Een steengoede renner die Hincapie, maar geen absolute winnaar. Hij vindt het een compliment als we hem omschrijven als

de Amerikaanse Flandrien

. In eigen land is hij echter

the shadow of Armstrong

. Hincapie is de enige die zeven jaar op rij 'The Boss' bijstond in de Tour. ,,Ik ben in de eerste plaats een ploegspeler, maar ik heb de capaciteiten om de leider te zijn van Discovery Channel. Ik steek anders in elkaar dan Lance, ik ben kalmer. Haat is me vreemd. Lance zeg me dikwijls dat ik te braaf ben. Wielrennen is niet doorlopend '

about me, me me'

, maar als ik voel dat ik kan winnen is het ook bij Hincapie

ik, ik ik

.''

Je hebt al een pak ereplaatsen in Parijs-Roubaix. Vorig jaar tweede, vierde in 1999 en 2001, zesde in 2002 en 2000, achtste in 2004. Op Gent-Wevelgem, Kuurne-Brussel-Kuurne en Plouay na is je erelijst qua eendagswedstrijden leeg.

,,Het is nog maar pas begonnen voor mij. Sinds vorig jaar ben ik eindelijk in mezelf beginnen geloven. Mijn buurvrouw is mijn mentale trainer. Ik ontmoette haar vorig jaar vóór een van de speeches die ik voor een multinational moest geven. Ze zei me: ik kan je helpen. Zij heeft mij doen inzien dat ik zelfs kan winnen als ik me niet goed voel, dat ik nooit mag opgeven. Zo won ik de Grand Prix de Plouay. Ze maakte van mij een winner. Ik ben wat egoïstischer geworden. Met mijn

mental coach

en de geboorte van mijn dochter Julia Paris

(verwijzend naar de Franse hoofdstad waar hij zich verloofde met de Tourmiss Melanie Simonneau, red)

zijn de stukjes van de puzzel in elkaar gevallen. Vroeger deed ik het allemaal voor mij alleen, nu draag ik de verantwoordelijkheid over mijn gezin.''

Daarom win je Parijs-Roubaix nog niet.

,,Ik was nooit beter dan nu. Dat ondervond ik zondag nog in de Ronde. Ik woog in deze periode nooit lichter. 75 kilogram voor 1,90 meter. En ik had nooit een sterkere ploeg: Hoste, Devolder, Gusev, Hammond... als hij tijdig opgelapt raakt. Toen Knaven in 2001 won, zat ik alleen in een groepje met vier Domorenners. Begin maar!''

Held

En in 2001 reed je met ploegmaat Boonen van pure ellende en ontreddering in een gracht. Slapstick was het.

,,Ik was vergeten te eten. Anders was ik met Tom tot bij Museeuw geraakt. Ik zat te sterven. De schade die je lichaam oploopt tijdens Parijs-Roubaix is groter dan tijdens een marathon. Alles doet pijn. Iedereen die de velodroom haalt, is een held. De Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix slopen je fysiek en mentaal evenveel als een hele Tour de France.''

Wat doet een stadsmus uit New York op de prehistorische karrenwegels van l'Enfer du Nord?

,,Het was liefde op het eerste gezicht. Toen ik in '94 met Motorola naar de Omloop Het Volk afzakte, zag ik voor het eerst een kassei. In New York weet niemand wat een

pavé

voorstelt. Ze denken dat het bakstenen zijn waarover we rijden.''

Zondag kom je weer je ex-ploegmaat Tom Boonen tegen.

,,De opdracht is dezelfde als in Vlaanderen: proberen met Discovery Channel een numerieke meerderheid te creëren en hem niet meenemen naar de velodroom. Ik begreep zijn overgang van US Postal naar Quick Step heel goed. Was ik een Vlaming geweest, ik deed hetzelfde.''

Ommekeer in Tour

De Amerikanen verwachten wel dat je op het Tourpodium in juli Lance Armstrong opvolgt. Vorige zomer won je al de koninginnenrit op Pla d'Adet. Veel kenners keken toen vol ongeloof toe. Een klassiek renner die de cols opvliegt!

,,Stage 15 in de Tour 2005 veranderde heel veel voor mij. Het was als een klik in mijn hoofd. Vroeger dacht ik: ik ben groot, ik kan dus niet klimmen. Mijn mentale coach heeft me het positieve denken bijgebracht. Me doen geloven in dingen waarvan ik dacht dat ik ze niet kon. Ik train beestig hard in de bergen. Meestal is het veel harder dan koersen zelf. Ik won ook een proloog in de Dauphiné Libéré. Ik vind het een compliment als kenners me zeggen dat ik alle terreinen aankan.''

Ondertussen ben je ook al een gearriveerde zakenman.

,,Mijn broer Rich startte drie jaar geleden 'Hincapie Sportswear' op. Ik hou van goedzittende, mooie kledij. Ondertussen rijden er al meer dan 300 teams in Amerika met mijn kleren, die ook nog in een driehonderd fietswinkels worden verdeeld. Sinds deze maand zijn ze ook in Wevelgem te koop. Al doet het nog altijd raar als ik iemand met 'Hincapie' op zijn achterwerk zie rondfietsen!''