Luca Paolini vierde de overwinning zaterdagavond met een Pater Lieven die hij dronk met de ploegmaats van Team Katusha in het Waregemse hotel Sint-Janshof. Het was mooi om zien hoe opa Luca het blonde streekbier uit Sint-Lievens-Esse aanprees aan zijn Noorse ploegmaat Alexander Kristoff, de Duitse ploegleider Torsten Schmidt en de Russische ploegdokter Andreï Mikhalov in de toren van Babel die de Russische ploeg Katusha is. ‘Ik hou ook van een blonde Leffe of van een Chimay Bleue, maar dat komt niet uit dit landsgedeelte. (Schatert het uit) . Er zijn nochtans meer goede bieren dan hellingen in Vlaanderen. Al sinds november leef ik als een pater naar deze wedstrijd toe. Dan mag zo'n Pater Lieven ervan af. In januari trok ik al naar de Argentijnse bergen van de Tour de San Luis. Daarna ging ik via een hoogtestage in Tenerife naar de kouwelijke Ruta del Sol als voorbereiding op de Omloop.'

Na de betreurde Ballerini in 1995 en Filippo Pozzato in 2007 ben je pas de derde Italiaan op de erelijst. Wat betekent deze zege voor jou?

‘Dit is zonder meer de allermooiste uit mijn collectie. Ik won in 2004 wel de Brabantse Pijl op de Alsemberg, maar dit betekent veel meer voor mij. Dit is ook meer dan dan de Trofeo Laigueglia, de Italiaanse openingskoers die ik in 2008 binnenhaalde. Dit is de eerste échte confrontatie van het jaar tussen de mensen van Le Nord . Dan nog op het terrein dat het kloppend hart van deze sport vormt. Al jaren joeg ik deze trofee na. In 2010 was ik al vierde toen Juan-Antonio Flecha won, een jaar later werd ik vijfde. Om de Omloop Het Nieuwsblad te winnen, moet je een perfecte dag beleven. Daarvoor heb je goede benen, een goed team én veel terreinkennis nodig. Je kent best ook de minste tegenslag. Alles viel in de juiste plooi. Met Stijn Vandenbergh had ik de perfecte bondgenoot bij. Hij was één jaar mijn ploegmaat bij Katusha. Ik wist wel dat ik sneller was maar ik vreesde dat hij met al zijn power me nog zou losgooien op de laatste kasseien van de Steenakker. Ik was lange tijd op mijn hoede en dacht dat hij als loper uitgestuurd was in functie van Tom Boonen of Sylvain Chavanel.'

‘De koude deerde me ook niet. Ik verdroeg die goed. Alleen na afloop tijdens de antidopingcontrole en de persconferentie zat ik te rillen als een riet. Omdat de concentratie van de race weg was.'

Qua palmares kom je een trap onder Bettini en zelfs Pozzato. Paolini dreigt de geschiedenis in te gaan als meesterknecht van de twee. Waarom werd het net niet bij jou?

‘Omdat Bettini, Pozzato, Boonen enzovoort net dat tikje klasse meer hebben. Dan word je automatisch wegkapitein. Ik begon in de megaploeg van Patrick Lefevere met renners als Bartoli, Bettini, Freire, Pozzato, Tafi, Zanini... Dan ken je snel je plaats.'

‘Een overwinning in een megakoers als Milaan-Sanremo, de Ronde van Vlaanderen of Parijs-Roubaix kleurt mijn erelijst meteen anders. Ik ben voorlopig de kampioen van de ereplaatsen. Ook op het WK van 2004 in Verona pakte ik brons.'

Net als zowat alle generatiegenoten kwam je in je lange carrière even in opspraak, maar er kwam niets uit de Operazione Athena van Bergamo 2006. Wat gebeurde er dan?

‘Er was een huiszoeking, maar uiteindelijk bleek dat er niets was omdat er ook niets met Paolini en doping is. Het blijft wel een schaduw, want ook jij babbelt daar nu nog over. Toch doe ik dat vak nog altijd doodgraag. Ik had nooit gedacht dat ik zo lang prof zou blijven. Ik besef heel goed wat voor een geprivilegieerd leven ik leid. Het liefst ga ik nog enkele jaren door. Vanaf je 38ste takel je als atleet fysiek wat af.'

‘Ik heb met mijn vrouw Elena naast een dochter van twaalf (Gaia, zoals de wijn, red ) een zoontje van acht maanden, Filippo (‘neen, niet genoemd naar Pippo'). Ik zou hem graag later nog laten genieten van de beelden van zijn vader als winnaar van Milaan-Sanremo of de Ronde van Vlaanderen. Zes jaar geleden werd ik in Meerbeke al derde achter Alessandro Ballan en Leif Hoste. Mijn zoontje Filippo mag van mij wielrenner worden. Het blijft de mooiste job ter wereld. Zeker na zo'n dikke zege als de Omloop Het Nieuwsblad. Dan vergeet je alle ellende.'