“Jongens, ik voel me super”, klonk het tussen Cipressa en Poggio: het tactisch ‘masterplan’ van Alpecin-Deceuninck ontrafeld
Mathieu van der Poel niet op z’n best? Think again. Na twee Ronden van Vlaanderen staat nu ook Milaan-Sanremo op zijn palmares. Hij deed wat weinigen tegenwoordig is gegeven: solo wegrijden op de Poggio. Met een tactisch ‘masterplan’ aan de basis. Dat ging zo.
KIJK. Philipsen: “Het zal wel weer een nummer geweest zijn van Mathieu”
“Sorry. Ik ga nu eerst richting podium, naar Mathieu toe.” Waar was dát feestje? Dáár was dat feestje, op de Via Roma. En dáár moest Christoph Roodhooft zijn, begreep hij. Net als de ploegmaats. Philipsen, Hermans, Kragh Andersen... trotse ceremonietoeschouwers waren ze, warm applaudisserend voor hun kopman onder de neerdwarrelende confetti. Grande Van der Poel! En dat terwijl het hem in Tirreno-Adriatico helemaal niet zo goed leek te vergaan. Schijn bedroog. “Hij is beter dan velen vermoeden”, wist Philipsen ‘s morgens al, aan de start in Abbiategrasso. “Mathieu werkte er hard. Voor zichzelf. Maar ook voor mij, in de lead-out, met die twee sprintzeges tot gevolg. Hij had die rittenkoers gewoon nog nodig om zijn beste niveau te bereiken.” Neen, het was geen kwestie van verstoppertje spelen of goed acteren, verzekerde Van der Poel zelf. “Ik voelde me écht niet top. De ultieme test in de ‘Tappa dei Muri’ was zelfs ronduit slecht. Ik had graag een etappe gewonnen maar dat lukte me niet. In de plaats was het afzien. En daar was ik absoluut niet tevreden mee.”
De collectieve vreugde aan de finish was bijzonder groot. Quinten Hermans had het over “een goed voorbereid plan, dat zijn vruchten afwierp”. Een tactisch ‘masterplan’, zeg maar. Al hield dat ook geen hogere wiskunde in. Op de Cipressa deelde UAE nog soeverein de lakens uit, maar het tempo bleek niet zo verschroeiend. Van der Poel: “Door de wind liep het makkelijker dan verwacht en was het redelijk eenvoudig in de wielen blijven.” Terug beneden, langs de kustlijn, klonk plots een hemels bericht in ieders ‘oortjes’. ‘Jongens, ik voel me super’. “Dat positionering op de Poggio cruciaal zou worden, voegde ik eraan toe. Omdat de groep nog tamelijk groot was.” Moment waarop de steunpionnen - liefst vier! - in stelling werden gebracht. “Met zoveel mogelijk jongens de finale halen, dát was het opzet”, aldus Philipsen. “Het opzet slaagde.”
Schitterend werk, noemde Van der Poel het. “Quinten en Jasper leidden me in een zetel naar de voet.” Philipsen: “Ik draaide met Mathieu in het wiel redelijk goed de Poggio op. In één van de eerste bochten al reed hij me voorbij. ‘Oké, hij is in orde’, begreep ik.” De tweevoudige ritwinnaar van Tirreno-Adriatico bleef zelf nog even in de buurt. “Maar op het vlakkere deel liet Trentin voor me plots een gat vallen. Ik drong niet verder aan. Want ook Søren was mee. Ideaal dus.” Kragh Andersen, vaste klant in de finales van Milaan-Sanremo, nam het knechtenwerk over. “Hij hield me goed vooraan”, knikte Van der Poel. “Waardoor ik de versnelling van Pogacar vlot kon beantwoorden en eigenlijk zonder veel moeite in de kopgroep van vier geraakte.” De doodsteek volgde een paar honderd meter onder de top. “Ik wilde iets vroeger gaan”, verraste Van der Poel. “Maar ik vond er geen gaatje voor. Dus moest ik iets langer wachten. Anders was de kloof boven wellicht groter geweest.”
Zes seconden. Geruststellend kon je het niet noemen. “Zes werden er al gauw negen”, zag Roodhooft. “Zelf was ik in de afdaling zo gefocust op mijn eigen lijnen, dat ik niks meer hoorde in mijn ‘oortjes’. Ik kende het tijdsverschil niet en keek ook niet om. Da’s vaak nog het beste, in zo’n situatie.” Tot twee keer toe probeerde Van Aert daar in de achtervolging iets van af te knijpen. Zonder succes. Van der Poel daalde vakkundig en beheerst, nam geen onnodige risico’s en maakte bijgevolg ook geen fatale fout. “Ik probeerde mijn tempo aan te houden tot de finish.” Roodhooft: “Toch was ik er pas 100% gerust in toen hij beneden was. Het was ‘wind af’ richting aankomst. Op dat stuk reed hij 60 km/u. Dan zouden de drie achtervolgers ook geen 80 km/u halen, hé. Daar was voor hen voorbij.” Het zegepad lag open voor Van der Poel. Philipsen: “In de laatste 500 meter hoorde ik Christoph nog roepen: ‘Geniet ervan!’ Moment waarop ik besefte dat er iets moois aan het gebeuren was.”
KIJK. De slotkilometer van Van der Poel
En zo zie je maar hoe een dubbeltje rollen kan. Op 7 maart stond de zegeteller bij Alpecin-Deceuninck nog op een vervelende nul. Als enige van de achttien WorldTourploegen toen. Elf dagen, twee ritzeges van Jasper Philipsen in Tirreno-Adriatico en een klassiek Monument voor Van der Poel later is het team kwalitatief gezien aan een uiterst succesvolle lente bezig. Roodhooft zou er perfect en terecht zijn gram kunnen op halen. Maar dat deed hij niet. “Je hoort me niet zeggen dat er geen twijfel is geweest. Ik geef toe: het was niet leuk, zo weinig koersen en zo lang moeten wachten op die eerste zege. In het Vlaamse openingsweekend waren we collectief niet sterk, maar zaten we ook heel verdeeld met onze kern en kenden we bovendien geen meeval. Uiteindelijk valt alles in de plooi. Maar om nu te gaan beweren dat we hét recept hebben gevonden: dat zou belachelijk klinken. Wel is het een stukje charme van het hedendaagse wielrennen dat je als team doelen kan stellen en al de rest aan de kant kan schuiven om die te proberen bereiken. Veel andere ploegen zouden alles wat ze tot dusver wonnen willen inruilen voor dit ene succes, denk ik.” Het voorjaar kan met andere worden niet meer stuk voor Alpecin-Deceuninck. Roodhooft (lachend): “Denk je? Vandaag alleszins niet, neen. Maar volgende week komt er alweer iets anders aan. Er moeten nog veel dingen bij dit jaar.”
KIJK. Van der Poel en Van Aert krijgen kus na de koers
Lees ook:
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUM15
“Hij ‘moet just niks’ is weer heel erg van toepassing”: Van Aert is opnieuw coureur, maar meedoen voor winst zit er wellicht nog niet in
-
16
“Er is veel onzekerheid weggenomen”: Wout van Aert blikt terug op “positieve week” in Noorwegen
Met een derde plek vandaag sloot Wout van Aert de Ronde van Noorwegen af. “Ik ben tevreden met mijn prestatie, maar er zat meer in. Het is mooi dat ik dat al kan zeggen”, sprak onze landgenoot, die ook terugblikte op de afgelopen vierdaagse. “Het belangrijkste is dat ik geen pijn heb gehad.” -
Independer
Bijna geen cabrio’s meer onder de 35.000 euro: 4 zaken om rekening mee te houden als je er één koopt
Opvallend: tegenwoordig vind je nagenoeg geen nieuwe cabrio meer onder de 35.000 euro. Hoe komt dat? Zijn er toch goedkopere modellen? En wat kost het om die te verzekeren? Independer.be wijst op vier dingen die je moet weten als je er deze zomer één wil kopen. -
-
2
Apart zicht wanneer Van Aert in gewone kledij op startpodium staat: “Rit naar hier serieus onderschat”
-
1
Gesukkel bij vroege vluchter Maestri en topfavoriet Milan raakt ingesloten: dé momenten van de achttiende etappe in de Giro
Het venijn van de achttiende etappe in de Giro met aankomst in Padua zat in de staart. Thymen Arensman, de zesde in de stand, werd bijna omver gekegeld door een auto. Gelukkig voor de Nederlander van Ineos kwam hij met de schrik vrij. -
2
“Eén, twee, drie...”: het opvallende zegegebaar van Pogacar na zijn zoveelste masterclass in de Giro
Wat een nieuwe, pittige bergrit moest worden in de Giro, werd na een chaotische voormiddag - en het schrappen van de Umbrailpas - een ingekorte etappe van 118 kilometer. Eentje die roze trui Tadej Pogacar wel weer met overmacht naar zijn hand zette. De vijfde (!) ritzege voor de Sloveen, die bij de finish ook zelf even de indrukwekkende rekening maakte. -
PREMIUM8
De fijne ontdekkingstocht van Thibau Nys: welke renner wil/kan hij worden? “Ik denk dat ik het meest op Alaphilippe lijk”
-
Spaargids.be
Betaalkaart gestolen of verloren: draai je zelf op voor de kosten?
-
PREMIUM5
Wout van Aert, tussen hoop en vrees bij rentree: “Paar keer gedacht dat ik vertrokken was. Maar telkens kwam de terugval”
Worst case is dat de pijn niet meer te harden is na de Ronde van Noorwegen. Dat de comeback van Wout van Aert, twee maanden na zijn vreselijke val in Dwars door Vlaanderen, toch weer on hold wordt gezet. Maar in het beste geval zet Van Aert hier de komende vier dagen een paar reuzenpassen vooruit. En worden de Tour en vooral de Spelen toch weer realistische doelen. Wout van Aert, tussen hoop en vrees. -
Plannetje van Bardet en co wordt sof en Pogacar kan het niet laten: de opvallendste momenten van rit 17
Geen nieuwe dagzege voor Tadej Pogacar in de Giro. De klassementsleider beleefde een probleemloze etappe in z’n roze trui. Het opvallendste manoeuvre van de dag kwam van DSM-Firmenich, al bleek het meesterplan uiteindelijk niet zo meesterlijk. Romain Bardet liet z’n ploeg op kop rijden in de hoop naar de ritzege te kunnen knallen, maar z'n ploegmaats raakten (te) snel opgesoupeerd. De sterke Duitser Georg Steinhauser profiteerde er optimaal van en knalde naar de zege op Passo del Brocon. Daar kon ook een late uitval van...Pogacar niets meer aan veranderen. Bekijk de opvallendste momenten van de rit in bovenstaande video. -
HLN Shop
Ken jij deze vijf types barbecue al? Van oldskool met houtskool tot Japanse verfijning
7 reacties
Resterende karakters 500
Log in en reageerEls Martin
Marc Verdonck
Pat Debal
Rik Cappelle
Fons Heylen