Van der Poel zet de puntjes op de ‘i’ in Overijse, ‘MVDP’ wint Druivencross voor de vierde keer

Te veel kilometers op stage. Een mindere dag. Een héél sterke Toon Aerts. Het is een greep uit de verklaringen waarom Mathieu van der Poel gisteren z’n eerste cross van het jaar verloor in Ronse. De wereldkampioen eindigde na 408 dagen voor één keer niet op de hoogste trede. Het moest natuurlijk ooit eens eindigen.

Vraag was of het in Overijse opnieuw kon herbeginnen. Van der Poel had in de Vlaams-Brabantse gemeente in elk geval goeie herinneringen om op terug te kijken. Hij won er de Druivencross in 2015, 2016 en 2017. Bovendien was hij er op 17 april van dit jaar ook de eerste aan de meet in de Brabantse Pijl. 

Na één ronde nam de wereldkampioen Pidcock, Iserbyt en Hermans mee aan de kop van de wedstrijd. Ei zo na kwam daar nog een vijfde ‘veldrijder’ bij. Een loslopende hond zorgde voor een geanimeerde passage in de cross. Enkele renners werden gehinderd, maar alles kon zonder ongelukken verlopen. 

Eens de hond verdwenen was, kwam Toon Aerts ten tonele. De Belgische kampioen was na de start wat achterop geraakt. Net op het moment dat hij de aansluiting wou maken bij het leiderskwartet ging Van der Poel ervandoor. De Nederlander had duidelijk een beter gevoel dan gisteren. 

Eens vertrokken aan het begin van de derde ronde was er geen houden aan. Pidcock en Hermans weerden zich nog, maar dichter komen zat er nooit meer in. Van der Poel bleef ook na een halve cross nog doorkachelen in de modderige grasvlakten van Overijse. Een occassionele slipper werd snel gecorrigeerd. 

En dus kon de Nederlander na één uur veldrijden weer z’n armen in de lucht gooien. De derde plaats in Ronse lijkt niet meer dan een ‘accident de parcours’. Pidcock en Hermans finishten op twee en drie. Aerts werd vierde. Alles dus weer een beetje bij het oude. MVDP op 1.  

Mathieu van der Poel (Corendon-Circus) heeft met zijn zege in Overijse ook zijn tiende overwinning van het seizoen beet. “Het ging vandaag stukken beter dan zaterdag”, verklaarde de 24-jarige Nederlander. “Het was in Ronse ook een ander parcours. Daar was het meer ‘stoempen’ en lopen en was het niet gemakkelijk om in het ritme te komen, hier kon je iets meer crossen. Ik had gisteren ook meer last van mijn rug dan vandaag (Van der Poel kwam een paar keer ten val tijdens de opwarming in Ronse en liet zich zaterdagavond nog behandelen door een osteopaat, red.).” 

Quinten Hermans was derde in Overijse en daar kon hij best wel mee leven. “Ik ben tevreden met dit resultaat”, verklaarde de renner van Telenet Baloise Lions. “Halfweg de cross had ik even een zwakker momentje en moest ik Tom (Pidcock) laten rijden. En daarna kwam ook Toon (Aerts) nog bij mij. Mentaal was dat een kleine tik, want hij kwam plots wel heel rap, maar gelukkig heb ik mij er nog over kunnen zetten en vond ik mijn goede benen terug. 

“Toon heeft me wel nog geholpen onderweg. Op het asfalt zat ik in zijn wiel en trok hij even goed door. Ik heb dit jaar ook al veel gewerkt voor hem en dan is het fijn dat hij even iets voor mij terugdeed. Maar de tweede plaats was te hoog gegrepen, Pidcock was sterker en hem bijbenen lukte niet. Het was een heel moeilijk parcours. Voortdurend op en neer, met een paar heel lastige passages bergop en ook wat stevige loopstroken. Mathieu verteerde alles heel goed, je zag snel dat hij weer de oude was. Hij koos de perfecte lijnen, die wij precies niet hadden verkend. Straf, we zullen hem meer moeten volgen (lacht).”