Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Grizzly’s, ontstoken ogen en zeven kilo kwijt: hoe helse Tour Divide ‘vuurtje doofde’ bij Laurens ten Dam
Laurens ten Dam kende vorig jaar moeilijke momenten tijdens de Tour Divide. De Nederlander eindigde weliswaar als derde in de bikepackwedstrijd van 4481 kilometer, maar vond de monstertocht niet voor herhaling vatbaar. Na de helse onderneming door de Rocky Mountains is ‘het vuurtje wel gedoofd’ voor dergelijke avonturen, geeft hij toe in een uitgebreid interview met Panorama.
“Tour Divide en andere bikepacktochten brengen me terug naar mijn roots“, vertelt Ten Dam, die als ‘klein jochie’ regelmatig op fietsvakantie ging met zijn vader, over de aantrekkingskracht van debikepackwedstrijden. “Ik wist in Tour Divide alleen niet waar ik aan begon, dat heb ik zwaar onderschat.”
“Ik heb relatief weinig van de mooie route in de Rocky Mountains kunnen genieten. Je bent continu gehaast omdat je slaaptijd meetelt voor je eindtijd. Je bent ook verantwoordelijk voor je eigen eten en drinken, maar je mag niet iemand onderweg klaarzetten om je van voeding te voorzien. Alles wat je eet of drinkt, moet commercieel beschikbaar zijn voor iedereen die meedoet.”
Grizzlyberen
Een van de nachten sliep Ten Dam in een gebied waar grizzlyberen rondliepen. “De natuurlijk state-of-mind van een grizzlybeer is boos, was me door een Amerikaanse fietsvriend verteld. Om die reden had ik een bus pepperspray bij me. Dat was ook het moment waarop ik er een beetje doorheen zat. Ik heb toen mijn vrouw gebeld. Thess, ik weet niet of ik dit nog wel wil. Ik had haar maandenlang lastiggevallen met al mijn plannen en voorbereidingen, dus zij zei: Ja, niet zeuren, jij wilde Tour Divide rijden. Toen dacht ik: je hebt gelijk.”
“Daarna werd ik gebeld door Stefan (Bolt, red.), mijn compagnon, dat het de volgende dag keihard zou regenen. Dat betekende dat ik de hele nacht door moest fietsen, want na regen zouden de wegen in dat gebied, het Big Basin Redwoods State Park, onbegaanbaar zijn. Ik kwam ’s ochtends om half elf dat basin uit, na in veertig uur 670 kilometer onafgebroken te hebben gefietst. Maar ik heb ook elf keer binnen geslapen, in hotels in de bergen zonder douche. Die hotels boekte ik op de fiets.”
De leukste dag van de tocht vond Ten Dam de dag dat hij een lekke band kreeg. Een man gaf hem vervolgens een lift naar de dichtstbijzijnde fietsenmaker. “Die man reed me in zijn pick-uptruck naar een zaak zestig kilometer verderop. Daar kreeg ik weer energie van. Ik had eindelijk contact met andere mensen. Ik lag toen alleen wel een halve dag achter op de koploper…”
Stap terug
Na de ervaringen van 2024, weet Ten Dam één ding zeker: hij zal komend jaar niet opnieuw meedoen aan de Tour Divide. “Dat heb ik moeten beloven aan een vriend van me. Hij belde me op een gegeven moment op en zei: Ik wil je wel aanmoedigen, maar wil je eigenlijk vragen om te stoppen. Ik ben tijdens Tour Divide zes of zeven kilo afgevallen, mijn ogen waren ontstoken en helemaal opgezwollen. Ik zag eruit als een zwerver.”
“Ik had Tour Divide graag gewonnen, dat is niet gelukt en gaat ook nooit meer gebeuren. Ik word dit jaar 45 jaar en ga wat dat betreft een stap terug doen. Ik wil niet die vijftigjarige man worden die nog tegen de jonge jongens fietst. Het echte presteren en moeten is voorbij. Andere dingen zijn ook belangrijk. Ik kies nu op zaterdagochtend voor de honkbalwedstrijden van mijn zoons, in plaats van zelf te gaan fietsen”, aldus de Noord-Hollander, die vanaf dit seizoen ook aan de slag gaat als bondscoach van de elite vrouwen.
Ik zeg niet dat je ongelijk hebt, maar ben nu wel benieuwd of het daadwerkelijk zo streng is.
Op de officiele website staat in het reglement bij het betreffende onderwerp het volgende:
"Therefore, outside assistance[2] with navigation, lodging or resupply (especially receipt of supplies from a non-commercial shipper) is prohibited."
Informatie over het weer valt daar dus niet onder.
Volgens de regels mogen ze gebruik maken van commerciële diensten etc. zolang deze voor alle deelnemers toegankelijk zijn, en niet door anderen geregeld/gereserveerd etc.
Het is geen UCI race met honderden regels en subartikels, maar in deze self-supported races is het uitgangspunt gewoon dat je het op eigen kracht doet en dus geen hulp van buitenaf gebruikt, tenzij dit voor iedereen commercieel beschikbaar is. Daar hoort ook bij dat je familie/vriend je niet belt om je ergens voor te waarschuwen (weer/wegopstopping oid). Dat is ook 'navigation'. Niet elke letter is vastgelegd, maar het gaat om de geest van de wet/regel. Dit is verder geen pleidooi voor een boete van 200fr oid, het illustreert alleen dat zo'n intensieve race best lastig in de details is.