Fred De Bruyne

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Fred De Bruyne
Fred De Bruyne (1954)
Persoonlijke informatie
Volledige naam Alfred De Bruyne
Geboortedatum 21 oktober, 1930
Geboorteplaats Vlag van België Berlare, België
Overlijdensdatum 4 februari, 1994
Overlijdensplaats Seillans, Frankrijk
Sportieve informatie
Discipline(s) Weg
Ploegen
1953
1956
1957 - 1958
1959
1960
1961 - 1961
Mercier-Hutchinson
Mercier-BP-Hutchinson
Carpano-Coppi
Peugeot-BP-Dunlop
Carpano
Baratti-Milano
Beste prestaties
Milaan-San Remo 1e (1956)
Ronde van Vlaanderen 1e (1957)
Parijs-Roubaix 1e (1957)
Luik-Bastenaken-Luik 1e (1956, 1958, 1959)
Ronde van Lombardije 2e (1955)
Ronde van Italië 16e (1958)
Ronde van Frankrijk 17e (1955)
6 etappezeges
WK op de weg 5e (1956, 1957)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Alfred De Bruyne (Berlare, 21 oktober 1930Seillans (Frankrijk), 4 februari 1994) was een Belgisch wielrenner en sportjournalist.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

In 1947 werd De Bruyne wielrenner. Hij won drie keer Luik-Bastenaken-Luik en verder enkele belangrijke klassiekers, zoals Milaan-San Remo, Parijs-Nice (2x) en Parijs-Roubaix. Van 1956 tot en met 1958 werd hij driemaal op rij eerste in de Challenge Desgrange-Colombo, de voorloper van de Super Prestige, een regelmatigheidsklassement in het wielerseizoen.

Op de weg waren Rik Van Steenbergen en Rik Van Looy zijn grootste concurrenten. Op de baan waren De Bruyne en van Steenbergen kompanen. Zij zegevierden in de zesdaagse van Gent zowel in 1956 als 1957.

Na een zwaar verkeersongeval in 1960 beëindigde hij zijn wielerloopbaan. Hij werd sportjournalist bij de BRT-televisie van 1961 tot 1977. Zijn reportages werden erg gewaardeerd in Vlaanderen en delen van Nederland, en lange tijd was hij de belangrijkste Belgische wielerreporter op het scherm. Na zestien jaar werd zijn contract echter niet verlengd, waarna hij de eer aan zichzelf hield en ontslag nam.

Vanaf 1978 werd hij ploegleider bij verschillende wielerploegen. In zijn eerste jaar werd Michel Pollentier tijdens de Ronde van Frankrijk betrapt op dopingfraude. Meer plezier beleefde De Bruyne als ploegleider van de DAF Trucks ploeg. Kopman Hennie Kuiper won onder zijn leiding onder andere de Ronde van Vlaanderen.

De laatste jaren van zijn leven woonde De Bruyne in de Franse Provence. Hij publiceerde 4 boeken met biografieën van wielrenners en een boek met zijn memoires. Hij overleed op 63-jarige leeftijd na een slepende ziekte. In zijn woonplaats Seillans is een plein naar hem vernoemd. Er werd ook in Berlare een straat naar hem genoemd.

Belangrijkste overwinningen[bewerken | brontekst bewerken]

1954

1955

1956

1957

1958

1959

1961

Belangrijkste ereplaatsen[bewerken | brontekst bewerken]

1955

1956

1957

1958

  • 2e in Parijs-Tours
  • 3e in Gent-Wevelgem
  • 4e in Parijs-Brussel
  • 4e in de Waalse Pijl

1959

1961

Resultaten in voornaamste wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
1953 52e  
1954 36e (3) 
1955 17e  
1956 20e (3) 
1957 opgave  
1958 16e  
1959 31e  
1960
1961
(*) tussen haakjes aantal etappe-overwinningen
Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Parijs-Tours WK op de weg Wereld­ranglijsten
1953
1954 16e 29e 6e 9e
1955 Zilver Zilver 10e (CDC)
1956 Goud 36e Zilver ↑ Goud 9e 4e 5e Goud (CDC)
1957 Zilver Goud ↑ Goud ↑ Goud 5e Goud (CDC)
1958 6e Brons 10e 6e Goud 27e Zilver Goud (CDC)
1959 33e 51e 18e 6e Goud 21e 80e
1960 13e 12e 35e 48e
1961 59e

Ploegen[bewerken | brontekst bewerken]

Periode Ploegnaam
1953-1955 Mercier-Hutchinson
1956 Mercier-BP-Hutchinson
1957 Carpano-Coppi
1958 Carpano
1959 Peugeot-BP-Dunlop
1960 Carpano
1961 Baratti-Milano

Boeken van Fred De Bruyne[bewerken | brontekst bewerken]