Interview De Belgische delegatie voor het WK veldrijden is deze namiddag aangekomen in Odense. Absolute speerpunt bij de beloften is Eli Iserbyt. De 21-jarige West-Vlaming mikt zaterdag op een derde wereldtitel in de U23-categorie. Daarvoor moet Iserbyt Tom Pidcock afhouden.

“Het is iets heel speciaal, vind ik. Ik kan de eerste worden met drie wereldtitels in de U23-categorie. Bij het uitstippelen van mijn programma – samenspraak met de ploeg – was dat meteen het hoofddoel. Het gevolg was dat ik ook de Wereldbeker bij de beloften moest rijden en mijn programma bij de profs beperkt was. Maar ik ben nog jong, dus ik denk dat het de juiste keuze en de perfecte indeling was.”

Dit WK wordt meteen je allerlaatste U23-wedstrijd ooit. Al bij stilgestaan?

“Zeker weten! Ook bij het feit dat ik in Hoogerheide voor het laatst de regenboogtrui droeg. Zelfs al word ik zaterdag opnieuw wereldkampioen, ik zal die trui niet dragen, want ik rijd in februari alleen nog bij de profs.”

In de Wereldbeker moest je het dit seizoen wel afleggen tegen Tom Pidcock. Drie keer was hij de betere van jou. Jij klopte hem maar één keer.

“Dat is zo. Maar we reden ook een paar keer samen bij de profs. Hij was heus niet altijd de beste van ons twee. Daarnaast zijn er nog wel een paar elementen die in mijn voordeel spelen, denk ik. Ik won vorig weekend in Hoogerheide, terwijl Pidcock in Zonnebeke een duel met Kevin Pauwels verloor. Kevin zat nochtans in een mindere periode, had ik de indruk. Mentaal was dat toch niet slecht voor mij. Ook in Pontchâteau, waar ik pech kende, waren zijn twee laatste rondetijden minder dan die van mij. Zo zijn er toch kleine dingetjes waaruit ik een mentaal voordeel uithaal.”

Nog eentje: Pidcock faalde vorig jaar in Valkenburg… Daar was hij dé topfavoriet.

“Een bewijs dat je op een WK van nul start. Rustig blijven, speelt een rol. Dat heb ik zelf al ondervonden. Ik heb wat dat betreft ook iets meer ervaring dan hem. Anderzijds: als hij geleerd heeft uit vorig jaar, zal hij ook een stuk zelfzekerder aan de start staan. Het kan zomaar vijftig minuten lang hard tegen hard gaan.”

Zijn er nog kanshebbers op de wereldtitel?

“De Fransman Benoist, de Italiaan Dorigoni. Maar dan denk ik vooral aan de eerste koershelft. Misschien doen in de beginfase nog wel een of twee landgenoten mee. Dat is ook een voordeel. Pidcock heeft niet echt een team rond zich. Dat heb ik wel. Sven Vanthourenhout verzekerde mij al dat ik de enige kopman ben. Als het moet kunnen we altijd iemand opofferen.”

Je ziet er rustig uit. Voel je nog geen druk?

“Vandaag in elk geval nog niet, nee. Ik heb wel wat ervaring. Ik herinner me Tábor 2015, toen ik topfavoriet was bij de junioren. Toen sliep ik de nacht voor het WK amper twee uur. Ik jaagde me in alles op. Het was compleet nieuw en ik faalde. Er komen zoveel andere dingen op je af in de aanloop naar zo’n WK. Nu weet ik dat je daar toch niets aan kan veranderen en kan ik het gemakkelijker loslaten. Ik ga veel beter met de omstandigheden om. Zaterdag zal ik ongetwijfeld positieve stress hebben, maar daar is niets fout mee.”

Je verkende deze namiddag als een van de weinigen al het parcours. Wat heb je geleerd?

“Dat de omloop toch anders is dan tijdens de Wereldbeker vorig jaar. De schuine kanten zijn anders ingedeeld. Iets meer in mijn voordeel. Vandaag was de ondergrond heel hard, maar de bovenste laag ontdooide wel door er op te rijden. Het schoof steeds meer. Ook opvallend, het is een kort rondje. Wat er voor zorgt dat de hindernissen elkaar snel opvolgen en het nog lastiger wordt.”