Jens Dekker (20): “Mijn hele winter staat in het teken van het WK”
foto: Cor Vos (archief)
woensdag 6 november 2019 om 19:00

Jens Dekker (20): “Mijn hele winter staat in het teken van het WK”

Interview Is Jens Dekker (20) helemaal terug van weggeweest? Het is te vroeg om te oordelen, maar zijn zege op de Koppenberg laat alvast het beste vermoeden. “Het gaat zeker de goede kant op”, vertelde Dekker in Oudenaarde aan WielerFlits. “Beter dan verwacht. Maar ik heb nog een lange weg te gaan. Het WK is hét grote doel.”

In het seizoen 2015-2016 was Jens Dekker met 14 zeges met voorsprong de beste junior ter wereld. Hij bekroonde die juniorenperiode met een wereldtitel in Heusden-Zolder. Maar bij de beloften kon Dekker zich tot dusver niet verder ontwikkelen. In 2017 won hij nog wel de Superprestigemanches van Gieten en Ruddervoorde, en vorig jaar de Hotondcross in Ronse, maar dat waren uitschieters. Het was vooral wisselvalligheid troef.

Energiestofwisseling
“Sinds mijn wereldtitel begin 2016 is het eigenlijk alleen maar bergaf gegaan”, geeft hij graag toe. “Te lang en te uitgebreid om nu in detail uit te leggen wat er fout is gelopen, maar de essentie is dat mijn energiestofwisseling niet in orde was. Iets genetisch. Daaruit vloeide voort dat ik met ademhalingsproblemen kampte tijdens zware inspanningen. Daarnaast was ik overtraind. Ach, het is moeilijk om uit te leggen, maar ik was snel moe, ziek ook. Maar zie, vandaag ben ik bijna hersteld. Bepaalde stoffen heb ik nu door middel van supplementen aangevuld.”

Dekker, vorig jaar derde in Koksijde – foto: Cor Vos

Bijna hersteld… “Laat ons zeggen dat ik voor tachtig procent in orde ben. En er wordt aan gewerkt om dat naar de volle honderd te brengen. Maar – in tegenstelling tot de eerste acht maanden van 2019 – kan ik nu weer vol trainen. Daarvoor beperkte zich dat tot een aantal uur per week. En dat was dan gewoon fietsen, trainen mag je dat niet noemen. Pas in de tweede helft van juli is dat veranderd. De progressie die ik de voorbije drie, vier maanden maakte, is wel groot, ja.”

Basisconditie
Dekker startte in de nazomer, onder leiding van zijn nieuwe coach Jim Miller, vooral met duurtrainingen. “Ik ben naar Australië getrokken voor een aantal weken. Daarna bouwde ik thuis nog verder op. Voor alle duidelijkheid, ik ben nu nog niet top. Absoluut niet. Maar mijn basisconditie is wel oké. En daar kom je in een wedstrijd als de Koppenbergcross al een heel eind mee.”

“Hier kan je eigenlijk zonder wedstrijdritme presteren”, verduidelijkt hij. “Van interval is in zo’n cross weinig sprake. Je moet power in de benen hebben en een beetje kunnen sturen. Dat bleek te volstaan voor de overwinning. Ook omdat het niveau in de U23-categorie niet zo hoog is als een paar jaar geleden.”

Geen EK
Dekker, die begin oktober Corendon-Circus inruilde voor Parkhotel Valkenburg-Destil-Orange Babies, houdt wel de voetjes op de grond. “Natuurlijk doet die zege deugd, maar ik geniet nog veel meer van het feit dat ik me opnieuw fulltime crosser voel. In Contern (zijn eerste wedstrijd van het seizoen, een week geleden, red) voelde ik al dat er meer in zat, nu komt het er ook uit.” Maar voor het Europees kampioenschap van zondag in het Italiaanse Silvelle, past hij.

“Ik ben nu pas begonnen met intervaltrainingen. En ik heb geen zin om naar Italië af te reizen voor een vijfde of zesde plaats. Ik ben gewoon nog niet goed genoeg. Om verder op te bouwen en nog beter te worden, moet ik af en toe eens een cross laten schieten. Het EK is er een van. Mijn eerstvolgende doel is de Wereldbeker in Tabor. Niet zomaar, trouwens.”

Tabor
“Door die mindere periode heb ik onvoldoende UCI-punten om een goede startpositie te claimen. Dat is nog een probleem. Op de Koppenberg, met die lange start bergop, kan je dat snel rechtzetten. Maar in een wedstrijd waarin je na twintig seconden al het veld induikt, schuif je niet zomaar drie rijen op. Daarom heb ik mijn zinnen gezet op Tabor. Om daar een goed resultaat te rijden en extra UCI-punten te sprokkelen.”

Maar de grote piek ligt pas in januari. “Klopt. Het wereldkampioenschap in Dübendorf is hét grote doel deze winter. Mijn volledige planning is opgebouwd richting de titelstrijd. Dat ik zo snel goed zou zijn, overtreft de verwachtingen. Maar ik zie dat allemaal als bonus.”

Dekker werd wereldkampioen in Heusden-Zolder – foto: Cor Vos

RIDE Magazine
7 Reacties
Sorteer op:
5 november 2019 17:09
Dank WF!
Informatief en leuk te lezen. :-)

P.S. (muggeziften)
Weer een renner die op 80% van zijn kunnen zegt te rijden. Als je op 80% rijdt en al zo goed bent, dan rijd je zelfs MvdP op flinke achterstand. Een paar procent is best veel, laat staan 20. ;-)
    5 november 2019 17:50
    Misschien te vertalen als 98...
    5 november 2019 18:54
    Mja, dit is wel een lichting van beloften die op 5 minuten eindigen als ze eens bij de profs meerijden, niet meteen te vergelijken met Iserbyt/Pidcock (en uiteraard helemaal niet met VDP/VA of Nys/Wellens).
    5 november 2019 22:18
    Hmmm doe je Dekker wel een beetje tekort mee. Veel fysiek ongemak gehad, maar overtuigend wereldkampioen bij de junioren geworden en in zijn tweede jaar als belofte heeft ie echt mooie duels met Pidcock en Iserbyt uitgevochten. Won ook meerdere crossen. Als Dekker echt het fysieke malheur achter zich heeft gelaten, en zijn zege meteen op de Koppenberg was wel erg indrukwekkend, dat kan hij over een paar jaar zomaar meedoen tussen de profs voor p4-10. Ervan uitgaande dat Mathieu, Wout nog niet gestopt zijn.

    Sowieso is de ontwikkeling van renners niet altijd door te trekken vanuit de jeugd/beloften. Iserbyt had een jaar geleden ook alle moeite om regelmatig top 10's te scoren tussen de profs, maar is nu opeens een van de beste profs. Toon Aerts was bij de jeugd ook nooit het grote talent. Die werd zelfs niet altijd geselecteerd voor de Belgische WK-selectie. Maar heeft bij de profs echt stappen gezet.
5 november 2019 17:22
Ademhalingsproblemen bij grote inspanning, supplementen om dat goed te krijgen etc etc. Is dat een aandoening of is dat een natuurlijk limiet van je lichaam. Blijft lastig dat soort onderwerpen maar toch goed voelt het niet.
    5 november 2019 17:51
    Limieten verleggen denk ik...
    5 november 2019 18:23
    Dit lijkt wel degelijk een aandoening, i.t.t. de inspanningsastma waar de helft van het peloton last van heeft. Schijnbaar hetzelfde genetische defect waar Compton mee te kampen heeft.

Reacties zijn gesloten.