Boonen: ,,Monaco is eigenlijk mijn ding niet''

Echt ingeburgerd is Tom Boonen nog niet in Monaco. ,,Maar dat komt. Over een jaar heb ik hier ook vrienden. Al denk ik niet dat ik na mijn carrière blijf. De drukte van Monaco is eigenlijk mijn ding niet. Mijn enige probleem is voorlopig het alleen zijn. Ik kan er niet tegen. Of dat nu in Balen of Monaco is: ik wil vrienden om me heen.'' De wereldkampioen inviteerde gisteren de pers in het fiscale en mondaine paradijs. Zijn flat zelf kregen we niet te zien. Privacy is in Monaco nóg heiliger dan de paus.

Een okerkleurig hoekhuis in de Rue des Lilas, midden het pronte Monte-Carlo, waar het

Star Team

is gevestigd, een kinderfonds voor het goede doel dat jaarlijks een voetbalmatch organiseert tussen een vedettenelftal en een ploeg F1-rijders genre Schumacher. Daar is het dat 'Monegask' Boonen zijn eerste persconferentie in het prinsdom hield en hij directeur Mauro Serra zei dat hij voortaan ook op hem kan rekenen voor zijn initiatieven.

Zelf woont hij ,,twee minuutjes verder van het Casino af, richting haven''. In de hoofdstraat schuifelen wat sportieve oldtimers voorbij. Bestuurd door

seigneurs

die de originele flaphelmen van een halve eeuw geleden dragen. Zelfs als je geld zat hebt, kan je je leven niet in ledigheid doorbrengen.

Dit is de nieuwe leefwereld van dé God van België, maar hier in het land van prins Albert is hij simpelweg

Mister Nobody

. Een prinsdom waar gewone mensen de uitzondering zijn, waar miljonairs in euro's gewild grijze muizen zijn.

Wanneer rijpte het idee écht om je hier te vestigen tussen alle rijke wereldvedetten?

,,Vorige zomer. Mijn manager Paul De Geyter had het er dikwijls over. Ik zat met hem in Zolder op restaurant te eten en zei dat ik het deed. Mijn vader en moeder schrokken, maar dat hadden ze al dikwijls met mij voor. Da's mijn probleem. Als ik iets in mijn hoofd heb, dan ben ik niet te stoppen.''

Hoe bevalt het leven tussen de sterren in Monaco?

,,De eerste keer dat ik in Monaco kwam, was een beetje overweldigend. Niet zozeer deze plek, of het gegeven dat ik in het buitenland ging wonen, maar vooral het idee dat ik voor het eerst in mijn leven op eigen benen ging staan. Weg van vader André en moeder Agnes. Ik schrok van wat er zo allemaal bij kwam kijken. Al mijn schaarse vrije tijd deze winter ging in Monaco op. Dat schrok me meer af dan het feit dat ik in het buitenland ging wonen. Uiteindelijk is Monaco een heel goede keuze geweest. Het is hier heel rustig wonen. Als je niemand lastig valt, word je zelf ook niet lastig gevallen. Alles is dichtbij.''

Rustig? De auto's kruipen over de hellende wegen. Dit fiscale en mondaine paradijs is wat anders dan Balen of Postel.

,,Valt niet te vergelijken. Die drie kilometer Monaco is heel druk 's morgens en 's avonds. En in de zomermaanden zal het nog hectischer zijn, maar dan ben ik hier niet.''

Is dit de plek van je dromen? Waar je rustig een oude dag kan slijten, meer dan duizend kilometer weg van de Stille Kempen?

,,Neen, helemaal niet. Het is gewoon mijn ding niet. Het is nu voor mij vooral praktisch interessant

(neemt het woord 'financieel hoogst interessant' niet in de mond, red).

Eenmaal je Monaco buiten bent, is het prachtig om te trainen. Overal heuvels en fietsen in het zachtere klimaat. Dit maakt het allemaal veel aangenamer. Maar ik zie het echt niet zitten om hier de rest van mijn dagen te slijten. Het kan zijn dat ik in de toekomst hier iets koop, maar nu op dit moment heb ik niet de indruk dat ik hier na mijn carrière blijf. Ik ben wel van plan iets bij ons in de streek te kopen.''

Lore op een kruispunt

Vliegt Lore dikwijls over?

,,Ik heb de moderne meubels gekozen, maar zij heeft het appartement ingericht. Het is voor haar ook niet eenvoudig om hier te verblijven. Ze studeert nog en doet nu stage. Ze bevindt zich op een kruispunt der wegen. Het is afwachten. Doet ze verder? Of niet? Of gaat ze parttime werken? Dan is het de moeite om af te komen. We moeten allebei wat zoeken.''

Heb je hier al vrienden en kennissen, genre Michael Schumacher?

,,Niet echt. De tijd dat ik dit jaar hier verbleef, was om te fietsen. In deze periode van het jaar heb ik in Balen ook weinig sociaal leven. Ik had pas einde oktober hier alles klaar. Midden november ben ik officieel vertrokken in België.''

Hoe verplaats je je in zo'n overdruk Monte-Carlo?

,,Meestal te voet. Als ik een wagen huur in Nice op de luchthaven, dan kost het me minder dan als ik twee keer een taxi bestel. Maar dan kost het me veel minder dan als ik hier een auto moet laten staan.''

Heb je al wat bekenden tegen het lijf gelopen?

,,Neen, ik herken moeilijk mensen. De coureurs ken ik natuurlijk wel. Ik train met Baden Cooke, Matthew Wilson, Axel Merckx en wat lokale wielerterroristen. Vrienden van Axel. Er zitten daar sterke

duvels

bij. Bergop zijn ze niet te volgen.''

Justine Henin al gezien? Of je goede vriend Stefan Everts?

,,Justine niet, maar vorige week liep ik wel Carlos Rodriguez, haar trainer, in de Fnac tegen het lijf. Ik kreeg zonet een telefoontje van Stefan die vanavond thuis is. Ik zie hem eventjes vooraleer ik in Nice het vliegtuig naar België neem.''

Wat is je favoriete trainingparcours in de buurt? De Turbie, de Col d'Eze?

,,De voorbije weken reed ik bijna doorlopend in Italië. Ik ben pas een drietal keer richting Frankrijk getrokken. Meestal de Cipressa, de Poggio. De Col d'Eze is een gemakkelijke col op een kwartiertje van hier. Als je een uur vlak wil trainen, rij je naast de zee. Ga je het binnenland in, dan zit je op een col. Als je terug vlak wil, ga je naar de Azurenkust. Je hebt hier verschrikkelijk veel wind. Eén keer ben ik bijna omvergewaaid. Het verkeer is in Sanremo niet te doen, het is het Italiaanse Benidorm. Na de Primavera hoef ik wel niet meer die kant op. In Frankrijk is het rustiger.''

Heb je hier al een supportersclub? Zo zou Axel Merckx richting Frankrijk een bar-café hebben waar zijn foto uithangt. De cafébaas is ondertussen een bloedsupporter van hem.

,,Tiens, wist ik niet. Neen, zo ver is het bij mij nog niet.''

Hoe lang woonde je hier al effectief?

,,Een viertal weken in totaal. Een wielrenner is altijd onderweg. Na het voorjaar woon ik hier doorlopend en ik overwinter natuurlijk ook.''

Je woont nu op je eigen benen? Wat is het échte verschil met Hotel Chez André & Agnes in Postel?

,,Niet zoveel. Alleen dat ik nu meer werk heb om mijn eigen rommel op te kuisen. Al deed ik thuis ook wat. Het moeilijkste voor mij is alleen zijn. Ik kan er niet tegen. Als ze me nu zeggen dat ik nog tien dagen alleen ben, dan pak ik het vliegtuig. Als ik thuis dat gevoel heb, neem ik mijn auto en tien minuten later zit ik bij een vriend. Dat kan hier nog niet, maar dat komt wel. Dat zit gewoon in mij. Heb ik in een hotel ook. Gelukkig ben ik hier nog maar een viertal dagen alleen geweest. Er staan altijd mensen te springen om mee te komen. Ik ben nu eenmaal een sociaal beest. Als ik alleen ben, kom ik niet te snel buiten. Ik heb wel het gevoel dat iedereen elkaar helpt.''

Potje koken, wasje doen

Wat doe je dan zo eenzaam alleen?

,,Ik heb mijn werk wel. Mijn potje koken, mijn was doen.''

Doe je dat zelf?

,,Jaja.

Eénpottekensgerechten

. Ik eet alles graag. Ons ma heeft me leren koken. Sven kan dat ook perfect. Vanaf ons achtste hielpen we mee in de keuken. Ooit wou ik zelfs kok worden. Ik doe dat graag.''

Wat is je favoriete plekje hier?

,,Aan

Le Vieux Port

, de haven. Er is boven een mooi terrasje. Zelfs veel Monegasken kennen het niet. Een verborgen plekje waar ik tot rust kom, maar eigenlijk kan dat hier overal. Dat kan ik bij ons in de streek ook nog, zonder dat ik lastig word gevallen.''

Als je hier op straat loopt, kennen ze je?

,,Ja, soms wel. De meeste mensen die hier wonen zeggen niks als je ze kruist. Het is alsof er een barrière is. Je spreekt ook zelf niemand aan. Er zijn hier wel veel Belgen en Fransen die je herkennen, maar dat is nog altijd tien keer minder dan in België. De Monegasken zoeken zélf geen contact. Ik kan hier mijn gang gaan.''

Aangeboden door onze partners

HOOFDPUNTEN

Aangeboden door onze partners

Beste van Plus

Lees meer

Meest Gelezen