Wout van Aert relativeert ruime voorsprong: “Dit parcours was op mijn maat”
Interview Gentleman wel, die Wout van Aert. “Natuurlijk geeft dit een vertrouwensboost”, sprak hij na zijn zege in Boom de schrijvende pers toe. “Maar ik geloof niet dat dit de ware verhoudingen zijn. Dit was een ideaal parcours voor mij. En als straks mijn ‘grote vriend’ terugkomt, zal ik sowieso nog een paar procentjes beter mogen zijn.”
Diepe modder, opspattend water, veel loopstroken. Al bij de verkenning zagen we Van Aert met binnenpretjes rondfietsen op de drassige weiden van recreatiedomein De Schorre. In zijn interviews vooraf hield hij zich nog op de vlakte. Dat hij benieuwd was waar hij kon uitkomen, zei hij. Grote ambities wilde hij niet uitspreken. “Als de logica gerespecteerd wordt…”
“Ik was toch best zenuwachtig”, gaf hij na zijn overwinning toe. “Eigenlijk niet eens een slecht teken. Eerder een bevestiging dat ik er zin in had. Om te zien waar ik stond. Maar dat het zo vlot zou gaan.. Nee, dat had ik in de verste verte niet verwacht.”
Hoe verklaar je dat zelf?
“We moeten niet verbloemen dat dit parcours me op het lijf geschreven was. Veel loopstroken, traag tempo. Daar had ik al niet over te klagen. Ik overleefde ook vlot het geharrewar in de start. En ik denk dat ik ook beter voorbereid ben dan de voorbije jaren. Twee jaar geleden kwam ik terug uit blessure. Vorige winter was de rustpauze korter – door de verschoven klassiekers – en kwam ik met minder voorbereiding weer in het veld. Nu ben ik er meer klaar voor.”
Op één ronde tijd groeide jouw voorsprong van 15 naar 55 seconden. Straf.
“Ik had nochtans geen plan. Ik startte vanop rij drie, maar kon snel opschuiven. Alles liep goed. Het was wel een keuze om het tempo op te drijven om te zien wie volgde. Bleek dat alleen Toon Aerts te zijn. Toen hij viel, kwam ik echter alleen te zitten, zocht ik een eigen tempo en werd het gat inderdaad snel groter. Maar ik denk wel dat ze achter mij snel naar elkaar zijn gaan kijken. Ze bleven ook lang samen, merkte ik.”
In het laatste kwart nam je wat gas terug. Bewust?
“Ik kreeg het lastiger naarmate de wedstrijd vorderde. Het was ook ineens een lange inspanning. Vandaar wellicht ook de val in die tricky afdaling. Gelukkig had ik de luxe dat het gat zo groot was dat ik mijn eigen tempo kon blijven rijden.”
Je vertelde vooraf bang te zijn voor de technische passages. Op die val na, maakte je amper foutjes.
“Klopt. Technisch ging het verbazend goed. Nochtans heb ik alleen de laatste week wat cross-specifiek getraind. Daarvoor trainde ik alleen op de weg.”
Dit moet je in elk geval een enorme boost geven?
“Uiteraard is dit een mentale opsteker. Plezant! Zeker omdat toch alle goede Belgen hier aan de start stonden. Ik kan met vertrouwen naar de volgende wedstrijden. Anderzijds wil ik herhalen: door de aard van het parcours zijn dit volgens mij toch niet de ware verhoudingen. Dit was geen intervalcross.”
Toen vooraf naar jouw vormpeil gepolst werd, zei je grappend: ik zit op 91 procent. Wat gaat dat geven als je 100 procent bent?
“Haha. Die 100 procent zal misschien wel nodig zijn als ook mijn grote vriend komt meedoen.”
Blij dat er nog met publiek gecrost wordt? Het zag er deze week even benard uit.
“Een hele opluchting. Ik zag het al gebeuren, voor het tweede jaar op rij zonder toeschouwers. Ik heb de fans gemist. Het blijft voorlopig nog wel zichtbaar dat de grote massa wegblijft, maar als iedereen zijn gezond verstand gebruikt en de regels respecteert, moet het kunnen. Hopelijk verstrengen de maatregelen niet meer.”
Volgend weekend Essen op zaterdag, Val di Sole op zondag. In de sneeuw…
“Heel lang geleden dat ik nog op sneeuw of ijs gefietst heb. Ik herinner me dat ik dat als jongere niet echt onder de knie had. Ik ben benieuwd wat dat daar gaat geven. Ik kijk er in elk geval naar uit.”
ik denk dat Pidcock veel meer geboren is voor het mtb-en en daarom vooral goed tot zijn recht gaat komen op parcoursen als Gavere, Namen en wie weet ook de Koppenberg (hoewel dat al meer richting ploeteren door een weiland gaat).
Ik ben er dan ook nog niet aan toe om van de 'grote 3' te spreken. Waarbij het talent van Pidcock overigens buiten kijf staat, ook gezien zijn staat van dienst bij de jeugd.
Amerikanen, Russen, Japanners, Canadezen, Nederlanders, Noren en Chinezen vormen in de klassementen toch een veel mondialere top dan dat ze bij het veldrijden ooit gezien hebben. Kijk eens naar de wereldbeker tussenstanden of het onderdeel mass start (waar dan wel een belg won dit weekend
De veldrijders piepen al als ze een keer naar Amerika moeten...
Het allround schaatsen lijkt wel veel meer op de cross met een dominant Nederland. Allrounden is dan ook niet olympisch en wordt steeds meer een niche nu bijna alle schaatsers zich specialiseren op een afstand.
Bij het schaatsen ben ik afgehaakt op het moment dat het allround schaatsen gedevalueerd werd tov die saaiere individuele afstanden, maar dit geheel terzijde.
Tuurlijk, er winnen iets meer landen een medaille dan in het veldrijden zou gebeuren, maar volgens mij was het argument over andere sporten op de OS (dat onder een ander artikel plaatsvond) meer gericht op het feit dat er wel meer sporten zijn dat maar heel klein is. Bijv. curling op het OS. En ergens vermoed ik dat veldrijden relatief van een hoger niveau is dan de kleine sporten op de OS waar niets in te verdienen is. Sterker nog: het zou mij niets verbazen of er een paar echte internationale WEGrijders zijn, die relatief beter in veldrijden zijn dan andere atleten in hun kleine sport. Het veldrijden zou dus internationaal ook breder kunnen zijn.
Volgens mij zijn de veldrijders ook relatief beter dan de MTBers, dat door de olympische steun wel internationaler is. Een tweekamp van de beste 20 man bij elke sport in beide sporten zou eigenlijk wel een mooie kennismaking zijn met de andere sport.
De discussie is ook niet perse dat het internationaal is (of moet zijn), maar dat veldrijden van een prima niveau is (en waarschijnlijk soms relatief beter dan andere olympische sporten, helemaal als eer geen droog brood in te verdienen is). Tafeltennis is voornamelijk groot in China, maar met zoveel Chinezen zal dat ook wel van een goed niveau zijn. België (en NL) houden enorm van koers/cross, waardoor dat ook veel beoefend wordt en het niveau ook gewoon prima is.
Wout en Mathieu zijn natuurlijk enorme beesten, en het veldrijden wordt dat enorm duidelijk, maar ze zijn ook beter dan het gros van de wegrenners, alleen zie je het daar minder goed. Ook omdat het eigenlijk verschillende disciplines gecombineerd zijn, zoals sprinten en klimmen bijvoorbeeld. Cross en bijvoorbeeld marathons lopen zijn gewoon sporten waar vrijwel altijd de beste wint. Dat is gewoon een eigenschap van die sporten, dat maakt de achterhoede niet meteen slecht.
Als je dat vertaald naar inwoners per land, dan stond Nederland gewoon 1ste op die medaillespiegel.
@harry, dat er meer toppers zijn komt omdat schaatsen een containerbegrip is: van 500mtr sprint t/m marathons schaatsen hoort allemaal onder dat begrip met eigen kampioenen. Dat is natuurlijk flauw rekenen en moet je per discipline zien: zijn er daadwerkelijk meer toppers in de 500mtr sprint dan in het veldrijden? En in de 10K, waar regelmatig over wordt gesproken om die niet meer olympisch te maken? Ik denk dat dat reuze meevalt.
Maar feit is inderdaad dat bijna alle wintersporten niet heel veel landen bereiken. De natuur speelt hier uiteraard een grote rol in. De enige twee sporten die qua internationalisering ver boven de rest staan zijn de wat nieuwere (en hippere) sporten: Snowboarden en Freestyle skien.
Destijds nogal eens uitvluchten bij verlies en nu open en eerlijk.
Logisch ook als je ziet hoeveel druk er hier in België op renners staat vanuit pers en vooral publiek en de onvermijdelijke supportersclub en dat op jonge leeftijd al.
Lof nu reeds voor zijn loopbaan en de man, renner die hij geworden is. Alleen jammer dat die NFT's niet meer opbrachten om dadelijk Nuyens te betalen.
Wout staat daar idd verder in ja.
Uitzonderlijke talenten zoals WvA en MvdP. kunnen geblesseerd raken of hinder hebben van en toch daarna sterk presteren.
Moeilijk om outperformers te aanvaarden en puur Calimero gedrag. Patetisch.