Van der Poel ondervond in Brabantse Pijl dat het al anders koersen is voor hem: “Als ik in een groepje kwam, hielden ze de benen stil”

En inmiddels is zijn status als afmaker gekend in het peloton. Van der Poel kan solo aankomen en ongenadig hard sprinten, wat hem verslaan tot een moeilijke opdracht maakt. Vandaar dat Van der Poel verwacht dat hij rekening zal moeten houden met een verdedigend peloton in de Gold Race. “Ik ben favoriet, daar kan ik me wel in vinden. Maar topfavoriet is te veel gezegd. Er zijn renners die al meer bewezen hebben. En ze gaan me niet meer zomaar laten rijden. Het zal een lastige wedstrijd worden.’’

Inmiddels staat de teller van Van der Poel op drie zeges in eendagswedstrijden in een maand tijd. Deze week won hij nog de Brabantse Pijl en daarvoor was hij al de beste in de GP Denain en Dwars door Vlaanderen. “Het is boven verwachting.’’ En dus snapt Van der Poel ook wel aan dat hij vooruit wordt geschoven als de nieuwste Nederlandse winnaar van de Amstel Gold Race. Al weet hij niet precies wie de laatsten waren (Michael Boogerd en Erik Dekker, red.) en in welk jaar ze precies wonnen (1999 en 2001, red.). Hij weet zelfs niet welk jaar het was dat zijn vader Adrie met de armen in de lucht over de streep kwam. “1990? Dat is lang geleden. Dat toont dat het niet gemakkelijk is om ‘m te winnen.’’