'Shit!', riep VdB toen hij aan de bus van Omega Pharma-Lotto kwam. De wenkbrauwen van alle omstanders trokken zich collectief in een diepe frons. De Omega Pharma-kopman had net een formidabele kasseienetappe gereden, en eindigde in het tweede groepje in Arenberg. 'Maar ik wist niet dat er nog jongens vóór mij reden! Die laatste kilometers liet ik me gewoon rustig meedrijven. Laat die mannen maar werken , dacht ik. Het is niet aan mij. Had ik geweten dat er nog zes man vóór ons reed, werkte ik natuurlijk voluit mee.' De ploegleiding riep het nochtans door de oortjes, zeggen ze. Liep er dan iets mis in de communicatie? 'Ik hoorde niks. Het was ook zo'n enorme chaos, hé. Lawaai, gedokker, volgwagens die zo ver achter ons zaten. Het begon eigenlijk bij die val van Fränk Schleck. Ik zat net achter hem, en reed zo goed als over zijn voeten. Maar ik was erdoor, en dacht dus dat ik in de eerste groep zat. (haalt schouders op) Ach ja. Eerst was ik teleurgesteld, maar na een halfuurtje besef je: Ik mag best tevreden zijn. Ik sta nu voorin, terwijl heel wat concurrenten voor de top tien minuten verloren.' Je verliest wel een minuutje op Schleck en Evans. (snel) 'Maar ik win er één op Armstrong. Op een bepaald moment reed ik Lance voorbij, en dan gaf hij me eigenlijk best nog een goede indruk. Maar ik begrijp niet dat hij op hoge velgen reed. Dat dokkert langs alle kanten. Ik wist direct: die rijdt straks lek. ' Jij reed enorm vlot over de kasseien. Heb je jezelf verbaasd? 'Ja, eigenlijk wel. Ik wist niet dat ik dit kon. Ik heb echt niet afgezien vandaag; met de vingers in de neus erover. (grinnikt) Volgend jaar rijd ik Parijs-Roubaix, denk ik.' En dat terwijl je gisteren nog vreesde dat je moest opgeven na die val. (knikt) 'Ik had er echt wel schrik voor. Ik lag tot twee uur wakker omdat ik constant aan het piekeren was: Het zal toch niet voorbij zijn? Ik zal toch niet moeten opgeven? Maar de dokter en de kinesist deden fantastisch werk. Mijn wijsvinger (waar een barstje in is, red.) hebben ze heel goed ingetapet, en ik had er weinig last van.' Wat betekent dit voor het kopje? 'Dat doet deugd, hé. Over die blessure hoef ik me geen zorgen meer te maken, dat is het belangrijkste. En na de etappe die ik het meest voor vreesde, sta ik in de top tien. Ik zit op schema.'