Ik moet nog wennen aan die trui'', bekende Paolo Bettini (32). In Salzburg zette de Italiaan de kroon op een al rijke carrière. Nu rest hem alleen nog het opvullen van de gaatjes in zijn palmares. Bettini heeft een goede winter achter de rug. Nadat hij onder de vallende herfstbladeren, in Lombardije, had gewonnen voor zijn overleden broer Sauro, liet hij de teugels niet los. Hij reed twee zesdaagsen. ,,Bezigheidstherapie, meer was het niet. Op de weg kan ik Zabel nog verslaan voor een wereldtitel, maar op de piste is hij me de baas'', aldus Bettini, die zich in 2007 meer dan ooit wil tonen. ,,Ja, ik zou zelfs durven zeggen dat winnen van ondergeschikt belang is.

(lacht)

De trui tonen wordt een doel.''

Werd je deze winter niet te vaak van hot naar her gesleurd?

,,Nee, ik paste voor alle recepties. Ik zei altijd nee. Deze winter stond haaks op die van twee jaar geleden. Het behalen van mijn olympische titel in Athene heb ik toen goed gevierd. Te goed. Die vergissing wilde ik niet meer maken.''

De weelde bij Quick Step andermaal groot: Bettini, Van Petegem, Boonen,...

,,Ik weet waar je heen wil.

(grijnst)

Iedereen doet z'n best om ons tegen elkaar op te zetten. Da's niet nieuw, dat was vorig jaar net zo. Boonen-Bettini, Bettini-Boonen, ... Maar altijd heeft het gemarcheerd. Milaan-Sanremo 2006 was het beste voorbeeld. Twee kopmannen in een ploeg: het kon nooit lukken. Wat gebeurde er? De ploeg won, met Pozzato. We zijn profs. We weten wat ons te doen staat.''

Je laat de deur op een kier voor Parijs-Roubaix. Je bent toch geen stoemper?

,,Kijk, iedereen kent mijn karakteristieken. En iedereen kent de wedstrijden die me als gegoten zitten. Dan is het evident dat ik me als wereldkampioen fixeer op de wedstrijden die nog niet op mijn palmares staan. Parijs-Roubaix is daar een van.''

En de Ronde van Vlaanderen?

,,

Si, Fiandre

. Die staat bovenop mijn verlanglijstje. Weet je waarom ik zo graag in Vlaanderen koers? Omdat de mensen hier de koers ademen. De wielersport maakt een moeilijke periode door maar hier merk je er niks van. Moet ik kiezen tussen een derde Luik-Bastenaken-Luik of een eerste Ronde van Vlaanderen, weet ik wat gekozen. Ik weet niet waarom het de voorbije jaren nooit lukte. Waarom lukte het me de voorbije jaren nooit op het WK? Een woord prent ik me in het hoofd:

la pazienza

, geduld! Aan het behalen van die wereldtitel in Salzburg ging ook een lange liefdesgeschiedenis vooraf. De Ronde winnen is bij mij zo'n beetje zoals een vrouw verleiden: een werk van lange adem.

(schatert)

''