Tifosi die uit de bol gaan: Pozzato kan er onderhand over meespreken. ,,Een gekkenhuis was het. Milaan-Sanremo was altijd al een droom van mij geweest, maar eigenlijk besefte ik pas de maandag erna, toen ik dat ene moment alleen op de rollen zat, wat er was gebeurd. Van de zaterdag tot de maandagavond werd ik geleefd. Op maandag zette ik twee uur mijn gsm op. Goed voor 90 oproepen en 60 sms'jes, zelfs van mensen die ik de afgelopen drie jaar niet meer had gehoord.''

Is je status na de Primavera veranderd bij Quick Step?

,,Neen, ooit wil ik een grote renner worden, zoals Tom Boonen, Paolo Bettini. In Sanremo zette ik een eerste belangrijke stap. Dit had ik nodig voor mijn zelfvertrouwen, voor het vertrouwen van de ploegmaats in mij. Dit is het bewijs dat ik dikke overwinningen in de benen heb.''

Waarom lukt het bij Quick Step en bleef je bij een wijze man als Giancarlo Ferretti ter plaatse trappelen? Ferretti had het over dat verwende, wat luie jochie.

,,Ik ben ouder en wijzer geworden. Vorig jaar bij Quick Step-Innergetic was het de eerste keer dat ik de volledige voorjaarscampagne deed. Patrick Lefevere gelooft in mij. Hét moment van drie dagen euforie om de Primaverawinst was datgene wat Patrick en ik elkaar zegden op de Via Roma. Dat blijft tussen ons. Zo bewaar ik ook een sms'je van hem. Samen met Wilfried Peeters is hij héél belangrijk voor mij. Zij hebben deze internationale ploeg tot een hecht blok gesmeed. Iedereen werkt voor iedereen. Zo kreeg ik zowel in Gent-Wevelgem vorig jaar als in deze Omloop Het Volk het sein om te gaan. In mijn oortje riep Peeters:

het is jouw

moment

. Hij kon net zo goed gezegd hebben:

niet rijden, Boonen komt eraan.

Tom is in de eerste plaats ook zonder fiets een heel grote meneer. Hij geeft je veel terug. Hij is geboren om te koersen. Ik herinner me nog heel goed de eerste keer dat we met elkaar praatten. Tom reed bij US Postal. Het was een kort gesprek maar na een halve minuut wist ik al: het klikt tussen ons.''

Zo dook je manager, die je drie jaar niet zag staan, eensklaps op de Via Roma op. Ik neem aan dat hij nu je hoofd gek maakt met tonnen euro's die elders op je wachten. En je bent net nu einde contract.

,,Ik blijf er rustig bij. Het mag ook niet bij 'La Sanremo' alleen blijven. Ik wil eerst het voorjaar volledig afwerken en daarna zit ik eerst met Patrick Lefevere aan tafel.''

De Ronde is nog wat anders dan de Cipressa en de Poggio aan het einde van een trip van bijna 300 kilometer.

,,Dat is iets voor complete renners. Vlaanderen is de universiteit van het wielrennen. Iedereen die beweert ooit coureur te zijn geweest, moet langs hier zijn gepasseerd. Die ambiance is uniek.''

Boonen eist de twee volgende zondagen het absolute kopmanschap op.

,,Daar heb ik geen enkel probleem mee. Ik blijf in zijn buurt, hij kan op mij rekenen.''

Herinneringen aan Bugno

Wat is je verste herinnering aan de Ronde van Vlaanderen?

,,De editie die Bugno won in een millimeterspurt van Museeuw. Het was heel spijtig voor Johan. Die emoties die toen loskwamen in mij en in heel Italië blijven me bij. Ik herinner me niets meer van de koers zelf. Het was in '94, ik was amper dertien jaar.''

Rondefavorieten als Erik Dekker, Flecha, Cancellara, of mensen als Petacchi, Gusev, ja zelfs Bettini en Nuyens passen voor de Driedaagse, waarin vaak eentje tegen het wegdek slaat.

,,Zoals Tirreno-Adriatico de opstap vormt naar Milaan, zo doe je het juiste kasseigevoel op in De Panne. Vallen kan je overal. Op die hellingen kan je ook goed tegenstanders als Van Petegem, Klier en Wesemann inschatten.''

Of Ballan, je trainingsmaat die voor jou geen geheimen heeft...

,,Alessandro woont in Galliera Veneta, 20 km van bij mij in Sandrigo. We trainen veel samen, dus verwondert het mij niet dat Alessandro een goed voorjaar maakt. Tom moet respect hebben voor Ballan, maar hij hoeft er zeker niet bang van te zijn. Alessandro was een goede belofte die, hoewel geen topspurter, toch altijd jaarlijks vijf à zes koersen won. In de jeugd had hij ook wel wat knieblessures.''