Wereldkampioen Philippe Gilbert: ‘Graag Ardense zege in deze trui'

© imageglobe

© BELGA

© pn

1 / 3
thumbnail: null
thumbnail: null
thumbnail: null

Philippe Gilbert legt in zijn boek ‘Mijn regenboogseizoen' uit hoe hij het voorbije jaar alle kleuren van de regenboog zag om uiteindelijk wereldkampioen te worden. ‘Ik leerde meer van mijn tegenslagen dan van mijn droomjaar 2011. Op naar een Ardense klassieker in de regenboogtrui.'

Hugo Coorevits

Het tweede boek van sportjournalist Stéphane Thirion (Le Soir) geeft opnieuw een inkijk in de coureur en de mens Philippe Gilbert. ‘Een regenboog verschijnt altijd aan het eind van een sombere dag. Wel, zo was dit jaar voor mij. Van donkergrijs naar goud', zei de wereldkampioen gisteren bij de voorstelling in Brussel. In het boek vernemen we dat Gilbert na de Tour even vreesde dat hij niet naar de Olympische Spelen kon toen een bekkenpeesontsteking van de Dauphiné weer opspeelde. Gilbert beschrijft ook de vreselijke twijfels die hij de eerste vier maanden van het jaar had. ‘Het absolute dieptepunt was de E3 in Harelbeke, waar ik bij jongens terechtkwam van wie ik niet wist dat ze koersten.'

Vragen over de vechtscheiding met Marc Coucke – waarover maandag een zitting werd gehouden in Zwitserland – waren gisteren not done. Net als de zaak Armstrong. Makelaar Gino Laureyssen wuifde die thema's weg. ‘Over dat laatste heeft hij al genoeg gezegd.'

Het was een ontspannen Philippe Gilbert die ondertussen alweer een maand aan het trainen is. ‘Het juiste gevoel begint te komen. Ik ga niet de fouten maken van vorig jaar. Ondanks mijn titel is het betrekkelijk rustig. Dat is het voordeel als je in Monaco woont. Nu ik in België ben, pak ik De Kruitfabriek (Vier) mee, maar andere tv-uitzendigen sla ik af, want je bent al snel twee trainingsdagen kwijt.'

Ik lees in ‘Mijn regenboogseizoen' bedekte kritiek aan het adres van eerste ploegleider John Lelangue, die jullie ‘Le Professeur' noemen. Geen yoga en loodzware trainingen meer voor jou op de eerste ploegstage van het seizoen.

‘Na die eerste ploegstage in december 2011 was ik morsdood. Ik respecteer de werkwijze van mijn bazen, maar ik heb geleerd om te praten.

Ik ben een ouderwetse renner. Ik ben te oud om nu nog te veranderen. Ik heb geen boodschap aan cijfertjes en waarden. Een wielrenner is geen Formule 1-coureur. Die geeft na de tests alle cijfertjes van de machine door aan ingenieurs en dan wordt er naar een oplossing gezocht. Ik maakte bij mijn overstap naar BMC de fout om bijvoorbeeld niet in het contract te laten opnemen dat ik met hetzelfde zadel of pedalen zou rijden. Alle fietsen worden in Azië gefabriceerd, maar elke fiets is verschillend.'

Wat is je doel in 2013?

‘Ik begin in de Tour Down Under. De rest van mijn programma maakt mijn ploeg straks wel bekend. Als wereldkampioen ligt dat net iets gevoeliger voor de organisatoren. De Ronde van Qatar lijkt me te vroeg te komen na Australië. Mijn doel is als wereldkampioen in die mooie trui een voorjaarsklassieker te winnen. Als het even kan, graag dan een wielermonument bij mij thuis in de Ardennen. Het andere doel is het volgende WK in Firenze. Om daar goed te zijn moet ik langs de Ronde van Spanje passeren.'

Betekent dat straks geen Tour de France? Je schrijft letterlijk: ‘Etappes winnen, dat is mijn speeltuin. Als je dat doel hebt, moet je niet in een ploeg zitten van een leider als Evans.' Duidelijker kan toch niet?

‘Ik weet het niet. Met de gele trui in je ploeg over de Champs-Elysées rijden kan ook een unieke droom zijn. Ik ben wel wereldkampioen, maar ik ben niet de enige grote naam bij Team BMC. Je kan zeggen: okay, je hebt Gilbert niet, maar je krijgt wel Hushovd, Van Avermaet, Van Garderen en Evans. Dat is niet niks.'

Een straffe passage vind ik de opmerkingen die het verslagen peloton gaf over Boonen in het Belgisch kampioenschap in Geel. Een man voor wie jij anders wel veel respect hebt.

‘Ik was verrast. Ik voelde veel jaloezie. Het ging van: ‘Dat is niet normaal. Hij wint al van in Argentinië. Wat doen ze daar bij Quick Step? Waarom werkt het nu opnieuw bij Boonen en de rest van de ploeg? Ik walgde van die houding, zeker van mensen die niet honderd procent voor hun vak leven.'

‘Als je voorin rijdt en van overwinning naar overwinning koerst, hoor je dat niet. Zo moeten ze vorig jaar ook wel over mij en Lotto zijn bezig geweest. Een renner is wel geen machine. Ik had altijd al groot respect voor Tom en zijn palmares. Ik heb hem nooit afgeschreven toen het minder ging, en hij dit jaar ook nooit. In die val trappen we niet.'

Het boek ‘Philippe Gilbert, mijn regenboogseizoen' is uitgegeven bij Lannoo en is verkrijgbaar in de boekhandel. De paperback kost 19,99 euro.

Aangeboden door onze partners

HOOFDPUNTEN

Aangeboden door onze partners

Beste van Plus

Lees meer

Meest Gelezen