Het is Dike, een Franse bulldog van zes maanden, die me in Wellens' villa in Vorselaar grommend

verwelkomt

. ,,Bijten doet hij niet. Maar zo'n hond is erger dan een klein

joenk

'', schatert Wellens. ,,Ik denk dat ik eerst ga proberen Dike op te voeden vooraleer ik zelf aan kinderen begin.''

We installeren ons aan tafel in de woonkamer. De kerstboom staat al uitgestald. Medailles, ingelijste kampioenentruien en grote, veelal vervallen podiumflessen herinneren aan Wellens' hoogdagen. Aan die crosswinter 2003-04, toen er geen maat op hem stond en hij werkelijk iedereen, Nys incluis, naar huis fietste. Aan een van de muurwanden hangt een ingekaderd bord met daarop Chinese lettertekens. ,,Gekregen van ons ma. Het is een kopie van de tatoeage op mijn rug. Het betekent: karakter - kracht - onoverwinnelijkheid'', verduidelijkt Bart. ,,Het is een rekensommetje dat moet kloppen. Karakter + kracht = onoverwinnelijkheid. Nee, het plaatje klopt op dit moment niet helemaal. Maar ik kom aardig in de buurt.

(lacht)

''

Wellens kon nog maar drie keer winnen. Het is die dekselse Sven Nys die andermaal dwars ligt. ,,Is hij er niet, dan ben ik de superman.''

Wellens was een paar jaar geleden voor Nys een zwart beest. Nu zijn de rollen omgedraaid. ,,Met dat verschil dat ik me niet langer opnaai in wat Nys wél kan en ik niet.''

Het gesprek neemt even een andere wending wanneer ik op een kast een foto van Lentl, Wellens' nieuwe vlam, zie staan. ,,Ja, dat is ze. We zijn nu drie maanden samen.''

Waar, wanneer en hoe leerde je haar kennen?

,,Vier jaar geleden al. In een hotel in Vilvoorde, waar ik met de ploegmaats logeerde tijdens de Ronde van Vlaams-Brabant. Lentl deed er op dat moment een vakantiejob. Je kan het al raden: een groep renners bij elkaar, die gekscheren nogal wat af.

(lacht)

Ze vroeg via, via om een bidon. Ik signeerde die en zette er ook mijn gsm-nummer bij. Al die jaren hielden we een goed vriendschappelijk contact. Nadat mijn relatie met Veerle

(Ingels, red.)

was afgesprongen, werd dat contact intenser. Op een gegeven moment beslisten we dan om het erop te wagen. En tot dusver klikt het perfect tussen ons. Dit is de eerste keer dat ik een relatie heb waarin ik zo openhartig kan babbelen.''

Ze zal er zondag allicht bij zijn in Overijse. Omwille van de karatekunsten die je etaleerde, verspeelde je daar vorig jaar de zege.

,,Iedereen heeft zo zijn grens. Ik overschreed er toen de mijne.

(stilte)

Gedane zaken nemen geen keer. Gebeurt dat in een cross zonder camera's, dan rept na een week niemand daar nog over. Het incident in Overijse werd uitvergroot. Té, naar mijn goesting. Vraag me niet dat ik garandeer dat het nooit meer zal gebeuren. Ik kan niet beloven dat ik me altijd zal kunnen bedwingen. Weet je, er is sindsdien niks veranderd op de cross. Het blijft schunnige opmerkingen regenen in de Vlaamse wedstrijden. Niet in het buitenland, daar zijn de échte supporters.''

Is Overijse 2005 een kantelmoment in je loopbaan geweest?

,,Totaal niet. Dat was Nommay 2005. Dat was een absoluut dieptepunt maar tegelijk een nieuw begin. Ik was die dag aan het einde van mijn Latijn. Mentaal en fysiek was ik op na een jaar vol miserie. Ik was voor niemand nog te genieten. Niet voor mijn ouders, niet voor mijn broer. Ook voor mezelf niet, ik kropte alles op. Op de terugweg naar huis heb ik dan de knop omgedraaid, heb ik voor het eerst kunnen babbelen. Ik was altijd al een flapuit maar als het op gevoelens aankwam, klapte ik steevast dicht. Nommay veranderde alles.''

Die winter was je een schim van de superieure Wellens van het jaar ervoor: het was een seizoen dat je niet had mogen vergooien?

,,Je hebt het gevoel dat niets kan misgaan. Laat maar komen! Maar dan loopt het toch mis en dan is het drie, zelfs vier keer slikken. Alles zat van bij aanvang tegen. Ik begon aan de voorbereiding met zeven kilo overgewicht, ik liep koudvuur op, had miserie met de nieuwe ploeg en dan was er de dood van Tim Pauwels. Tel dat allemaal op en dan moest het wel mislopen. Maar laat tien andere sporters hetzelfde meemaken en negen van hen gaan eronder door. Uiteraard trof mij zelf ook schuld. Het escaleerde almaar. Twintig uur training per week werden er uiteindelijk vijf. Op het moment dat ik kon toegeven dat er een probleem was, werd de nieuwe Wellens geboren. Ik werd iemand die zich minder druk maakte, leerde relativeren, werd rustiger in alles, werd wijzer.''

Geef een voorbeeld.

,,De veldrit in Igorre van een paar weken geleden. Nys was solo in de aanval. Ik kreeg de kloof niet dicht, koos ervoor te consolideren wat ik had en werd tweede. Vroeger had ik me zodanig opgefokt om Nys' wiel te houden, dat ik mezelf deed ontploffen om dan zevende te worden. Op die drang om te hard te willen gaan zijn seizoenen afgesprongen. Die drang heb ik leren beteugelen. Paniek is een slechte raadgever. Panikeer je, dan begin je foute dingen te doen. Ben ik tweede, dan ben ik tweede. Is Nys de beste, dan is hij de beste.''

Vertel jij eens waarom Sven Nys de beste is?

,,Ja, waarom? Waarom pakt Schumacher al die wereldtitels en komt de rest er niet aan te pas? Waarom werd Everts tien keer wereldkampioen en Smets slechts vier keer? Da's de wet van de sterkste. Ikzelf doe er echt alles aan om de beste Bart Wellens in me boven te halen. En me neerleggen bij Nys' dominantie doe ik niet. Waarom zou ik? Ik ben twee jaar jonger dan Nys. Wie zegt dat ík de volgende winters niet ga domineren? Ik ben geen pessimist.''

Tot wanneer blijf je veldrijder?

,,Tot mijn 35ste. Da's nog zeven jaar. En da's toch wel het maximum. De stress en de druk zijn soms onhoudbaar. Het vreet aan je. Ik zal tegen die tijd niet

binnen

zijn, of ik moet nog een paar superseizoenen à la Nys uit de mouw schudden. Hoe dan ook: het leven buiten de sport schrikt me niet af. Integendeel, ik kijk ernaar uit. Het is een publiek geheim dat ik droom van een eigen fietsenzaak. Ik heb al een mooi spaarpotje bijeen.''

Is geld voor jou een drijfveer?

,,Voor wie niet? Maar ik verkies het principe

loon naar werken

. Hoe meer ik win, hoe meer premies ik sprokkel. Zo wil ik het, zo zit ik nu eenmaal in elkaar. Ik denk niet dat er veel crossers zijn die hun job op zo'n manier willen beoefenen.''

Veel verdienen doe je nu dan niet? Er staan slechts drie streepjes achter je naam. En dat terwijl je op de ploegvoorstelling in september zei dat je voor 25 stuks zou zorgen.

,,Ach, met een Nys op niveau weet toch iedereen dat zoiets onhaalbaar is. Maar denk Nys eens weg, wat dan?

(zucht)

Ik ben een van de weinige renners die nog wat onderneemt. Neem nu Hamme-Zogge. Ik rij alleen op kop. Nys maakt een slechte start maar in één, twee, drie slaagt hij erin me bij te halen. Ik heb er al vaak over gediscussieerd met Erwin Vervecken. Ik denk dat Erwin de enige is die het potentieel heeft om Nys op zo'n momenten bij te houden. Hij doet dat niet omdat het zijn rijstijl niet is, zegt hij. Da's zijn goed recht. Veldrijden is elk voor zich, ik weet het. Maar wat doe je als er een bovenuit steekt? Dan spant de rest toch beter samen? Ik moet niet hebben van passiviteit. Maar me erin enerveren doe ik niet meer.''

Hoe moeilijk is het voor jou om het over je lippen te krijgen dat Nys de beste is?

,,Ik heb het daar niet moeilijk meer mee maar dat is ooit anders geweest. Ik ben jaloers geweest op Nys. Niet op zijn perfectionisme of zijn professionaliteit. Daaraan kan ik zeker tippen, met welk imago ik ook zit opgescheept. Ze zeggen allemaal

Nys traint, Wellens speelt

maar daar is dus niks van aan. Nys is niet de enige die een trainer, psycholoog en kinesist achter zich heeft staan. Twaalf, dertien mensen zijn voor mij constant in de weer maar ik loop daar niet mee te koop. Ik was vroeger jaloers op Nys' resultaten. Een indrukwekkend lijstje is het. Alleen werd hij een paar keer te weinig wereldkampioen. Hij mag dan wel de beste zijn, de mooiste prijs van het jaar loopt hij heel vaak mis.''

Nys is wat Boonen dit voorjaar was: hij domineert, hij weegt op de wedstrijden.

,,Je kan Nys moeilijk iets verwijten.

(lacht)

Op de Koppenberg stapte hij van zijn fiets, zette hij zich aan de kant en liet hij zelf de lucht uit zijn tubes om de juiste bandendruk te bepalen. Om dan op en over alles en iedereen te gaan. Straf. Maar Sven moet wel oppassen dat hij zijn tegenstanders niet intimideert. Veel jongens storen zich soms aan zijn uitspraken. Soms heb ik ook zoiets van:

Waarom zeg je dat nu?

Zo staat hij soms na de aankomst te verklaren dat hij nauwelijks in het rood is gegaan. Welnu, vergeet dat maar. Ik ben er zeker van: hij heeft een uur lang afgezien. Allicht het hardst van allemaal. In de euforie vertelt hij dan die dingen voor de camera. En daarmee kwetst hij sommige mannen. Alsof wij er voor spek en bonen bij rijden, terwijl we er ook alles voor doen. Sven heeft nu te veel van wat hij vroeger te weinig had: durf en lef. Maar daar hebben we allemaal een paar jaar geleden voor gepleit. Het is er nu soms over.''

Waar of aan wie erger je je nog aan?

,,Aan Lars Boom. Niet aan zijn persoon, wel aan de keuzes die hij maakt. Lars is de grootste antireclame voor de cross. Die heeft zo'n potentieel als veldrijder, maar hoe vaak zien we hem? En dan nog iets: het veldrijden zou een te klein wereldje zijn. Ik wil best meer in het buitenland crossen maar zodra we aanstalten maken om dat te doen, worden we teruggefloten door de Vlaamse organisaties. Zij willen dat niet. Bij hen ligt het probleem, er zijn gewoon te veel Vlaamse wedstrijden in de aanbieding. Zelfs Jantje achter de hoek haalt het in zijn hoofd een veldrit op poten te zetten.''

,,Een ander probleem is het showelement. Ze knoeien met de identiteit van de cross. Ze leggen wasborden, heuveltjes en nog veel meer van die dingen aan maar vergeten de veiligheid. We zijn als artiesten in een circus.''

Een interview zonder het even over doping te hebben, is tegenwoordig ondenkbaar. Ben Berden zei onlangs dat er na zijn positieve epo-plas veel crossers waren die ,,plots stilvielen'' en dat we ,,die ontploffing van toen'' niet meer te zien krijgen. Jouw handelsmerk is altijd die explosieve rijstijl geweest...

,,Ik voel me niet aangesproken. Vooral omdat ik die ontploffing nog altijd in de benen heb. Ach, ik begrijp de frustratie van Berden wel. Hij werd niet voor niets

Ben Derden

genoemd.

(zucht)

Cyclocross is clean, los van die enkele gevallen die we hebben gehad. Ik heb overigens mijn buik vol van al die dopinginsinuaties. De onthullingen van Dedecker, de zaak Fuentes, Berend Nikkels die uithaalt naar de cross: wat heeft het allemaal opgeleverd? Dan denk ik soms: zwijg toch allemaal!''

We staan net voor de drukke eindejaarsperiode. Hoeveel geef je jezelf nu al op tien?

,,Een 7,5. En ik streef naar een 8. En dat kan alleen door een trui te pakken. Maar eigenlijk is deze winter geen seizoen waarin ik me doelen stel. Ik wilde regelmatig presteren en dat lukte tot nog toe. Vandaar dus een 7,5.

Voilà

.''