Dat Annemiek van Vleuten nogmaals kampioene werd van Nederland in de strijd tegen de klok vond niemand écht verrassend. Ook de top 5 bestond uit verwachte namen. Even verderop in de uitslag troffen we op plaats 8 Manon de Boer aan. Wellicht dé doorbraak in het peloton voor de 24-jarige fysiotherapeute uit Leeuwarden.
Je rijdt al 4 jaar mee in het peloton maar je bleef tot vorige maand wel onder de radar. Heb je daar een verklaring voor?
Manon de Boer: “Ik ben altijd al fanatiek sporter geweest. Lang geleden ben ik begonnen met judo, toen overgegaan naar shorttrack. Daarin werd ik ooit nog nationaal kampioene op een afstand en 6e op een Europees kampioenschap. Voor het shorttrack fietste ik in de zomer altijd al veel om de conditie op peil te houden en toen al had ik veel liefde voor het fietsen. Eigenlijk heb ik er toen nooit wat mee gedaan, achteraf gezien zonde. Toen ik in Groningen ben gaan studeren ben ik helemaal gestopt met shorttrack, maar ik miste het daar om in een sport te zitten. Ik had wel een racefiets en zodoende vroeg een meisje uit mijn klas of ik een keer mee ging naar de training van haar club NWVG. Nu 4 jaar geleden ben ik terug begonnen met wedstrijdfietsen.”
Vorige maand slaagde je erin districtskampioene te worden. Is dit een scharniermoment in je carrière?
Manon de Boer: “In maart dit jaar hebben we samen voor mij een tijdritfiets aangeschaft en vanaf toen ben ik daar minimaal elke week wel een keer op gaan trainen. We hebben samen besloten om echt naar dit NK toe te werken met als doel een mooie uitslag bij de elite zonder contract. Ik ben me er dus al vanaf het begin dit seizoen specifiek op aan het voorbereiden. Mijn vriend maakt de schema’s voor mij en hij helpt me ook met voeding etc.. In april tijdens de Healthy Ageing Tour behaalde ik in de tijdrit al een 33e plek in het internationale peloton, dus toen merkte ik al dat dit gaat de goede kant opging. Verder merkte ik per tijdrit dat ik meer vermogen kon leveren en per keer maakte ik grote stappen. Het DK was een mooi meetmoment richting het NK en daar was ik ook al heel blij mee.”
Je werd 8e in de TT bij de elite. Hoe verrassend is dit voor jezelf?
Manon de Boer: “Toch wel verrassend. Ik had erg veel moeite om het peloton te volgen, ik miste gewoon echt de basis en behendigheid die je bij de jeugdcategorieën meekrijgt. Verder merkte ik wel dat ik hard kon fietsen maar het lukte me nooit om mezelf te bewijzen in wedstrijden, erg frustrerend. Na vorig seizoen was mijn vriend Rick Ottema er helemaal klaar mee. Hij stelde me voor de keuze om me echt op het tijdrijden te gaan richten of er helemaal mee te stoppen. Hij kon het niet meer aanzien dat ik elke keer zo teleurgesteld thuiskwam.”
Hoe had je hier naartoe gewerkt en met welke ambitie was je gestart?
Manon de Boer: “Voor het NK heb ik samen met mijn vriend alle puntjes op de i gezet. We hebben het parcours meerdere malen verkend, afgesproken welke vermogens ik op welke stukken zou gaan trappen en afgesproken welke aanwijzingen hij mij nog via de communicatie door kon geven. Op de dag zelf was ik er helemaal klaar voor en viel alles op zijn plaats, de vermogens gingen enorm goed en alles klopte gewoon. Ik heb er heel serieus en hard voor gewerkt en dat resulteerde in dit fantastische resultaat.”
Is wielrennen meer voor jou dan enkel de tijdrit?
Manon de Boer: “Voor mijn gevoel valt er nog zo veel meer te behalen gezien deze progressie in korte tijd, maar wat ik ermee ga doen weet ik nog niet. Ik ben fysiotherapeute, werk 32 uur per week en vind mijn werk erg leuk. Zolang ik dit kan combineren geniet ik daar volop van.”