Méér nog: Filippo Pozzato en Tom Boonen, zijn beide collega- kopmannen bij Quick Step-Innergetic, hebben al minstens één dikke vis in hun net. Alleen Paolo nog niet. ,,Naar mijn gevoel ga ik nochtans

forte

, in de Waalse Pijl zelfs

fortissimo

'', haalt hij de schouders op. ,,Beter dan ooit in die wedstrijd zelfs. Ach, ik weet wel dat ik er overdreven heb, op alle vlak. Wat maakt het ook uit? Ik wilde weten hoe het stond met de conditie.

Punto, basta!

De rest interesseerde me niet. Dat is geen koers voor een aanvaller als ik. Met hoeveel kwamen we weer aan de voet van de Muur? Dik dertig. Voila!''

In de Gold Race ging je er anders ook stevig tegenaan.

,,Ik ondernam er één actie te veel. Toen ik er op zestig kilometer van het einde mee vandoor ging. Het was niet daardoor dat ik de koers verloor, hé. Soit: ik ben fysiek goed én de benen draaien.''

Maar de ploeg...

,,Daar wordt aan gewerkt. Momenteel betaalt ze de tol van de Vlaamse koersen, maar ik ben zeker dat we tegen het tweede luik van de klassiekers dat enthousiasme en die frisheid terugvinden.''

Mét Boonen, mét Pozzato, mét Bettini? Kan dat nog samen?

,,Hoeveel stonden we dan al samen aan de start? Milaan-Sanremo en de Ronde van Vlaanderen! Tot de Tour zie ik Tom niet eens meer. En daarna is er alleen Hamburg. Pas op, ik begrijp ook wel dat het niet gemakkelijk is om drie zo'n renners tevreden te houden. Wie echter problemen zoekt tussen de mensen onderling, die vergist zich.''

Interesse van andere teams

Je bent straks wel einde contract.

,,En er bestaat interesse van andere ploegen, ja. Ook een normale zaak toch. Alleen zijn ze er deze keer vroeg bij. Ik ben er bijna 33 en wil hierna nog twee jaar doorgaan op het hoogste niveau. Om te winnen. Daar is al met Patrick Lefevere over gepraat. Na Luik-Bastenaken-Luik werken we verder, maar het mag duidelijk zijn dat ik niet per se weg wil. Quick Step laat me immers al acht jaar leven. Ik heb iets te danken aan die mensen. Daarom gaat het straks niet louter over geld, maar ook over de gepaste omgeving om nog twee seizoen op volle tempo door te gaan van de Tirreno-Adriatico tot de Ronde van Lombardije.

(grijnst)

Tenzij ik me al vroeger oud moest voelen, natuurlijk. Dan stop ik meteen.''

Stel dat je blijft, moet je dan voor altijd jouw ambities voor de Ronde van Vlaanderen begraven?

(lacht)

,,Ja, ik ga toeleven naar de Coppa Sabatini! Ik weet dat ik de voorbije winter nogal wat herrie heb gemaakt omtrent de Ronde. Een wedstrijd die voor mij symbool staat voor de wielrennerij. Dit jaar was Boonen er onze enige leider. Geen probleem, maar wie zegt dat ik daar een van de volgende edities niet eens van kan profiteren?''

Hoe kijk je ondertussen aan tegen Luik-Bastenaken-Luik?

,,Die is harder en langer dan de Waalse Pijl. En een stuk duidelijker dan de Gold Race. Daar snap je dus tot de Cauberg gewoon niks van! Eén moment verstrooid zijn en je kan het zitten hebben. In Luik-Bastenaken-Luik is het in de eerste wedstrijdhelft rustig. Tot de Côte de Wanne, op negentig kilometer van het einde. Dan begint het.''

Gebeurt het dan niet altijd op de Saint-Nicolas, met de streep om de hoek?

,,En vorig jaar dan? Vino en Voigt waren al weg op zestig kilometer van het einde. Nee hoor, voor mij is het cruciale punt de Côte de la Vecquée. Daar gaan de renners vandoor die schrik hebben van La Redoute. En krijg ze dan maar eens terug te pakken! Als ze voorin niet plooien, krijg je een kloof van een halve minuut nog moeilijk dicht. Dan moet je ofwel zélf mee zijn, ofwel een ploegmaat voorin hebben. Baguet of Garate bijvoorbeeld. Als het van mij afhangt dan blijven die twee echter tot diep in de finale netjes in mijn buurt.''