Melbourne. Stad van de glazen skyline, imposante stadions en hypermoderne architectuur. Maar pal in het hart van het centrum, ergens boven een café, word je weer middenin het oude continent gedropt. Daar ligt het Swiss House of Victoria, een mini-enclave waarin je wordt ondergedompeld in een typisch Zwitserse stübe. Voorzien van koebellen, een Wilhelm Tell-kruisboog en een gigantische Alpenhoorn. Om Fabian Cancellara toch een thuisgevoel te geven bij zijn eerste bezoek Down Under, hielden de Zwitsers daar hun persconferentie. 'Ach, Australië. Een mooi land, maar ik ben hier niet om de toerist uit te hangen', grijnst Cance. 'Ik ben hier om te presteren.' Wat houdt dat in, presteren? Mikken op een historische dubbel zoals vorig jaar?(schudt het hoofd) 'Ik heb nooit gezegd dat ik dit jaar voor de dubbel ga. Dat is verkeerd geïnterpreteerd in de pers. Pas op: ik wil hier geschiedenis schrijven. Maar dan wel tegen de klok. Ik kan voor de vierde keer wereldkampioen tijdrijden worden, beter doen dan Michael Rogers. Daar haal ik motivatie uit.''Want heel eerlijk: ik heb niet zoveel honger als andere jaren na zo'n lang seizoen. Ik won al Vlaanderen en Roubaix, ik pakte geel en twee ritten in de Tour. De honger is dus al gestild. Maar nu ik geschiedenis kan schrijven, knort de maag toch weer een beetje.' Er wordt gefluisterd dat Cancellara dit jaar meer aan de wegrit denkt. Klopt dat?'De wegrit is voor mij anders dan in Mendrisio. Toen was ik in absolute topvorm, super, de sterkste in koers. Ik weet niet of Cadel even sterk was, maar hij was in elk geval de slimste. Ik viel de laatste ronde constant aan, hij koos één keer het juiste moment. (zucht) Typisch voor een WK. Daar wint de sterkste niet altijd. Daarom voel ik me hier in Geelong best goed. Er zijn er tien die denken dat ze kunnen winnen. Dat opent perspectieven voor mij.' Volgens Filippo Pozzato is er slechts één topfavoriet: Philippe Gilbert. 'Hij is enorm sterk, dat toonde hij in de Vuelta. Waar anderen één cartouche hebben, heeft hij er een paar. Maar een WK heeft andere regels dan een gewone wegkoers. Geen oortjes, totaal andere tactieken, de factor geluk,... Natuurlijk moet je Gilbert zondag in het oog houden. Maar enkel dat doen, zou niet slim zijn. Italianen, Spanjaarden, Australiërs,...: zij doen ook mee, hé. Dat heb ik vorig jaar geleerd.' In België verwachten velen dat Gilbert wereldkampioen wordt. 'Ha, voilà! Net zoals Boonen in het voorjaar bij jullie. Helemaal niet makkelijk. De zware druk verandert een renner echt wel, doet hem andere beslissingen nemen. Al heeft Gilbert het geluk dat we in Australië zitten. Hier zijn geen kranten, geen fans op straat, minder pers. Dan kan je je beter focussen.' Had jij de voorbije weken de kans om je te focussen? Bjarne Riis verkondigde nogal plots dat jullie wegen volgend jaar scheiden. 'Alleen Bjarne en ik weten wat er gebeurd is. De rest zijn geruchten. En met geruchten heb ik al voldoende ervaring. Er was 2008 (toen Cancellara circuleerde op een internetlijst van dopingverdachten, nvdr.), er was dat motortjesverhaal deze lente. (haalt schouders op) Ik weet ondertussen wat ik ermee moet doen: laten varen.' De UCI wil zelfs de romantiek laten primeren in het wielrennen. Resultaat: geen oortjes dit WK. 'Regels zijn regels. Maar ik vind het een stap in de verkeerde richting.' Levert het geen mooiere koersen op? 'Ik geef je één voorbeeld: de Tourrit naar Spa (waar gele trui Cancellara het peloton stillegde na een massale valpartij, nvdr.). Ik wéét dat er renners vanuit de volgwagen het bevel kregen om aan te vallen (onder meer die van Rabobank, nvdr.). Maar toch deden ze het niet. Dat bewijst dat renners geen poppen zijn die je met touwtjes bedient. Ze maken zelf de koers. Maar die oortjes zijn wél noodzakelijk voor de veiligheid, om te laten weten waar de verkeersdrempels en de scherpe bochten liggen. Anders gebeuren er ongelukken.' Slotvraag: hoe zit het met die 72 Ronde van Vlaanderen-Primusblikjes die je na je zege bij onze krant bestelde? (lacht) 'Goed. Ze waren lekker.' Hield je er een feestje mee, zoals beloofd? 'Neen. Dat feest kwam er uiteindelijk niet. Maar alles is wel op. (knipoogt) Goede dingen duren niet lang, hé.'