Tijdsverschillen niet juist? In de slipstream van auto’s? Bij Deceuninck begrijpen ze niet dat Van der Poel zo snel terug kon komen

Hij wist de exacte tijden en afstanden niet meer precies — “op twee of drie kilometer van de finish kreeg ik te horen dat we nog 35 of 45 seconden voorsprong hadden”, zei Alaphilippe — maar de Fransman was wel zeker dat de voorsprong groot genoeg was. “Normaal is dat voldoende, ja. Ik dacht niet dat het mogelijk was om vijftien seconden per kilometer te verliezen.”

Ook niet toen Fuglsang niet meer wilde overnemen, en het tempo er helemaal uitging bij de twee koplopers. Alaphilippe: “Fuglsang wilde niet meer op kop komen, maar het is niet dat we helemaal stil vielen. Onder de rode vod zag ik plots Kwiatkowski komen, met vlak achter hem het peloton (sic).” De achtervolgers vielen het duo op de hals en Alaphilippe zag een zekere zege in rook opgegaan. “Zoals ik zei: ik snap het niet. Wat is er gebeurd? Ik ben niet ontgoocheld dat ik heb verloren, want mijn benen zijn duidelijk goed, maar ik ben wel ontgoocheld over de manier waarop.”

Wat bedoelde hij daarmee? Alaphilippe wilde of kon het niet precies uitleggen. Had hij zelf te zwaar gegokt in de laatste kilometers? Neen, vond hij. “Met die voorsprong konden we een beetje inhouden.”

Bedoelde hij dan dat de tijdsverschillen niet juist waren? Mogelijks. In ieder geval zei Alaphilippe: “Als ik had geweten dat ze zo dicht zaten, was ik harder blijven rijden in de laatste kilometers. En dan had Fuglsang ook wel blijven meewerken.”

Maar er leefde zeker ook nog iets anders bij renner en ploeg: ze vroegen zich af of de achtervolgers niet hadden kunnen profiteren van de slipstream van auto’s en moto’s? Op de beelden was het niet te zien, dus niemand durfde te zeggen het spel niet zuiver was gelopen, maar je voelde de twijfel.

“Ik doe sowieso mijn hoed af voor Van der Poel”, zei ploegleider Wilfried Peeters. “Hij heeft het gat zelf moeten toerijden, chapeau, maar je weet dat de auto’s en moto’s niet weg kunnen op die smalle wegen. De achtervolgers hadden op zijn minst een mikpunt.”

Hadden ze ook een gangmaker? “Opnieuw: ik doe niets af aan de prestatie van Van der Poel”, herhaalde Peeters, die duidelijk wilde benadrukken dat de renner zelf niet in fout was. “Maar heb je gezien hoeveel auto’s er tussen zaten? En anders klopt er iets niet met het tijdsverschil.”

“Als het 45 seconden was, had dat moeten volstaan. Ook al zat Julian tegen krampen aan — logisch als je 40 kilometer op kop hebt gereden. Dat Kwiatkowski terugkwam, was ook geen probleem, maar dat de rest ook nog ging terugkeren, had niemand verwacht. De chaos was compleet in de laatste twee kilometer.”