Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Axel Zingle verrast met winst in Famenne Ardenne Classic
De Famenne Ardenne Classic 2022 is vanuit een massasprint der stervende zwanen gewonnen door Axel Zingle. Na een druilerige koers van 188 kilometer was de Cofidis-renner als eerste aan de finish in Marche-en-Famenne, voor Amaury Capiot (Arkéa-Samsic) en Oliver Naesen (AG2R Citroën). Topfavoriet Arnaud De Lie kwam in de slotkilometer ten val, terwijl Tim Merlier ingesloten raakte.
De Côte de Roy (3,4 km aan 4,3%) was ook dit jaar de scherprechter in de Famenne Ardenne Classic. In totaal moest deze Côte de Roy vier keer beklommen worden in de finale. De top van de laatste echte beklimming was op vijftien kilometer van de streep, waarna een goede vijf kilometer van de streep ook de Marloie (1,8 km aan 3,5%) nog lag.
Twee Nederlanders in de kopgroep
Zes koplopers kleurden de openingsuren van de koers. Tim Marsman (Metec-Solarwatt) en Maikel Zijlaard (VolkerWessels) zaten mee, evenals Mark Stewart (Bolton Equities Black Spoke), Gage Hecht (Human Powered Health), Matthew Teggart (WiV SunGod) en Emil Vinjebo (Riwal). Daarachter waren het Lotto Soudal en Intermarché-Wanty-Gobert die het tempo bepaalden in de achtervolging.
De Belgische ploegen, die met Arnaud De Lie en Biniam Girmay de topfavorieten in huis hadden, hielden het verschil lange tijd tussen de twee en drie minuten. Dat gebeurde in kletsnatte omstandigheden, wat de koers nog lastiger maakte. Zo bestond de kopgroep 48 kilometer voor het einde, met nog twee lokale rondes te gaan, nog maar uit drie renners.
Sprintersploegen houden boel bij elkaar
Marsman, Stewart en Vinjebo wisten hun medevluchters stuk voor stuk overboord te gooien. De volgende die moest afhaken was Marsman, maar dat was op het moment dat het peloton al was genaderd tot op een halve minuut. Dat gebeurde onder aanvoering van Alpecin-Deceuninck en Lotto Soudal. Niet lang daarna werden ook Stewart en Vinjebo ingerekend.
Op 22 kilometer van de finish volgde de eerste serieuze aanval vanuit het peloton, maar Lotto Soudal hield de controle in handen. Ook een aanval van Anthony Turgis werd onschadelijk gemaakt. Daar liet vooral Trek-Segafredo het niet bij zitten. Met meerdere demarrages maakten Alex Kirsch en Toms Skujins de koers hard in de heuvelzone.
Valpartij De Lie, Merlier laat zich insluiten
Een uitgedund peloton ging daardoor de laatste 15 kilometer in. Turgis probeerde op de laatste klim naar Marloie nog weg te rijden, maar zijn poging met Omer Goldstein draaide op niets uit. Wel kwam er een massasprint. De Lie werd uitstekend afgezet, maar hij gleed in volle finale onderuit op het gladde asfalt. Hij sprong nog snel op zijn fiets, maar strandde op de vijftiende plaats.
In de oplopende sprint die daarop volgde won verrassend Axel Zingle. Hij kwam in de laatste honderd meter uit het wiel van Belgisch kampioen Tim Merlier, die in de spurt de verkeerde kant koos en zo opgesloten raakte achter zijn landgenoot Amaury Capiot die van kop af de sprint aanging. Merlier moest zo toezien hoe Zingle met een machtige sprint won, voor Capiot en Oliver Naesen.
Zo met zijn krachten gooien, onderuit op een kilometer van de meet en nòg 15de en eerste Lotto
Merlier had drie ploeggenoten bij zich, maar die deden echt bijzonder weinig voor hem.
Dus je hebt het verkeerd gezien, hij gooide niet met z'n krachten want dat levert geen punten op en ging daarna onderuit (letterlijk) door de mentale druk.
In alle eerlijkheid was ook mijn inschatting in de laatste wedstrijden dat de scherpte er wat af was bij De Lie, wat ook geen schande zou zijn. Vandaag was daar in elk geval niets van te merken, en wellicht was mijn inschatting ook in de vorige wedstrijden fout.
Motivatie heeft er natuurlijk ook veel mee te maken. Die koers vandaag was een thuiskoers voor hem. Ging die finale al meerdere keren verkennen. Zie je vaak bij jonge gasten natuurlijk, die blijven gemotiveerd voor kleinere koersen. Zie ook maar Zingle (56 koersdagen). Zal voor die mannen ook geen probleem zijn om met ambitie te starten in Binche en Paris Tours.
Maar. Hij doet het wel geweldig.
Van januari, zijn eerste overwinning, tot mid oktober Parijs -Tours. Supersterk alleszins, verantwoord moet nog blijken.
Ayuso en Sheffield zijn nota bene nog jonger en hebben gewoon meer wedstrijddagen dan De Lie (36 renners van 21 jaar of jonger zitten aan meer koersdagen dan De Lie). Blijkbaar kunnen ze er bij UAE en Ineos ook niets van. En ja die rijden minder eendagskoersen, maar wel veel meer in de WT. Gaan we nu nog doen alsof wat sprinterskoersjes rijden in België en Frankrijk zwaarder is dan overal op de wereld zware rittenkoersen of WT eendagskoersen te gaan rijden? En ja tuurlijk is er druk, hij is kopman en wordt er ondertussen ook naar betaald. Maar die druk komt vooral van buiten het team en hijzelf. Denk je nu echt dat ze binnen Lotto elke ochtend aan zijn bed staan van "kom op, je moet ons presteren!" ). Wat wil de je dan dat ze zeggen tegen hem? "Vandaag mag je knechten voor iemand die echt geen kans heeft om te winnen want anders is er teveel druk". Amai, daar gaat hij blij mee zijn.
In wat voor wereld is wielrennen beland als 50 wedstrijddagen al als veel wordt aanzien. Niemand, maar dan ook niemand heeft hier inzicht in De Lie's trainingswaarden, stress scores, etc. dus niemand hier weet of die al dan niet vermoeid is. Aan de manier waarop hij nog steeds zit te koersen kun je alleen maar concluderen dat dat alvast niets zo lijkt te zijn.
Ben er ook zeker van dat 3 weken hoogtestage gevolgd door 2 weken hotel voor een rittenwedstrijd van 8 ritten veel meer belasting betekent dan 5 weken lang elke week 3 eendagskoersen te rijden in de buurt (al rijd je daarmee dubbel zoveel wedstrijddagen).
Da's ook sprinten, ongelukkige keuzes maken.
Bij zware omstandigheden komt hij goed tot zijn recht.