Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Thymen Arensman had het mentaal moeilijk in eerste Giro-ritten: “Lastig om jezelf dan naar de klote te rijden”
Thymen Arensman kwam met klassementsambities naar de Giro d’Italia, maar het openingsweekend verliep niet zoals gehoopt. Na twee ritten staat hij 33ste, op meer dan vier minuten van rozetruidrager Tadej Pogacar. Het probleem was niet alleen fysiek, vertelde hij voor de start van rit drie aan Eurosport.
De nieuwe Tourspecial van RIDE Magazine is een must-have voor echte wielerfans! Onze nieuwe 236 pagina’s dikke zomer-editie is de meest complete Tourgids van deze zomer en staat vol met schitterende wielerverhalen over o.a. Tadej Pogacar, Remco Evenepoel, Fabio Jakobsen, Gio Lippens, Christian Prudhomme en Charlotte Kool. Verzeker je van een heerlijke sportzomer en bestel hem nu online voor slechts € 9,95. Wil je RIDE extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang 20% korting!“Het kan beter”, antwoordde Arensman op de vraag hoe hij zich voelt. “Maar het is wat het is. Ik had wel gehoopt dat ik de eerste dag ietsjes beter zou zijn, maar ik weet dat ik in het begin van een grote ronde altijd wat tijd nodig heb om op gang te komen. Maar de eerste dag viel voor mij ook wel een beetje tegen. De tweede dag was al ietsjes beter. Ik voelde me ook al ietsjes beter, ik had iets meer power in de benen.”
“Ik had ook wel wat andere dingen die in mijn hoofd omgingen. Dat maakt het ook niet heel gemakkelijk. Het is wat het is. Iedereen zegt altijd: de Giro is nog heel lang. Dat geldt vooral voor mij, richting de derde week. Ik blijf gewoon vechten en mijn best doen. Het is niet ideaal om zo de Giro te beginnen, maar we staan er met het team nog steeds heel goed voor.”
Mentaal
Arensman zijn mindere optreden moet niet alleen in het fysieke gezocht worden, maar ook in het mentale aspect, bevestigt hij. “Dat speelt altijd mee. Vooral als je je lichaam tot het absolute uiterste drijft op zo’n beklimming, meteen de eerste twee dagen. Dan is het toch heel lastig om jezelf volledig naar de… klote te rijden. Dat is heel lastig als je er mentaal niet helemaal in zit. Maar ik denk dat alles nu wel wat beter gaat. Ik blijf m’n best doen, ik blijf vechten.”
Hoe zet hij nu de knop om? “Ik rij gewoon in een heel fijn team. Ze staan volledig achter me en geloven in me. Ze hebben me enorm goed opgevangen na de eerste etappe. Dat helpt wel. Daardoor blijf ik ook gewoon vechten en mijn best doen.”
Zijn ploegleider vertelde eergister daarentegen dat er bij de ploeg/hemzelf juist veel teleurstelling heerstte over zijn prestaties in Romandie.
Zijn vader meldde vlak voor de Giro via Benji Naessen dat Thymen sowieso niet als kopman wordt uitgespeeld in de Giro, maar puur in dienst van Thomas zal rijden. Diezelfde man tweette later wat cynische berichten over de training/voorbereiding.
En dan hoor ik nu Thymen weer zalvende woorden spreken over de ploeg?
Wat precies de basis is van zijn mentale struggles weet ik niet, maar krijg het gevoel dat er weinig harmonie is tussen zijn ware gevoelens/gedachten/wensen enerzijds en zijn woorden naar buiten / rol in het team / prestaties op de fiets anderzijds.
Ik had ook wel wat andere dingen die in mijn hoofd omgingen.
Dat is heel lastig als je er mentaal niet helemaal in zit.
Dit schreeuwt om iets meer duiding, want elke variant die ik tegen het licht houd, is standaard lelijk, als dit de qoutes zijn.
En hoe mooi is het, als het dan later toch lukt, in ak, wit, of etappes? Ik heb er wel vertrouwen in, ook in deze giro.
Edit: je hebt gelijk panache, had geen bagger moeten zeggen. Maar ik wordt ziek van al die sportvaders die altijd maar weer op de voorgrond moeten treden met hun bagger.
Dat is toch niet nodig om te schrijven? Het lijkt mij totaal ongefundeerd.
wordt inderdaad lastig als je geen ballen toont
depressief gebeuren,
gewoon emotieloos worden (niet gevoelloos)
en de geest verstillen
desnoods dat apenpakje uitrekken en de vrijheid tegemoet gaan,
anders is het ook nogal tussen wal en schip
wat een nietszeggend figuur,
'het is wat het is'
is wel het meest dodelijke cliché
waar echt helemaal niks maar dan ook niks mee gezegd wordt
dan kan je beter naar thomas luisteren, open boek met nog wat inhoud
beter dan een gesloten boek zonder inhoud
het zal wel weer de ruggengraatloze mentaliteit der Nederlander zijn
let wel van de moderne Nederlander, niet den oer Hollander die altijd eerlijk is (met een goed verhaal achter de hand)
en klote toont als het moet
geen excuses
mooi was die tijd
voor de volledigheid
mij lijkt dat wereldje echt de hel
maar daarom fiets ik ook niet rond in het circus en staat er hier minder geld op de bankrekening
maar genoeg om losjes te leven
loon naar werk,
denk dat arensman genoeg betaald krijgt, en om dan met zulke slappe hap te komen oogt op zijn minst nogal goedkoop
of je speelt helemaal openkaart en trekt een of andere (persoonlijke) beerput open
of je zwijgt en trapt alles en iedereen naar de teering,
andere optie is zo als reeds gemeld:
hang de corporatie fiets aan de spreekwoordelijke wilgen
ontdoe je van obsessies
wordt belangeloos
kom in het reine met je zelf door hoe paradoxaal ook het zelf op te geven (a.u.b. geen zelfmoord dat is een dwaling)
en zeg alle (aangeprate) druk vaarwel
eventueel de gebroeders Karamazov een paar keer lezen
van Dostojewski
om het bestaan als boetenoord te begrijpen + de weg naar verlossing
heb je meer aan dan: Vaders en zonen van Toergenjev