THOR HUSHOVD heeft eindelijk prijs in zijn tweede vaderland

© © VDB

,,Eindelijk, eindelijk'', krijste Thor Hushovd. ,,Ik rijd hier in Vlaanderen al zo lang rond, maar het is pas nu gelukt om een voorjaars-semiklassieker te winnen. Dit geeft me een lepel vertrouwen voor Parijs-Roubaix. Vorig jaar heb ik ervaren dat ik dit monument op een dag kan winnen. Voorlopig is de Ronde van Vlaanderen nog te hoog gegrepen.''

Hugo COOREVITS

Thor Hushovd is één brok Noors dynamiet (1.85 meter voor 83 kg), afkomstig uit Grimstad, een zuidelijke havenstad van waar ook Dag-Otto Lauritzen vandaan komt, tot vóór het tijdperk-Hushovd de bekendste fietsende Noor. Eigenlijk was hij in de wieg gelegd voor het skiën en kapte ook op negentienjarige leeftijd met de wielersport tot hij, op vakantie op de Canarische Eilanden, in 1997 vernam dat Kurt-Asle Arvesen wereldkampioen bij de beloften was geworden. Hij nam de draad weer op en werd beloftenwereldkampioen tijdrijden in Valkenburg. Ondertussen is de krachthonk al aan zijn zevende profseizoen bezig bij Crédit Agricole.

Wat betekent deze zege voor een jongen die vorig jaar groen in de Tour won zonder ook maar ritwinst te behalen?

,,Ik ben ontzettend blij dat ik eindelijk een semiklassieker win, maar toch schat ik het groen nog hoger in. Al sinds de Omloop Het Volk jaag ik succes in Vlaanderen na, maar het leek eerst allemaal niet te vlotten. In het openingsweekend scharrelde ik een buikgriep op. Ik raakte bijtijds klaar voor de Tirreno-Adriatico en Milaan-Sanremo (

dertiende, red.)

maar daarna was ik opnieuw slapjes. Ik trok weer naar mijn Zuid-Frans uitvalsbasis Perpignan, raakte twee dagen geen fiets aan en eensklaps was de frisheid terug.''

Net als in de Tirreno geef je er Petacchi van langs, toch 's werelds snelste sprinter.

,,Ik hou van dit soort aankomsten met zijwind. In een harde sprint kan ik hem aan. Vandaag miste Petacchi ook duidelijk zijn moegestreden ploegmaten. Zelf liet ik me meeglijden, lekker beschut achter mijn ploegmaat Engoulvent, zonder ook maar de minste energie te verspillen. Toch koos ik zijn wiel, maar eensklaps lanceerde Kopp de sprint en jumpte ik in zijn zog. Het goede wiel, zo bleek. Het moet ook allemaal meezitten. Het voelt altijd goed aan om de beste sprinter van de wereld te vloeren.''

Bloedsupporters uit Ieper

Je mikt nu voluit op Parijs-Roubaix, waarin je vorig jaar negende werd.

,,Dit monument hoort perfect bij mijn profiel. Een klassieker voor grote motoren. Vorig jaar kwam ik net iets tekort om mee te zijn bij de versnelling van Pozzato en Boonen. De Ronde van Vlaanderen is nog zoveel harder. Het is niet enkel 50 km langer dan Gent-Wevelgem, maar ook 15 hellingen meer. Er komt o zo veel ervaring bij kijken. Ik heb zeven jaar nodig gehad voor dit.''

In café St-Christophe in Ieper stroomde gisteravond het bier rijkelijk.

,,Ik ben ook heel blij voor mijn Vlaamse bloedsupporters. Ik schrok me een hoedje toen ze me enkele jaren geleden zegden dat ze de 'Thor Hushovd Friends Belgium' hadden opgestart. Zelfs in mijn eigen land was ik toen amper bekend. Ik heb er nog altijd geen supportersclub. Vlaanderen is daarom zowat mijn tweede thuisland geworden. Vandaag doken ze met een Noorse vlag weer overal op.

Great!

.''

Aangeboden door onze partners

HOOFDPUNTEN

Aangeboden door onze partners

Beste van Plus

Lees meer

Meest Gelezen