De vraag die altijd boven Lance Armstrong zal blijven hangen

De grootste tegenstrever van Lance Armstrong tijdens zijn zeven opeenvolgende Touroverwinningen was Jan Ullrich. Van de Duitser was het algemeen bekend dat hij niet altijd leefde voor zijn sport. In de wintermaanden - terwijl Armstrong zich scheel trainde - vrat en zoop Ullrich zijn buikje rond. In de aanloop van de Tour de France was het elk jaar weer de vraag met hoeveel kilo overgewicht ‘Der Jan’ aan de start zou verschijnen. En of hij die kilo’s er wel af zou krijgen voor het peloton de bergen in trok.

Waar Ullrich kon teren op een van god gegeven talent, moest Armstrong het hebben van een minutieus uitgekiende, bikkelharde voorbereiding. Niets werd aan het toeval overgelaten. Nadat hij in de jaren negentig kanker had overwonnen, besloot de Amerikaan alles op alles te zetten om de beste Tour de France-renner aller tijden te worden. En daarvoor moest alles wijken. ‘The Boss’ eiste belachelijke toewijding en opofferingen van zichzelf, en van iedereen in zijn ploeg.

Dat Armstrong hierin veel te ver was gegaan, werd definitief bevestigd in een spraakmakend interview met Oprah Winfrey. Hij gaf alles toe, elke vraag van Oprah werd beantwoord met ‘yes’. Epo, bloedtransfusies, cortisonen, groeihormonen, testosteron... de hele santenkraam kwam voorbij. Op het schofterige af had Armstrong de wereld jarenlang glashard voorgelogen, en zijn ploeggenoten gedwongen tot dopinggebruik. Dat al zijn tegenstanders van naam, ook Ullrich dus, eveneens grootgebruikers waren van de verboden middelen is natuurlijk een publiek geheim. Rest de vraag of een leugenachtige schoft tegelijkertijd een groot sportman kan zijn.

Klik hier voor alle afleveringen van deze rubriek