Zdenek Stybar: “Jungels bracht me in een zetel naar de finale”
foto: Cor Vos
zaterdag 30 maart 2019 om 06:30

Zdenek Stybar: “Jungels bracht me in een zetel naar de finale”

Interview Zdeněk Štybar was gisteren de sterkste in de E3 Harelbeke. Hij klopte Wout van Aert en Greg Van Avermaet in de sprint en rondde zo het ploegwerk af, Het was zijn ploegmaat Bob Jungels die hem in een zetel naar de finale bracht. “Iedere kilometer die Jungels voorop bleef. was extra winst voor mij”, vertelde Štybar na afloop tijdens de persconferentie.

Zdeněk, wat is het grote verschil met vorig jaar? Toen won je geen enkele wedstrijd, nu zit je al aan drie, waaronder twee klassiekers.
“Elk jaar doe ik wat meer ervaring op en ik denk dat dat het verschil maakt. Nu weet ik waar ik moet knokken om vooraan te zitten, maar ook waar ik in tweehonderdste positie kan zitten. Dat maakt een verschil in de finales. Ik won dit jaar ook al twee koersen en dat geeft vertrouwen. Je hebt jaren dat je in een goede conditie verkeert, maar geen resultaten rijdt. Dit jaar zit alles mee en is de conditie op het juiste moment uitstekend.”

Hoe belangrijk was de sterkte van Deceuninck-Quick-Step?
“Het is impressionant hoe bijna iedereen van ons team dit soort koersen kan winnen. Vandaag zei ik tegen Bob op de nieuwe beklimming (Berg ten Stene): ‘Ik denk dat dit een beklimming is die je ligt: Val aan!’ De groep vroege vluchters vormde een ideaal mikpunt. Achter hem konden wij energie sparen en op enkele aanvallen reageren. We moesten gewoon zorgen dat we op de belangrijke hellingen vooraan zaten.”

Met Jungels voorin en Lampaert en Gilbert in de tweede achtervolgende groep zat je echt wel in een zetel.
“Neem dat maar niet te letterlijk alsjeblieft. De renners die op kop rijden, zijn ook slim. Ze zetten mij in de wind waar mogelijk. Het was niet zo dat ik niéts moest doen en maar aan 100 Watt reed. Ik moest ook alert zijn, zoals bij die aanval van Greg op de Paterberg. Toen Greg nog eens ging op de Tiegemberg, wist ik dat ik die aanval moest pareren. Ik had het geluk dat ik net in zijn wiel zat. Vanaf dat moment hoopte ik dat Jungels zo lang mogelijk voorop kon blijven. Iedere kilometer extra was winst voor mij.”

Eigenlijk slim gezien, om Bob Jungels zo ver van de finish op zelfmoordmissie te sturen…
“Ik denk niet dat het een zelfmoordmissie was. Ik denk dat jullie wel gezien hebben wat hij deed in Kuurne. Als hij twee of drie sterke mannen mee had gekregen, denk ik dat we hen nooit hadden teruggezien.”

Is het gemakkelijker zonder Niki Terpstra in de ploeg?
“Als Niki nog in het team zat, zouden Asgreen of Jungels hier misschien niet zijn gestart. Jungels zou misschien nog altijd de Ardennenklassiekers betwisten. Je kan de ene renner niet met de andere vergelijken.”

In volle finale viel je nog eens aan. Had je onvoldoende vertrouwen in jouw sprint?
“Ik dacht dat, wanneer we bij Jungels aansloten, er een moment zou zijn waarop ik kon wegrijden. Ik weet dat de andere renners hard hebben moeten fietsen om het gat op Bob dicht te krijgen. Op vier kilometer van de streep achtte ik het een goed moment om te proberen. Ik hoopte hiermee de anderen pijn te doen. Ik denk dat ik daar in geslaagd ben. Ik zei ook tegen Bob: ‘Als je nog iets in de tank over hebt, zelfs al is het maar een kleine aanval, doe het gewoon.’ Ik deed het ook regelmatig omdat iedereen naar ons keek omdat we met twee waren.”

Je bent nu ook topfavoriet voor de Ronde van Vlaanderen. Hoe voelt dat? Er zal ook druk op jouw schouders liggen volgende week.
“Ik denk dat ik die druk wel leuk vind. Ik heb de overstap van het veldrijden naar het wegwielrennen gemaakt om in deze situaties terecht te komen, om deze resultaten te bereiken. Het enige wat ik nu hoef te doen is hiervan genieten.”

Je zat constant in de buurt van Van Avermaet. Zowel op de Paterberg, de Tiegemberg als in de sprint zat je in zijn wiel.
“Ik denk dat dat toevallig was. Ik keek niet bepaald naar hem. Ik reed mijn eigen koers en ik keek naar mijn eigen positie. De Paterberg wou ik eigenlijk als eerste opdraaien. Ik wou het tempo drukken, zodat we met zoveel mogelijk renners van de ploeg overbleven. Maar Greg stak me voorbij en reed hard omhoog. Op de Tiegemberg moest ik gewoon iedere aanval pareren die er kwam. Dat is wat ik deed. In de sprint maakt hij nooit veel fouten, dus hij was de juiste man om te volgen.”

RIDE Magazine
5 Reacties
Sorteer op:
30 maart 2019 07:07
Boonen - weg, Trentin - weg, Terpstra - weg en Gilbert die heel duidelijke doelen stelt en zich meer als wegkapitein opstelt en niet zo nadrukkelijk de enige kopman wil zijn - ik denk dat 2019 het jaar van Styby wordt! GO STYBY!
    30 maart 2019 08:58
    Ik zie lampaert er wel van profiteren in Roubaix
30 maart 2019 11:51
Normaal moet dat toch niks uit maken voor deze professionele wieltjesplakker
30 maart 2019 12:10
Grappig om te zien hoe hij jaren geleden nog bang was voor de druk. Totaal andere situatie, leeftijd en discipline, maar als nog frappant contrast. https://www.youtube.com/watch?v=FPDX9ED6V-0 15:55
    30 maart 2019 14:07
    Denk dat hij nu van de haantjes verlost is, en bij de jongeren Lampaert en Jungels respect afdwingt.

Reacties zijn gesloten.