2005 was voor de West-Vlaming een jaar om in te lijsten. Vóór hij vader werd van Femke en auteur was van een sterk najaar, had

Volderke

al geïmponeerd op de Vlaamse kasseien en had hij de eindzege in de KBC Driedaagse De Panne-Koksijde op zak gestoken. ,,Maar in de Ronde van Vlaanderen had ik al het gevoel dat ik erdoor zat. Ik reed nadien nog Parijs-Roubaix en Luik-Bastenaken-Luik maar het vat was af. Logisch, ik was toen fout bezig.''

Hoezo?

,,In de Ronde van Qatar en de Ruta del Sol kon ik me niet intomen. Alsof het toen al echt telde. Gevolg was dat ik over mijn topvorm heen was toen de monumenten voor de deur stonden. Nu pakte ik het anders aan. Qatar reed ik niet en in Spanje hield ik me koest. Ik heb me intussen ingeprent dat

voor-be-rei-dings-koer-sen

louter gelden als

voor-be-rei-ding

.

(lacht)

De piek reserveer ik nu vanaf Waregem tot en met Luik. Vorig jaar rond deze tijd had ik al 15 volwaardige 'koersdagen' in de benen. Toen was de factor geluk overigens nog van cruciaal belang voor mij om een klassieker te winnen.''

Nu niet meer?

,,Ik wil niet op de zaken vooruit lopen, maar ik zou nu nóg een stuk sterker moeten zijn dan vorig jaar. Waarom? Ik denk drie oorzaken te kennen. Eén: er is de natuurlijke groei. Ik ben een jaartje ouder en dus sterker. Ten tweede: er is het vaderschap. Je kan het je niet voorstellen wat de geboorte van zo'n kind met een mens doet. Femke gaf me vertrouwen, motiveerde me. Ten derde en tenslotte: ik koerste vorig najaar drie weken in de Vuelta, wat me een sterke vertrekbasis gaf om een goeie winter te maken. De testen die ik intussen deed wijzen alvast uit dat ik beter ben.

(grijnst)

Maar ik blijf erbij: de echte test is de koers.''

Vorig jaar demarreerde je in het openingsweekend slag om slinger maar je oogstte niet.

,,Ik ga deze keer zo lang mogelijk wachten om toe te slaan. Het publiek heeft er toen meer van genoten dan ik.

(lacht)

Ik word overigens nog dagelijks aangeklampt over wat ik in die Omloop Het Volk allemaal deed. Tja, ik maakte blijkbaar indruk.''

Gaat het er dit jaar van komen: winst in een topklassieker?

,,Ik ben er klaar voor maar kan je tegelijk verzekeren dat zoiets niet evident is. In Parijs-Tours miste ik vorig jaar op een haar na de zege. Er is al veel over gezegd en geschreven en vooral ik werd met de vinger gewezen. Ik was voorop met Philippe Gilbert maar we verspeelden onze voorsprong omdat we niet tot een akkoord kwamen, al lag dat niet aan mij. Philippe wilde er niet van weten, speelde het spel keihard. Ikzelf reed tussen Parijs en Tours de perfecte wedstrijd. Finaal bleven we allebei met lege handen. Kon ik de klok nu terugdraaien, ik had het niet anders gedaan.''

Word jij de komende maanden de 'challenger' van de wereldkampioen?

,,Ik ben anders dan Boonen maar heb wél dezelfde doelen, namelijks de klassieke eendagskoersen. Alleen is Tom een sprinter terwijl ik ook bergop én tegen de klok kan fietsen. Ik rij echter niet met het gevoel rond van

Stijn, JIJ bent de uitdager van Tom Boonen

. Als ik aan de start van een wedstrijd kom, dan zijn die 189 anderen mijn uitdagers. En Boonen is er één van. Uiteraard is iedereen nu al onder de indruk van Tom. De meesten in het peloton wachten af... wachten bang af. Ik laat me er niet door kennen. Ik voel me geroepen om de bokshandschoen tegen hem op te nemen. Ik zal dit jaar moeten helpen om het voor de mensen spannend te houden.

(lacht)

''

Vorig jaar verbaasde je vriend en vijand in de Vuelta. Heb je weer wat in petto?

,,Ik bewees in die Vuelta wat ik allemaal in mijn mars heb, leerde er dat ik voortaan een topklassieker kon winnen. En ik toonde de buitenwereld dat ik kan klimmen! Ik had het vooraf tegen de ploegleiding gezegd: ik ga het een en ander bewijzen. Ik heb nog geen meter gekoerst in Vlaanderen maar nu al spookt de Tour door mijn achterhoofd. Ik had de Tour graag vorig jaar al een keer gereden maar toen wou Armstrong die zevende op rij en was mijn selectie allicht te risicovol. Maar ik troost me met de gedachte dat Armstrong héél goed weet wie ik ben.''