Michael Vanthourenhout: “In Rucphen hebben we het laten liggen”
© Cor Vos
Nico Dick
maandag 20 december 2021 om 20:00

Michael Vanthourenhout: “In Rucphen hebben we het laten liggen”

Interview Michael Vanthourenhout behaalde zondag in Namen zijn mooiste zege uit zijn carrière, vertelde hij al in het flashinterview onmiddellijk na de finish. Achteraf kwam hij ook nog terug op Rucphen, een dag eerder. “Daar hebben we het als ploeg laten liggen. Ik had daar meer voor Eli kunnen doen”, was hij zelfkritisch. “Maar dit maakt alles goed.”

Vanthourenhout is geen veelwinnaar. Toch werd hij eerder al wereldkampioen bij de beloften en vorig jaar schreef hij de Wereldbeker in Tabor op zijn naam. Maar zijn zege in Namen steekt er bovenuit, vertelt hij. “Namen is een echte klassieker. Dat ze er zoveel toeschouwers waren, de zege wat onverwacht kwam én na een duel met Tom Pidcock, maakt het nog mooier.”

Vertel eens wat over dat publiek, hier in Namen.
“Het was echt opmerkelijk. Het is al even geleden dat er nog zoveel volk op een cross was (naar schatting tussen de zeven en achtduizend toeschouwers, red), maar dat niet alleen. Ook de sfeer was uitmuntend. Zeker daar aan de schuine kant kreeg ik telkens een boost van de vele en warme aanmoedigingen. Dat heeft echt geholpen. Het voelde een beetje als een buitenlandse cross waar ik als Belg aangemoedigd werd. Ik heb er van genoten. Als je het dan ook nog kan afmaken.”

Het zag er in het begin nochtans allemaal niet zo rooskleurig uit…
“Amai. Dat Toon Aerts zo furieus van start ging, had ik niet verwacht. Op een bepaald moment was hij tot 25 seconden van ons weggereden en dacht ik dat de vogel gaan vliegen was. Tot hij plots ten val kwam en lek reed. Vanaf dat moment ben ik weer in mijn kansen gaan geloven.”

En reed jij zowaar bijna foutloos rond. Maakte dat het verschil in de tweede koershelft?
“Ik denk het. Ik zag Pidcock kleine foutjes maken, terwijl ik hem onder druk zette. Toen ik overnam, groeide mijn zelfvertrouwen nog meer. Ik vond mezelf de perfecte lijnen rijden en wist toen al dat dit wel eens mijn dag kon worden. Ik denk dat ik daar ook het mentale overwicht had. Zo zie je maar, je mag nooit opgeven.”

Michael Vanthourenhout vond zichzelf in Namen de perfecte lijnen rijden – foto: Cor Vos © 2021

En zeggen dat jullie zaterdag als team nog in zak en as zaten…
“Klopt. Ik zat ermee, daar in Rucphen. Voelde me na afloop schuldig. Eli reed in die laatste ronde aan de leiding, ik zat in het wiel. En plots kwam Pidcock als een duivel uit een doosje vanachter mijn rug. Ik had hem niet meer verwacht. Het was mijn fout dat Eli de wedstrijd niet won. Ik had iets meer moeite moeten doen om Tom af te houden. Maar kijk, vandaag hebben we toch een en ander rechtgezet.”

Aandoenlijk, hoe Eli je na de finish kwam omhelzen.
“We gunnen elkaar de overwinning. Ik hem, hij mij. Het is ook goed voor de ploeg dat ik het nu even kan overnemen. Eli is met de drukke kerstperiode in het vooruitzicht aan een stevige trainingsblok bezig. Hij zal strak weer top zijn.”

Heb jij gepiekt naar deze periode?
“Niet specifiek. Al streeft iedereen er wel naar om in deze periode top te zijn, denk ik. Ook ik. Maar het was niet zo dat ik vanmorgen naar Namen ben vertrokken met het idee dat het nu moést gebeuren. Het komt zoals het komt. Persoonlijk ben ik vooral tevreden dat ik steeds minder last heb van een dipje in de loop van het seizoen.”

Je staat nu tweede in de Wereldbeker. Een plek die je wil vasthouden?
“Ja. Jammer dat ik het weekend van Koksijde forfait moest geven wegens ziekte. Anders stond ik nu wel stevig op die tweede plaats. Nu blijft het spannend… (Toon Aerts volgt als derde op 17 punten, red) ”

Het was ook een emotionele zege, vertelde je in het flashinterview.
“Er spelen inderdaad familiale omstandigheden dezer dagen, al zou ik daar liever niet over uitweiden. Ik wil deze zege wel aan mijn familie opdragen. En aan iedereen die er voor mij is.”

RIDE Magazine
7 Reacties
Sorteer op:
20 december 2021 14:19
Ik denk dat de Pauwels mannen al te vaak het ploegenspel gespeeld hebben. Ja, het hoort bij de sport. Maar ik vind het ook iets kneuterigs hebben, anderen in het verlies rijden. Beetje vergelijkbaar met Perez vorige week in Abu Dhabi: mooi voor de partijdige supporter, maar om iemand zo op te houden komt niet sportief over.

Wat ik vooral ook jammer vindt is de onderdanigheid van Vanthourenhout. Hij brengt zichzelf te vaak in de positie dat hij degene is die het ploegenspel moet spelen, terwijl je dit bij Iserbyt eigenlijk nooit ziet. Die rijdt altijd voor eigen kans, steekt snel zijn ploegmaat voorbij zodat die eigenlijk "gedwongen" wordt om in de remmen te knijpen.

Van mij mag Namen het zetje zijn dat hij nodig heeft om zelf wat brutaler te worden richting zijn eigen ploegmaat.
    20 december 2021 20:52
    Er is een Pauwels sausje overheen en er ligt wat half opgewarmde Vanthourenhout-garnituur naast, maar het hoofdonderdeel van het gerecht blijft een ouderwets zure Iserbyt-bash, de tijdloze klassieker.
    21 december 2021 11:11
    Wat een onzin, er zit een groot verschil tussen je ploegmaat helpen of iemand alleen maar laten verliezen. Het geval Perez is al helemaal onzinnig aangezien die aan de leiding reed. Alsof je de nummer 2 in de race dan maar voorbij moet laten gaan omdat die meer kans heeft om te winnen.
    21 december 2021 11:35
    @Reusjen,
    Ik weet niet in hoeverre je F1 volgt, maar Perez vergooide met zijn rijden zijn eigen kansen op een podiumfinish voor de kansen van Verstappen. Snelste en beste strategie voor Perez was om eerder banden te wisselen en daarmee minder tijd te verliezen. Zelfs met het ophouden van Hamilton verloor hij tijd t.o.v. de rijders op plek 4-6.

    Maar dat was volledig in dienst van zijn kopman. En een hele begrijpelijke keuze met een uitstekend resultaat voor het team. Zoals ik ook het rijden van de Pauwels-mannen echt wel begrijp, maar niet altijd mooi vind.
    21 december 2021 11:57
    @Michelangelo
    Ik volg het sinds 2013 intensief. Uiteraard was de tactiek gericht op het wereldkampioenschap, daarom geef ik aan dat in dienst van een ploegmaat is en niet om een ander te laten verliezen. Mijn punt is dat de vergelijking mank gaat. Het zou pas antisport zijn als je iemand zonder moeite voorbij laat terwijl je aan de leiding gaat, ook al weet je dat je met je strategie sowieso achter diegene gaat eindigen. Ploegenspel is een prachtige extra dimensie van teamsporten en zolang mensen niet van de baan gereden worden (of van het parcours) is er niets opsportiefs aan.
    21 december 2021 12:12
    @Reusjen,
    Ik vind ploegenspel ook gewoon een extra dimensie, waar je als tegenstander gewoon rekening mee moet houden. Tot op zekere hoogte.

    Zo komt bij mij onsportief over als je als 1 en 2 een zandbak in fietst, en de nummer 2 iedereen expres te voet zet door meteen aan het begin van de zandbak in de remmen te knijpen. Terwijl ik er wat minder moeite mee hem om een klein gaatje te laten vallen in een bochtige sectie... ja, er zit veel grijs tussen het zwart en wit.

    Wat ik bij de Pauwels mannen gewoon jammer vind is dat vaak Vanthourenhout de pineut is als het gaat om het ploegenspel, terwijl hij waarschijnlijk wint als het ploegenspel andersom wordt gespeeld. Die jongen is te braaf tov Iserbyt, ik hoop dat hij dat juk van zich af gooit.
    21 december 2021 13:50
    @Michelangelo
    Ik kan je wel volgen, er is een groot verschil tussen in de remmen gaan en gewoon niet mee versnellen wanneer je ploegmaat die voor je rijdt demarreert en zo dus de tegenstanders die achter je rijden wat ophouden.

    En ook Iserbyt is die mening toegedaan: in het interview na de wedstrijd in Rucphen antwoordde hij op de vraag of Vanthourenhout niet meer 'een obstakel' had kunnen zijn voor Pidcock dat je daarvoor op zo'n parcours eigenlijk zou moeten remmen, en dat dat niet de bedoeling van de cross kon zijn.
    Exact wat jij zegt, kijk eens aan!

    Dat was overigens nog niet het volledige verhaal van Rucphen, want tijdens de live-uitzending van Namen op Telenet kwam Renaat met verhaal dat het eigenlijk de bedoeling was geweest dat Iserbyt Vanthourenhout ging meenemen naar de streep om hem de zege te gunnen (vanwege die moeilijke familiale omstandigheden deze week)

    Vanthourenhout is inderdaad een brave jongen, terwijl Iserbyt veeleer het leiderschap zal opeisen, maar het beeld dat hij gebukt gaat onder het Iserbyt-juk is toch ook overdreven.

Reacties zijn gesloten.