Eind vorig jaar werd ze in Innsbruck nog wereldkampioene tijdrijden bij de junioren en dit seizoen maakte ze in het Rogelli-Gyproc-APB U23-team haar grote entree bij de elite. Maar dat liep voor Rozemarijn Ammerlaan al snel op een klein drama uit. In de Omloop van Strijen begin maart kwakte de Zuid-Hollandse tegen het asfalt, met als gevolg een breuk in de elleboog. Maar ze vecht terug.
Viel het mee met de elleboogbreuk op zich?
Rozemarijn Ammerlaan: “De breuk was niet heel complex. Ik had het Olecranon gebroken, het bot waar het kommetje eigenlijk aan zit. Bij de breuk was er een stuk bot naar boven geschoten, waardoor een operatie noodzakelijk was. Gelukkig kon dat nog dezelfde avond van de valpartij. De pijn viel eigenlijk goed mee. Toen ik een dag later het ziekenhuis uit kwam, heb ik nog maar 2 dagen pijnstillers moeten slikken. Daarna was het wel constant gevoelig, maar het was draagbaar.”
Hoe verliep de revalidatie?
Rozemarijn Ammerlaan: “Ook vlot. Na een week complete rust ben ik weer op de Wahoo Kickr gestapt, die ik kon lenen via de ploeg. Ook had ik die week een afspraak bij de fysio. Die heeft me oefeningen meegegeven zodat ik elke dag mijn bezigheid wel had. Ik voelde mijn arm echt elke dag sterker worden en kon steeds meer. Het ging van weer kunnen schakelen en remmen naar weer voorzichtig gewichtjes kunnen tillen.”
Hoe ver sta je nu en wanneer wil je opnieuw in competitie uitkomen?
Rozemarijn Ammerlaan: “Ik ben echt al heel ver in het herstel. Na 2 weken binnen trainen ben ik voorzichtig weer de weg op gegaan. Dat doe ik nu alweer meer dan 2 weken en ik heb ook alweer langer dan 4 uur op de fiets gezeten. De 1e wedstrijd zal een tijdrit zijn in Borsele, met de dag erna de Omloop van Borsele.”
Hoe pijnlijk is het dat je een kruis moest maken over je 1e voorjaar bij de elite?
Rozemarijn Ammerlaan: “Erg pijnlijk. Het 1e dat ik na mijn val zei tegen mijn ploegleidster was: ik wil niet dat nu heel m’n seizoen voorbij is. Gelukkig kon ik al snel wat relativeren. Ik had natuurlijk erg graag mezelf getest en laten zien in deze zware voorjaarswedstrijden. Maar daar doe je nu niets meer aan. Gelukkig is het seizoen pas net begonnen.”
Je reed wel nog de Omloop. Hoe was die ervaring?
Rozemarijn Ammerlaan: “De Omloop het Nieuwsblad was echt geweldig! Ik had van tevoren het doel gesteld om hem uit te rijden, maar narmate de wedstrijd vorderde merkte ik dat ik echt goed bezig was. Uiteindelijk was ik wel leeg, maar ik heb hem op een mooie 55e plek uitgereden. Een topstart van het seizoen en dat smaakt zeker naar meer. Des te pijnlijker natuurlijk dat ik zoveel andere grote koersen moest missen. Als je je ploeggenoten ziet rijden, vraag je je natuurlijk altijd af hoe je het zelf zou hebben gedaan. Maar gelukkig heb ik nog genoeg andere doelen dit seizoen.”
Hoe heb je de voorbije 5-6 weken je tijd ingevuld?
Rozemarijn Ammerlaan: “De afgelopen weken heb ik eigenlijk niet heel anders gedaan dan normaal. De 1e week na de operatie heb ik rust genomen, maar wel veel gewandeld. Daarna ben ik weer binnen gaan trainen en deed ik ook de krachtoefeningen voor mijn arm. De afgelopen 2,5 weken ben ik weer buiten gaan trainen. Er is toch echt niets beter dan dat.” (lacht)
Kom je sterker terug?
Rozemarijn Ammerlaan: “Mentaal zeker! Fysiek is het natuurlijk nog even wat afwachten, maar ik denk zeker dat ik iets meer uitgerust ben dan dat ik normaal zou zijn. De zin om te koersen is er in ieder geval en de trainingen buiten gaan erg goed. Het 1e grote doel is nu om in de meerdaagse in Thüringen een goede prestatie neer te zetten en daarna ga ik trainen voor de nationale kampioenschappen.”