Twee dagen lang was hij de evenknie van de wereldkampioen. Het leverde hem twee zesde plaatsen op. ,,Alleen jammer dat dit niet resulteerde in een zege. Ik probeer nu Tom te kloppen in Parijs-Nice.''

Het is (eindelijk) een zelfverzekerde Gert Steegmans die voor mij zit aan een tafeltje in Sportopolis Hasselt, een fitnesscentrum dat de voorbije wintermaanden zijn vaste stek was. Al zindert de plotse dood van de Nederlander Wallaard na. ,,Ik reed er nog samen mee bij de Domojeugd. Vreselijk. Het is de tweede keer in mijn leven dat het een bekende overkomt. Eerder viel ook een buurjongen van mij dood. Dat relativeert alles.''

,,Van nature ben ik een eeuwige twijfelaar. Soms zat ik op de fiets zo lang na te denken dat de beslissing al lang was gevallen. Sinds de Ronde van Algarve (waar hij twee ritten won en tweede werd in het eindklassement, red) koers ik veel impulsiever. De Portugese rittenkoers was mijn internationale doorbraak.''

Steegmans is met zijn 1.90 meter en zijn 86 kilogram net zo imponerend als de wereldkampioen. De zoon van ex-amateur Jos is amper een halve maand ouder dan 'Tornado Tom'.

,,Heel de jeugdreeksen door gingen we haast wekelijk met elkaar in de clinch: Boonen, Sentjens en ik. Toen ik voor het eerst als prof naast Johan Museeuw of Peter Van Petegem stond, deed het me iets. Dat waren voor mij idolen, goden. Tom is dat niet. Hij blijft één van ons, al heeft hij al onwaarschijnlijk veel bereikt.''

Een wereldkampioen die afgelopen zaterdag pissig reageerde op Davitamon-Lotto en je maatje Léon van Bon in het bijzonder.

,,Toen ik Tom in de autocar bezig hoorde op tv, viel ik bijna van mijn zitje. IK heb aangevallen op de kasseien, niet Tom. De ploegleiding redeneerde dat ik een sprintkans tegen Tom maakte, mijn andere ploegmaats niet. Zondag in het begin van Kuurne-Brussel-Kuurne reden we naast elkaar, maar we zeiden beiden geen woord. Ik vind niet dat ik op zijn wiel heb gereden.''

Hoe verklaar je de grote sprong voorwaarts die je deze winter maakte. Alle Belgische sportdirecteurs hebben de mond vol van jou.

,,Bij een scannertest in ons medisch centrum in Sijsele stelden ze vast dat ik 3(!) kilogram spieren méér heb dan twaalf maanden geleden. Toen stond ik wel op niveau nul, want pas in januari kon ik beginnen trainen na een frictieprobleem aan de knie. Ik was in eerste instantie niet blij met dit nieuws, maar de dokters zeiden dat het een logische evolutie is. Ik weet wél dat ik afgelopen winter met mijn buur en maat Léon van Bon nooit harder heb getraind. Op eigen kosten trokken we naar Zuid-Afrika. Het moést er ook eens uitkomen.''

Wanneer voelde je zelf de progressie?

,,Het klinkt misschien raar, maar die zekerheid kreeg ik op ploegstage in Spanje. Ik kon tachtig procent van de ploegmaten hoorbaar laten kreunen in mijn wiel. Maar Peter Van Petegem vertikte het de rol te lossen. Voor het eerst sinds ik prof werd, heb ik probleemloos kunnen opbouwen. Het eerste jaar reed ik de Giro en moest pas in de laatste bergrit passen, maar ik was voor de rest van het seizoen

de nek af

. Vorig jaar in Picardië klopte ik dan Boonen in een sprint. In Parijs-Tours kon ik net niet de aansluiting maken met het duo Gilbert-Devolder dat pas de laatste kilometer werd ingelopen.''

Won je als jeugdrenner niet net iets

te gemakkelijk?

,,Ik won véél, maar had ook mijn mentale problemen. Won ik in de sprint, dan zeiden ze: een logische uitslag, hij was al als nieuweling uitgegroeid. Deed ik het solo met een voorsprong van twee minuten, dan zeiden ze: wat weinig voor zo'n boom van een vent.''

Je leek danig weggedeemsterd dat slechts de incrowd zich 'het jeugdtalent Steegmans' bleef herinneren.

,,Voor de start van de Omloop vond ik het schitterend. De VRT interviewde tien mensen. Negen bleken gekomen voor Tom; een meisje dat ik nog kende uit mijn scoutsperiode, zei voor de micro dat ze voor Steegmans kwam supporteren. Twaalf maanden geleden kon ik zelfs nog lekker anoniem naar de start van de Omloop rijden. Geen kat keek naar mij om. Sinds de Algarve is dat veranderd. Zo is mijn broer Piet net 'The Steggels Support Team', een supportersclub, begonnen in café De Wijzen in Hasselt. Dat is mijn stamkroeg. De baas heeft me beloofd dat ik gratis Mai Thai Coctail drink de dag dat ik een semiklassieker win. Dat is ook mijn doel voor dit seizoen. Winst in een wedstrijd type Waregem, Harelbeke. De naam van de koers is me eender.''

Een bast om bang van te worden, omschreef ploegmanager Marc Sergeant je bovenlijf, maar een jongen die veel te gemanierd is in het peloton. Je gaf tot vorig jaar net niet iedereen een vrijgeleide.

,,Marc zegt altijd dat ik te welopgevoed ben. Kan ik er wat aan verhelpen? Mijn vader zag eerst helemaal niet graag dat ik wielrenner werd. Hij was als amateur in 'de Vlaanders' frontaal op een auto gebotst die uit de tegenovergestelde richting kwam. Einde carrière, en een blijvende verlamming van 25 procent van de linkerarm. We waren wel een sportieve familie en gingen elke zondag zwemmen. Het was Harry Daniels, de vader van 'talent' Davy, die zowel mijn oudere broer Jan als Piet een koersfiets gaf. Jan had het karakter, Piet het talent en ik waarschijnlijk een beetje van allebei. Ik ben de jongste, samen met mijn tweelingzus, Lenny. Ik woon ook nog thuis. Ik heb geen vriendin. Ik zou niet weten waarom ik alleen zou moeten wonen voor de weinige tijd dat ik in Diepenbeek ben.''

,,Ondertussen durf ik wel een kwak uitdelen, al was de eerste die ik een por verkocht in de jongste Vuelta wel de verkeerde. Ik zag te laat dat het Petacchi was. Ik kreeg een snelcursus Italiaanse scheldwoorden naar het hoofd geslingerd en liet me in de laatste bocht nog wegdrummen door Bram de Groot. Als neoprof begin je nu eenmaal onderaan de ladder en mag je in het peloton bijna niets. Telkens je met resultaten een trede neemt, mag je meer.''

Stak het dan nooit dat zo'n Tom Boonen, waarvan je ontelbare jeugdkoersen won, ondertussen de wereld aan zijn voeten heeft?

,,Absoluut niet. We waren alleen ìn de koers vijanden. Koers gedaan, spons erover. Tom is wereldtop. Er bestaat momenteel niets beters. Het is de bevestiging van wat ik altijd al wist: ik kom uit een steengoeie generatie. Ook internationaal zijn de toppers van bij de junioren bij de profs doorgebroken. Ik ben al tevreden als ik voor tachtig procent Tom Boonen ben en op een dag een keer de Ronde van Vlaanderen win. Ik wil de 'nieuwe Peter Van Petegem' worden.''

En zeggen dat je na zo'n knap weekend niet eens naar Parijs-Nice of Tirreno-Adriatico kon.

,,Ik stond eerste reserve voor Parijs-Nice. Ik heb het geluk dat Pieter Mertens met hernia is uitgevallen. Het klinkt misschien raar dat ik geen certitude was, maar bij ons is vooraf een programma vastgelegd dat de leiding probeert te respecteren. Het geeft ook houvast voor de renners.''

Boonen kloppen in Parijs-Nice lijkt me de volgende uitdaging.

,,Het kan, dat bewees ik vorig jaar. Ik krijg daartoe een paar kansen. Ik ben hetzelfde type sprinter. Eénmaal geaccelereerd trek ik door. Het enige verschil tussen Tom en ik is dat hij dit jaar over een Petacchi-treintje beschikt. Mijn twee spurtwinsten in de Algarve waren fijn, maar uiteindelijk zat daar geen Boonen, Petacchi of Hushovd. Ik wil dit jaar in de eerste plaats een goede laatste man worden voor McEwen. Robbie is anders, een spurter die twee versnellingen in de benen heeft. Ik kan ontzettend veel van hem leren. Vindt Robbie dat ik hem van dienst kan zijn in de Tour, dan graag. Ik reed bijna twee Giro's en één Vuelta uit. Italië rijd ik dit seizoen zeker niet. Dat komt te kort na het klassieke voorjaar. Met McEwen en mijn trainingsmaten Léon van Bon - waarmee ik een lagedrukkamer deel - en Marc Wauters beschik ik over drie professors in het peloton. Geen overbodige luxe.''