

Rudy Pevenage (65) wilde in het verleden nooit veel details kwijt over het dopinggebruik van zijn pupil Jan Ullrich, maar in het boek ‘Der Rudy’ zwijgt de ex-ploegleider niet langer. ,,Ik ben niet meer bang voor reacties of opmerkingen. Ik vertel in deze biografie veel, heel veel.”

Sportredactie 22-01-20, 10:49 Laatste update: 22-01-20, 11:55

Tussen 1995 en 2006 was Pevenage de ploegleider van Ullrich. Maar ook een trouwe vriend, een mentor. Toen de Duitse wielrenner, klant bij de befaamde dopingarts Eufemiano Fuentes, schuldig werd bevonden aan bloeddoping, bleef Pevenage Ullrich in bescherming nemen. ,,Het was schering en inslag. Zonder doping iets winnen, was heel moeilijk”, klonk het.

Na jaren stilzwijgen doet Pevenage in zijn biografie ‘Der Rudy’ een boekje open over het dopinggebruik bij Telekom en T-Mobile. Aan details geen gebrek. Colablikjes met een dubbele wand, bloedzakken in lege melkpakken en tussenpersonen die op zijn mountainbike renners met nieuw bloed bevoorraadden. Pevenage spreekt er openlijk over.

Ullrich ontsnapte in de Giro van 2001 maar net aan een schandaal, toen de Italiaanse politie werkelijk alle hotelkamers doorzocht. Bij Marco Pantani werd een insulinespuit aangetroffen, Pevenage kon de verboden middelen nog snel wegmoffelen.

,,Ik vergat in mijn paniekerige beredenering het speciale blikje cola dat ik in de koelkast had gezet”, luidt het in ‘Der Rudy’. ,,Het blikje was dubbelwandig en je kon het aan de bovenkant openschroeven om er medicamenten in te doen en te bewaren. Reuzehandig. Door de dubbele wand bleef de inhoud goed koel en van buiten was het niet te onderscheiden van een echt blikje cola.”

Ali Baba

Pevenage omschrijft eveneens hoe bloeddoping georganiseerd werd bij de Tourstart in 2004. ,,Voor de start in Luik boekte ik voor mezelf een kamer in het rustige Park Hotel in Kelmis. Ik had om een extra koelkast gevraagd en die werd ook op mijn kamer geplaatst. Meteen die dag kreeg ik bezoek van de gewezen mountainbiker Alberto León, we noemden hem Ali Baba. Hij kwam met de tgv via Bordeaux en Parijs naar Luik. Het hotel was mooi en ver genoeg van de heksenketel die Le Grand Départ heet.”

,,De volgende avond sloten ook artsen José Luis Merino en Eufemiano Fuentes zich bij ons aan. Er werd een lijst opgesteld met renners die Ali Baba als vervoerder moest bezoeken. Hij deed dat op mijn mountainbike en de pakketjes zaten in zijn rugzak. Ali Baba was een perfect ogende toerist. De bloedzakken werden zorgvuldig verpakt in lege melkpakken en met een code afgesloten.”

Om niet betrapt te worden, werd Pevenage voorzichtiger. ,,Ik gebruikte voornamelijk telefoons van een ander. Ik had de mobiele telefoon met Pay&GO-kaart van mijn vriendin. Op de dag van de tijdrit in Pisa (in de Giro van 2006, red.) won Jan (Ullrich, red.) magistraal. Ik zag de oude Jan weer terug. Ik was blij, moest dat delen met Eufemiano (Fuentes, red.), maar de kaart van de telefoon was leeg. Opladen kon niet, daar moest je je voor identificeren. Door mijn enthousiasme kon ik niet wachten, ik pakte maar snel mijn eigen telefoon en belde naar Fuentes. Niet zo slim, ze waren hem juist aan het afluisteren. Zij, als in opsporingsdiensten en de Spaanse politie, hadden ineens ook mijn nummer. Het was voor die instanties meer dan voldoende, het net rondom de dokter sloot zich en in het bijzijn van Manolo Saiz werd Fuentes gearresteerd.” Nadien werd Pevenage ontslagen bij T-Mobile.

Niet enkel doping bij wielrenners

Pevenage wist daarnaast welke renners klant waren van Fuentes. Hij zag bloedzakken van bekende renners, maar ook van voetballers die speelden in Madrid, atleten en een vooraanstaande Spaanse tennisser. ,,Ik ben niet meer bang voor reacties of opmerkingen, ik vertel in deze biografie veel, heel veel.” Morgen wordt het boek ‘Der Rudy’, geschreven door John van Ierland uitgegeven door JEA, voorgesteld.