Het is krap, een uurtje voor gesprek én foto's. Maar het is een ontspannen Tom Boonen die hotel Corbie in Mol binnenstapt - jeans, strak wit T-shirt - en dat maakt veel goed. Bruingebrand, de haren nog een tintje lichter, waardoor zijn donkerbruine ogen - priemend, als hij een vraag beantwoordt - nog beter uitkomen. En het hart op de tong, hoewel je anders zou verwachten van iemand die door de pers niet altijd lief behandeld is geweest. De vakantie in Italië - mét Lore, of wat dacht u? - heeft hem goed gedaan. 'Ik heb een zalige congé gehad. Tweeënhalve week geen fiets gezien, man dat doet deugd. Vroeger durfde ik dat niet, altijd schrik dat ik er niet genoeg voor deed. Nu weet ik: je kunt beter met reserves en een frisse kop de strijd aanvatten.'

Lukt het je dan ook om de fiets te vergeten?

'Geen probleem. Vroeger moesten ze me na vijf, zes dagen tegenhouden. Nu weet ik dat het belangrijk is om genoeg rust te nemen. De truc is om in de juiste periode heel goed te zijn, niet om constant een aanvaardbaar niveau te halen. Je moet met de juiste motivatie aan de start staan in de Tour. Egaal blijven in de kop, pieken en dalen vermijden. Hoe euforischer je bent, hoe dieper je kunt vallen.'

Is dat je natuur, weinig pieken en dalen?

'Niet echt. Ik kan wel goed relativeren, maar ik heb soms extreme ideeën. Dingen doen die anderen niet zouden doen. De hoogste berg beklimmen. Maar meestal gaat dat weer over.'

Je woont nog steeds in Monaco. Maar waar is je echte thuis?

'Ik zeg nog altijd:

Ik ga naar Monaco

, en niet:

Ik ga naar huis

. Thuis is nog altijd hier, in Balen bij mijn ouders. Dat zal altijd zo blijven. Zelfs als ik in deze streek verhuis, blijft het huis van mijn ouders mijn echte thuis. Pas op, ik ben graag in Monaco. Ik voel me daar thuis. Ik kom tot rust in mijn appartement. Alles op 't gemakske. Tijd nemen om te trainen, de was en de plas, koken. In België ben ik veel meer onder de mensen.

Ga je mee een terrasje doen?

Dan zeg ik moeilijk neen. In Monaco heb ik geen uitgebreid sociaal leven. Ik doe ook geen moeite om mensen te leren kennen omdat ik daar tenslotte bén voor de rust.'

Een terrasje doen? Dan denk ik toch eerder aan Monaco dan aan Balen.

'In Monaco is er maar één terras, aan het Hotel de Paris. Als je daar zit, ben je 500 euro kwijt. (

lacht

) Allé, dat is misschien wat overdreven, maar het is toch niet hetzelfde als hier. Als ik hier een terrasje doe, dan is dat niet voor dat terras maar voor de mensen. Als we ergens iets gaan drinken, zit daar een kwartier later vijftien man. In Monaco ga je zitten, je drinkt iets en je bent weer weg.'

Tom Boonen is een sociaal beest.

'Ik zie mijn vrienden graag. Ik heb een grote groep kameraden, mensen waarmee ik opgegroeid ben. Dat is belangrijk.'

Hoeveel tijd breng je door in Monaco?

'Per jaar ben ik honderd vijftig tot tweehonderd dagen weg voor de koers. De rest van het jaar is ongeveer gelijk verdeeld. Ik ben nog vrij veel in België. In het voorjaar sowieso een aantal weken voor de klassiekers. Het zou zot zijn om dan op en af te gaan.'

En je ouders vinden het fijn als je er bent?

'Natuurlijk. En ik ook. Ik ben graag thuis.'

Je vader kreeg vorig jaar ernstige galproblemen. Heeft die ziekte je veranderd?

'Ik ben geen ander mens geworden, maar ik heb wel voor de eerste keer beseft dat niemand eeuwig jong blijft. Ik denk dat de meeste mensen bij het opgroeien op een punt komen dat ze zich realiseren dat ze volwassen worden. Ik heb dat niet gehad. Als coureur blijf je altijd maar hetzelfde doen. Als je pa dan ziek wordt, kom je plots tot het besef dat die mensen geen dertig jaar meer zijn. Ik had daar nooit eerder over nagedacht.'

Nog geen plannen om samen te wonen met Lore (Van de Weyer, Boonen's ex-vriendin waarmee hij sinds begin dit jaar opnieuw samen is, nvdr.)?

'Dat kan wel eens gaan gebeuren, ja.'

Blij dat jullie weer samen zijn?

'Natuurlijk. Het is meer dan een jaar af en aan geweest. Uiteindelijk hebben we gezegd: laat ons nog eens proberen, want ik was niet gelukkig en zij ook niet. Maar het was moeilijk om

proper

te starten, om elkaar geen verwijten naar het hoofd te slingeren. Het heeft een paar weken geduurd voor we weer zonder schuldgevoel met elkaar konden omgaan. En nu gaat het heel goed. Achteraf snap ik niet waarom we uit elkaar zijn gegaan. De liefde is altijd gebleven. Misschien was het te vanzelfsprekend geworden. Ik begon me af te vragen of er niets anders, beters was. Niet dus. Maar het kost een hoop

zever maken

om dat te beseffen.'

Hoe was het jaar zonder Lore?

'Ik heb mijn weg moeten zoeken. Ik ben een half jaar alleen geweest, heel erg op mezelf, tot ik de dingen weer een beetje duidelijker zag en klaar was voor iemand anders. Maar mijn relatie met Sophie (

Van Vliet, de 16-jarige dochter van ex-renner Leo Van Vliet, nvdr.

) kwam zo uitgebreid in de media, dat ik er snel de buik van vol had. Lore en ik hebben altijd contact gehouden. Zelfs van Sophie wist zij het eerst. Ik zat op Curaçao en belde haar. Zij had toen een relatie met een vriend van mij. Het was een rare situatie.'

Heeft de breuk ook voordelen gehad?

'Toch wel. Ik heb in dat jaar veel geleerd.'

Wat apprecieer je meest in Lore?

'Ze kent me beter dan ik mezelf ken. Ik schrik er soms van. Ik kan bij haar heel rustig zijn omdat ik me niet hoef af te vragen hoe ik dit of dat moet uitleggen. Dat is veel waard. Lore werkt hard. Ze combineert twee halftijdse jobs. In een opvangtehuis voor probleemjongeren in Lummen en in het jeugdcentrum in Mol. Ze mag daar niet veel over zeggen omwille van de privacy, maar af en toe vertelt ze wel iets en dan weet ik: het is zwaar wat ze doet. De meeste mensen zijn niet blij als hun kind iets uitspookt. Ze is sterk, maar ik denk niet je dit een leven lang kunt doen.'

Brengen jullie veel tijd samen door?

'Als ik in België ben, zijn we altijd samen. Naar Monaco kan ze niet komen als ze moet werken. Ze komt als ze een lang weekend heeft. Op vakantie hebben we een paar zeer mooie dagen gehad. Een dagje gaan varen. Heerlijk.'

Heb jij het gevoel dat je gaat werken?

'Sommige dagen wel, andere dagen niet. Koersen is het liefste dat ik doe, maar soms veracht ik het ronduit. In het voorjaar, als het half aan het sneeuwen is en je toch moet trainen. Maar dat zijn zeldzame dagen. En dan nog. Zodra ik vertrokken ben, denk ik:

Komaan, ik ben erdoor aan het rijden en ze krijgen mij niet klein

.'

Wat zou Tom Boonen doen als hij niet zou koersen?

'Dat is me al honderd vijftig keer gevraagd en nooit weet ik het antwoord. Ik ging niet naar school om iets te worden. Ik ging naar school omdat het moest en ik heb heel bewust gekozen voor automechaniek, omdat mij dat nog een béétje interesseerde. Maar in een garage werken, dat was nooit de bedoeling. Ik kom wel ergens terecht. Ik heb dat altijd geweten.'

Je hield er geen rekening mee dat er iets kon gebeuren?

'Neen, want ik had geen plan. Prof worden was niet mijn ultieme ambitie. Toen ik van school kwam, kreeg ik de kans om stage te doen. Ik had drie jaar de tijd om me te bewijzen. Ik heb - gelukkig - nooit moeten nadenken of er iets anders was.'

Ben je daar blij om?

'Natuurlijk. De koers heeft me al heel veel gegeven. Ik moet ook veel teruggeven, maar dat heb ik aanvaard. Mijn job heeft me heel snel volwassen gemaakt.'

Wat moet je teruggeven?

'Het feit dat ik bijna geen privacy heb. Dat ik nooit ergens kan binnenkomen zonder dat iedereen kijkt. Dat alles wordt uitvergroot in de media. Tot in het absurde zelfs. Als er niets is, vinden ze zelf wel iets. In het begin probeerde ik daar tegenin te gaan. Maar hoe meer je dat doet, hoe erger het wordt. Dus laat ik ze gewoon doen.'

Na je overwinning in Parijs-Roubaix roemde je mama meer de manier waarop je omgaat met druk en kritiek dan de prestatie zelf. Begrijp je dat?

'Ik denk dat ze blij is dat ik het nu meer ontspannen aanpak dan vroeger, toen ik me snel liet intimideren en me druk maakte om onzinnige dingen, zoals commentaar van onbekenden op internetforums. Kritiek geven op het moment dat het doel nog moet komen, dat is toch al te gemakkelijk? Ik kan dat nu beter plaatsen en ik haal mijn schouders op.'

Heb je nog hobby's buiten het wielrennen?

'Ik ben nog altijd veel met auto's bezig. Ik heb er zelf twee en ik leen er regelmatig eentje van een vriend. En ik ben al jaren op zoek naar mijn gedroomde oldtimer. Een Cobra, een Brits-Amerikaanse bak uit de jaren zestig. Ze zijn niet dik gezaaid. Ik pluis magazines uit en zoek ook in het buitenland. Maar die zoektocht vraagt veel tijd.'

Iets zegt me: als Tom Boonen iets wil zal hij het krijgen.

'Reken maar. Vroeg of laat staat hij in mijn garage. Maar ik ben kieskeurig. Het moet een goeie zijn. Er mag werk aan zijn, maar niet te veel.'

Hoe ijdel is Tom Boonen? Lig jij wakker van hoe je eruitziet?

'Neen. Ik ben wie ik ben. Eén keer in de week scheer ik mij. En als mijn haar me niet aanstaat, zet ik een klak op. En twee keer per jaar sla ik een grote voorraad kleren in. Meestal merken, ja. Diesel, Replay, Gapstar. En ik heb een serieuze T-shirt-verslaving. Een ferm T-shirt kan ik moeilijk laten liggen.'

Kick je op gadgets? Het laatste nieuwe model van gsm?

(

toont zijn dunne, zilverzwarte telefoon

) 'Deze is twee jaar oud. Ik ben eraan gehecht. Ik heb even een BlackBerry geprobeerd, maar ik ben daar weer van afgestapt. Dit is gewoon een goed toestel.'

Ben je verslaafd aan de gsm?

'Het liefst van al zou ik er geen hebben. Of neen, een gsm met vijftig nummers. Dat zou perfect zijn. Niet dat ik tegen bellen ben, maar soms is het niet te doen. Het volstaat dat mijn nummer in handen is van twee mensen die het beter niet kunnen hebben, en het is weer vertrokken.'

Op je website maak je reclame voor de bed & breakfast van je oom en tante in Bourgondië. Waarom?

'Dat is het minste wat ik kan doen. Die mensen komen altijd al naar de koers, en zelfs zonder dat zijn het gewoon heel fijne mensen. Ik help ze graag. Ze zijn vorige week pas opengegaan en direct voor vijf, zes weken volgeboekt. Ze hebben die hoeve helemaal zelf opgeknapt. Ik ben er nog niet geweest, maar vroeg of laat doe ik dat wel. Mijn neef koerst ook. Dat hij de streek maar gaat verkennen.'

Mensen gaan er omdat jij het zegt. Voel je dat je invloed hebt?

'Ik schrik er soms zelf van hoe mensen naar me opkijken. En soms valt me dat zwaar. Boonen is het rolmodel, die doet alles goed. En dan komt er een moment dat ik toch een foutje maak en word ik daarop afgerekend. Maar kijk, ik ben die ideale schoonzoon niet. Zelf heb ik dat nooit gezegd. Ik zou mezelf niet als schoonzoon willen. Waarom niet? Ik ben niet heiliger dan de paus.'

Wat zou de Tom Boonen van tien jaar geleden zeggen van de Tom Boonen van vandaag?

'Ik denk dat die content zou zijn. Waarom? Omdat hij die tien jaar niet meer zou moeten doormaken. (

lacht

) Neen, omdat ik natuurlijk op mijn zeventiende nooit had durven te dromen dat ik vandaag zo ver zo staan. Van wat ik op sportief vlak wilde bereiken, heb ik het meeste al bereikt. Ik wil dit nog een paar jaar doen. En daarna? Ik weet het niet. Niet in de koers blijven. Al zal ik zeker nog af en toe mijn kop nog laten zien.'