Dezelfde hectische toestanden van twaalf maanden geleden aan de aankomstlijn op de Hallebaan. Eerst een dikke kus voor Lore, dan dansend met Fitte Peeters. Op het podium beantwoordde de wereldkampioen molenwiekend met die stevige armen van hem zijn nog elke dag aanzwellende aanhang die doorlopend zijn naam scandeerde. Zelf uitgebreid genietend van zijn werkstuk en tegelijk ook toekijkend hoe het publiek, zelfs de Vlaamse minister-president Yves Leterme, in dit wielergekke land uit het dak ging.

Tommeke

zelf bleef nuchter genoeg om met één stevige ruk van zijn armen het bloemstuk van zijn tweede Rondezege tot bij zijn moeder Agnes te zwieren.

Hoe ervaar je deze tweede zege op rij?

,,Dit is nóg mooier dan twaalf maanden geleden, omdat ik het dit keer als wereldkampioen deed en nu ook écht-écht-écht dé uitgesproken favoriet was. Ik kon me niet verstoppen. De tegenstand wist dat zodra ik versnelde het slechts met één doel was: om te winnen. Ik had ook geen enkele uitvlucht. Alles liep perfect.''

Je had toch een immense druk op de schouders. Je kon vandaag enkel maar verliezen.

,,Dit is mijn antwoord aan de veel domme vragen die ik de jongste tijd kreeg. Ik ben een heel raar mannetje. Mijn voorspellingen zijn uitgekomen. Toen ik woensdag over de streep reed in Oostduinkerke, viel al de stress van mij af. Ik was een pak zenuwachtiger geweest voor Harelbeke. Nooit voor deze wedstrijd zelf, maar er blijft altijd het gevaar op valpartijen, stommiteiten in de koers. Alles liep echter perfect. Van in de start werd er gekoerst, amper vijftien km viel de wedstrijd stil. Tijd om te plassen onderweg was er niet. Het was een Ronde zoals het vijftig jaar geleden moet geweest zijn. Lang en hard. Enkele hellingen na de Kwaremont lag het veld al hopeloos uiteen.''

Heb je dan geen moment schrik gehad, ben je nooit van de wijs gebracht?

,,Ja, toch wel. Op 20 km van de finish vreesde ik dat mijn voortube aan het leeglopen was. Ik had het gelukkig verkeerd voor. Ik zal te hard op de trappers hebben gestaan.''

Was het jouw plan om op de Koppenberg de schifting door te voeren?

,,Neen, ik wou er op de Muur een

patat

op geven, maar

Polle

(Leif Hoste, red.) was me voor op de Valkenberg. Met al die verhalen van de jongste dagen - ik verkende de helling niet - reed ik veiligheidshalve voorop. Ik wou er zonder kleerscheuren over raken.''

Dollen met Bettini

Was de vrees voor de Koppenberg terecht?

,,Er zijn in de koersen veel hellingen die niet berijdbaar zijn, maar de Koppenberg is wel extreem. Op het laatste stuk is het alsof je over een rotswand rijdt. Er steken gleuven van twintig centimeter tussen. Als je erin valt, vinden ze je nooit terug.''

Op de Berendries had je zelfs tijd en adem om bergop nog te zitten dollen met Bettini.

,,Plezier maken was het niet. Ik zei hem dat hij moest opletten voor de Valkenberg. Dit is een strategisch punt dat je niet moet onderschatten. Perfect om weg te rijden. Toen Hoste ging was het aan mij om te anticiperen. Het was al van de Paterberg duidelijk dat mijn kaart werd gespeeld. Ik moet méér dan mijn

klakske

afdoen voor wat mijn ploegmaten hebben gepresteerd. De andere favorieten zaten te sterven in het wiel van

Pippo

Pozzato. Na Milaan-Sanremo en de Ronde is in Parijs-Roubaix de tijd aangebroken om elkaar geschenkjes aan te bieden. Quick Step-Innergetic baadt in ongelofelijke luxe.''

Leif Hoste reed anders wel vlot en gedwee met jou naar de streep. Zoals Klier vorig jaar in Harelbeke en dit jaar in de E3-Prijs ook Ballan.

,,Wat moest hij doen? Deed hij het niet, dan was hij misschien vijfde of zesde. Hield hij de benen stil, dan was er ook nog Paolo. Ik was sneller dan hem en Bettini rapper dan Hincapie. De laatste kilometer probeerde hij me te intimideren door niet meer aan de leiding te komen. Ik heb hem gezegd dat hij het moest stoppen, of dat ik letterlijk zou stoppen met fietsen. Ik had als sprinter een ongelofelijk psychologisch voordeel.''

Wat zei de koning je tijdens het protocol, zo stilaan een oude bekende van je?

,,Proficiat. Hij feliciteerde me. Ik weet niet of hij wat van de wedstrijd heeft gezien of in koers is geweest. Ik kan je één ding verzekeren:

ik

heb het wel live meegemaakt.''